ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 35

ฉู่หลิวเยว่แอบจับแขนเสื้อของนางอย่างเงียบๆ

ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ทั้งสองคนขนาบหน้าหลัง นางยืนยันว่านี่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง

แต่…นี้ก็ไม่ได้พิสูจน์ว่านางจะไม่มีวิธีอื่นเพื่อจัดการกับพวกเขา

และทันใดนั้นเงาร่างสีขาวก็พุ่งออกมาจากด้านข้าง

“โฮกกก!”

มาพร้อมกับเสียงคำรามที่เต็มไปด้วยพลังกดดัน และพลังแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาในทันที!

ตู้มๆๆ!

การโจมตีของชายสองคนล้มเหลวก่อนจะถึงร่างของฉู่หลิวเยว่เสียอีก

คลื่นพลังน่าเกรงขามก็พุ่งสะท้อนกลับไปโจมตีชายสองผู้นั้น

พรวดๆ!

ทั้งสองไม่สามารถหลบหลีกได้ และพวกเขาไม่เห็นด้วยซ้ำว่าใครกำลังมา พวกเขารู้สึกว่ามีแรงมหาศาลพุ่งตรงเข้าใส่อย่างจังจนล้มลงกับพื้นอย่างแรง หน้าอกของพวกเขาสั่นสะท้านและในที่สุดก็กระอักเลือดออกมา

ความยโสโอหังในตอนแรกเริ่มอ่อนแอลงมาทันที

“ใคร!”

ทั้งสองตกใจและรีบเงยหน้าขึ้นไปมอง

แต่เมื่อได้เห็นพวกเขาก็ตะลึงค้างอยู่กับที่

เพราะผู้ที่จู่ๆ ก็ออกมาลอบฆ่าพวกเขาคือสิงโตขาวตัวหนึ่ง

ร่างของมันปกคลุมไปด้วยขนสีขาวหิมะ ดวงตาสีฟ้าน้ำแข็งเป็นประกายเย็นเฉียบ และมันได้ระบายพลังอันน่าเกรงขามที่ไม่อาจต้านทานได้จากทั่วร่างของมัน

เมื่อครู่นี้มันก็แค่โบกอุ้งเท้าเล่นๆ เท่านั้น แต่ก็สามารถทำลายการโจมตีของผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ทั้งสองคนได้

“สิงโตมายาสวรรค์ สัตว์อสูรระดับเจ็ด!”

เมื่อเห็นผู้ที่มาใหม่ชัดเจน ทั้งสองก็อุทานออกมาด้วยความตกตะลึงโดยไม่ทันตั้งตัว และเผยสีหน้าตื่นตระหนก

สัตว์อสูรระดับสูงที่เลื่องลือมาปรากฏตัวกะทันหันที่นี่ได้อย่างไร

สัตว์อสูรระดับเจ็ดในแคว้นเย่าเฉินมีน้อยมากจนแทบนับได้ แต่สิงโตมายาสวรรค์ผู้วิเศษนี้ไม่เคยมีมาก่อนและไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!

แต่ตอนนี้มันได้มาปรากฏตัวที่เมืองหลวงแล้ว!

ฉู่หลิวเยว่ก็ตกตะลึงเช่นกัน

“เสวียเสวี่ย เจ้ามาได้อย่างไร”

มันมาปรากฏตัวได้ทันเวลาพอดี หรือว่ามันตามนางมาตลอดทาง

แต่ทำไมก่อนหน้านี้นางกลับไม่สังเกตเห็นมันเลยสักนิด…

สงสัยต้องเพิ่มการความแข็งแกร่งให้กับร่างกายนี้เสียแล้วล่ะ

หลังจากได้ยินคำพูดของนาง หนังตาของชายหนุ่มทั้งสองก็กระตุกอย่างรุนแรง

…น้ำเสียงทักทายคุ้นเคยกันเช่นนี้แสดงว่า…ฉู่หลิวเยว่รู้จักสิงโตมายาสวรรค์สัตว์อสูรระดับเจ็ดนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว!

หมายความว่ามันตามมาช่วยนาง!

หากคนอื่นช่วยนางก็คงไม่เป็นอะไร พวกเขาร่วมมือกันแล้วพลังก็ไม่ได้อ่อนแอ

แต่ผู้ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาตอนนี้ เป็นถึงสิงโตมายาสวรรค์ อสูรระดับเจ็ดอันล้ำค่า!

เพียงแค่มันยกอุ้งเท้าก็สามารถคร่าชีวิตพวกเขาได้อย่างง่ายดาย!

เกิดอะไรขึ้นกับฉู่หลิวเยว่กันแน่ ทำไมถึงมีผู้สนับสนุนเยี่ยงนี้อยู่เบื้องหลังนาง!

เมื่อได้ยินเสียงฉู่หลิวเยว่ เสวียเสวี่ยที่เต็มไปด้วยจิตสังหารพลังอาฆาตในตอนแรกก็เก็บซ่อนความดร้ายกลับไปทันที มันก้มหัวลงแล้วกระทุ้งเอวนางเบาๆ ส่งเสียงครางต่ำในลำคอราวกับว่ากำลังอ้อนนางอยู่

ฉู่หลิวเยว่ลูบไล้ขนที่นุ่มฟูของมัน แล้วแอบนึกโล่งใจ

มีเสวียเสวี่ยอยู่ด้วย สองคนนี้ก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป

เพียงแต่…มันมาปรากฏตัวด้วยความบังเอิญเกินไป

“เขาส่งเจ้ามาหรือ”

ฉู่หลิวเยว่ก้มหน้าเอ่ยถาม

เสวียเสวี่ยรีบส่ายหน้า แต่ไม่รู้นึกอะไรขึ้นมาถึงได้พยักหน้าพัลวัน

แม้จะแสดงว่านี่เป็นความดีความชอบของตนเอง แค่ถ้าให้เจ้านายรู้ว่ามันแอบมาเองคนเดียว ต้องโดนตีอีกแน่ๆ…

สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของเสวียเสวี่ยแข็งแกร่งมาโดยตลอด

ฉู่หลิวเยว่หลุดขำ “พรวด” ออกมา

เมื่อเห็นท่าทางขัดเขินแล้วนางก็พอจะเดาได้ว่าเสวียเสวี่ยกำลังคิดอะไรอยู่

ประมาณว่าทั้งนายและบ่าวต่างมีส่วนในเรื่องนี้

หรงซิวผู้นี้…กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

คำถามนี้แวบเข้ามาในหัวฉู่หลิวเยว่อย่างรวดเร็ว แต่กลับไม่แสดงอาการใดๆ จากนั้นนางจึงหันไปมองที่สองผู้นั้น

ต้องแก้ไขปัญหาสำคัญเฉพาะหน้าเสียก่อน

ทั้งสองมองหน้ากัน และต่างก็เห็นความตื่นตระหนกในดวงตาของกันและกัน