ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 221

พลังสีแดงเข้มพุ่งออกมาจากร่างของฉู่หลิวเยว่ ราวกับเปลวไฟที่ลุกโชติช่วงอยู่ล้อมรอบตัวนาง!

ลมปราณในร่างกายของนางก็ไต่ขึ้นสู่จุดสูงสุดในเวลานี้เช่นกัน!

ฉู่หลิวเยว่เห็นว่าเหนือหยดน้ำดูเหมือนว่ามีมือที่มองไม่เห็นที่วาดเส้นที่สองบนนั้นอย่างต่อเนื่อง

ปัง!

ทันใดนั้นก็มีเสียงเล็กๆ ที่คมชัดดังขึ้นภายในจิตใจของนาง

บาดแผลที่เกิดขึ้นทั้งภายใน และภายนอกร่างกายของนางหายอย่างรวดเร็ว พลังดั้งเดิมในตันเถียนของนางมีมากกว่าเมื่อก่อน!

ช่วงเวลาเพียงครู่เดียว นางก็ลืมตาขึ้นทันที!

แสงสีแดงจางๆ ส่องผ่านดวงตาที่คมชัดของนาง

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับสอง!

นางมองที่ฝ่ามือของตนเอง รู้สึกถึงพลังที่เพิ่มขึ้นในร่างกายของนาง นางอดไม่ได้ที่จะยกริมฝีปากขึ้น ในที่สุดก็ก้าวข้าม หลังจากการรอคอยที่ยาวนาน ความพยายามก่อนหน้านี้ ก็ไม่สูญเปล่า!

ถึงแม้ว่า นางจะไม่รู้ว่าเหตุใดจู่ๆ วันนี้ถึงได้ก้าวข้ามผ่านได้แต่ ณ เวลานี้มันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับนางจริงๆ

เมื่อเห็นการก้าวข้ามของฉู่หลิวเยว่ ภายในและภายนอกสนามการประลองที่เงียบสงบแต่เดิม มีความโกลาหลขึ้นอีกครั้ง

ฉู่หลิวเยว่ตวัดมือขึ้นเพื่อขจัดพรมแดนไวฑูรยะ นางเลิกคิ้วขึ้นมองไปที่ซือถูจื่อเยว่ซึ่งยืนอยู่ตรงข้าม แล้วยิ้มออกมา

“ขอโทษที่ให้รอนาน”

ซือถูจื่อเยว่มองไปที่ฉู่หลิวเยว่อย่างเงียบๆ ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว การก้าวข้ามของฉู่หลิวเยว่นี้ไม่ได้ใช้เวลามากนัก เพียงแค่เวลาหนึ่งเค่อเท่านั้นอย่างไรก็ตาม หลังจากที่นางก้าวข้ามได้ นางก็แตกต่างไปจากเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด สิ่งที่ชัดเจนที่สุดคือลมปราณในร่างกายของนางนั้นแข็งแกร่งกว่าแต่ก่อนมาก นอกจากนี้อาการบาดเจ็บส่วนใหญ่บนร่างกายของนางดูเหมือนจะได้รับการรักษาแล้วเนื่องจากการก้าวข้ามเมื่อครู่นี้

มันเป็นเพียงความก้าวข้ามจากผู้ฝึกยุทธ์ระดับหนึ่งไปเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับสอง เหตุใดฉู่หลิวเยว่ถึงได้เปลี่ยนแปลงไปมากเช่นนี้…ซือถูจื่อเยว่ยกดาบหลิงเซียวขึ้นในมือ พลังน้ำแข็งสีฟ้าห่อหุ้มมันอย่างรวดเร็ว!

ลวดลายแปลกๆ ด้านบนกำลังปรากฏขึ้น “คราวนี้ เจ้าก็ไม่มีเหตุผลอื่นใดที่จะชะลอการประลองนี้ใช่หรือไม่ ถึงเวลาจบสิ้นเสียที”

ฉู่หลิวเยว่หัวเราะเบาๆ กล่าวว่า “บังเอิญข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน”

ด้วยเหตุนี้นางจึงหยิบผลึกดำขึ้นมาอีกครั้ง!

การกระทำฉู่หลิวเยว่ไวเท่าความคิดพลังของนางก็กำลังหลั่งไหลออกมาเช่นกัน

หึ่งๆ!

เหนือค่ายกลของผลึกดำ เกิดแสงสว่างส่องประกายเจิดจ้า ทันใดนั้นลำแสงก็พุ่งออกมาอีกครั้ง ค่ายกลขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วภายใต้เท้าของฉู่หลิวเยว่ ดอกบัวที่หรี่แสงแต่เดิมก็ค่อยๆ ผลิบานอีกครั้ง!

ซือถูจื่อเยว่แสดงท่าทีเยาะเย้ย “เจ้าคิดว่าจะสามารถชนะข้าโดยใช้กระบวนท่าเดียวกันถึงสองครั้งงั้นหรือ”

ดาบหลิงเซียวในมือของเขาก็แยกออกทันที! “ดอกหลิงเซียวร่วงโรย!”

ด้วยเสียงที่คมชัดนี้ ลวดลายบนใบดาบก็ขยับ ทันใดนั้น ดอกหลิงเซียวขนาดเล็กก็บานสะพรั่งดอกหลิงเซียวค่อยๆ เคลื่อนไปตามร่องบนใบดาบ ทุกการเคลื่อนไหว ดอกหลิงเซียวจะเติบโตใหญ่ขึ้นทีละน้อย เมื่อมันเลื่อนไปที่ปลายดาบ ดอกหลิงเซียวเกือบจะมีขนาดเท่ากับโคมไฟ!

“ไป!”

ซือถูจื่อเยว่ส่งเสียงออกไปเบาๆ ดอกหลิงเซียวโบยบินอย่างแผ่วเบา ร่วงโรยไปทางฉู่หลิวเยว่เมื่อเทียบกับดอกบัวที่บานสะพรั่งที่เท้าของฉู่หลิวเยว่ ดอกหลิงเซียวนี้มีขนาดเล็กกว่ามากอย่างไรก็ตามไม่มีผู้ใดกล้าประมาทดอกหลิงเซียวนี้!

ดอกหลิงเซียวบินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ และพื้นดินที่ดอกนั้นผ่านไปก็ค่อยๆ เกิดรอยร้าว!สามารถเห็นได้ชัดว่าพลังของมันแข็งแกร่งแค่ไหน!

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมอง!