ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 367

เมื่อได้ยินคำพูดนั้นเหมือนได้ยินเสียงฟ้าผ่าลงมาทันที!

ทุกคนในท้องพระโรงต่างมีสีหน้าตกตะลึง

แม้กระทั่งหรงจิ่วยังอดขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ได้

จักรพรรดิจยาเหวินถามด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ที่เจ้าพูดนั้นเป็นความจริงหรือ? ซือถูซิงเฉินพูดเช่นนั้นจริงหรือ?”

จักรพรรดินีพยักหน้าทันที “หากฝ่าบาทไม่เชื่อ ฝ่าบาทก็ลองถามซือถูซิงเฉินดูสิเพคะ”

ฉู่หนิงพูดแทรกขึ้นมาว่า “จักรพรรดินี ไม่ทราบว่าท่านได้ยินเรื่องนี้มาจากที่ใดหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“แน่นอนว่าข้าได้ยินซือถูซิงเฉินพูดเองกับปากน่ะสิ”

จนถึงตอนนี้ จักรพรรดินีไม่สามารถเก็บอาการได้แล้ว นางต้องสารภาพแน่นอนว่าได้ติดต่อกับหรงจิ้นอยู่ตลอด

เพราะเรื่องนี้ซือถูซิงเฉินบอกกับหรงจิ้นแล้ว หรงจิ้นนำมาบอกนาง

“…หม่อมฉันรู้ว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่ผิด แต่หรงจิ้นทำเพื่อหรงเจินนะเพคะ ฝ่าบาท!”

จักรพรรดิจยาเหวินรู้สึกปวดหัวอย่างมาก

เรื่องราวมันดูซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนยืนกรานในคำพูดของตนเอง อีกทั้งสิ่งที่พวกเขาพูดนั้นแตกต่างกันอย่างมาก

จะต้องมีคนพูดโกหกอย่างแน่นอน แต่เขาไม่สามารถตัดสินได้ในตอนนี้

เมื่อเห็นสีหน้าที่หวั่นไหวของจักรพรรดิจยาเหวิน จักรพรรดินีก็รีบพูดขึ้นมาว่า

“ฝ่าบาทเพคะ ซือถูซิงเฉินรู้ถึงการหายตัวไปของหรงเจินแล้วนะเพคะ ครั้งนี้นางยังวางแผนที่จะกลับมาพร้อมกับหรงจิ้นด้วย เพื่อช่วยตามหาหรงเจิน เช่นนั้นรอให้พวกเขากลับมาแล้ว ค่อยให้พวกเขาเผชิญหน้ากันเองดีหรือไม่เพคะ?”

จักรพรรดิจยาเหวินค่อนข้างไม่เห็นด้วย “ฉู่หลิวเยว่ต้องไปที่สำนักไท่เหยี่ยนเป็นเวลาหนึ่งเดือน ตอนนี้เวลาเพิ่งผ่านหนึ่งในสามส่วนเท่านั้น หากต้องรอนางจริงๆ แล้วหรงเจิน…”

“ฝ่าบาท เยว่เอ๋อร์กำลังกลับมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ นางพูดว่าไปแค่สิบวันเท่านั้น” ฉู่หนิงพูดขึ้น

คำพูดนี้ทำให้หลายคนรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก

โอกาสที่หาได้ยากขนาดนั้น ฉู่หลิวเยว่อยู่ที่นั่นเพียงสิบวันเท่านั้นหรือ?

จักรพรรดิจยาเหวินเงียบไปครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ตัดสินใจได้ว่า

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็รอพวกเขากลับมาก่อนก็แล้วกัน แล้วค่อยสอบถามพร้อมกันทีเดียว”

ในที่สุดจักรพรรดินีก็ถอนหายใจออกมา ร่างกายของนางอ่อนแรง จนแทบจะร่วงไปกองลงที่พื้น

มีซือถูซิงเฉินเป็นพยาน ครั้งนี้ฉู่หลิวเยว่หนีไม่พ้นอย่างแน่นอน!

เมื่อถึงตอนนั้น ต่อให้นางไม่ตายก็ต้องเลาะผิวหนังของนางออกมา

“เสด็จพ่อ เมื่อเป็นเช่นนี้ จะต้องหาตัวหรงเจินพบได้อย่างรวดเร็วแน่นอน ใต้เท้าฉู่หนิงจะต้องไม่เป็นแพะรับบาปแน่นอน ใต้เท้าฉู่หนิงเป็นขุนนางที่จงรักภักดีต่อท่านมาโดยตลอด ครั้งนี้จะต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันแน่นอน ทำร้ายหัวใจของภักดีของใต้เท่าฉู่หนิง ไม่เป็นการดีแน่”

หรงจิ่วพูดขึ้นพร้อมประสานหมัด ทั่วทั้งท้องพระโรงเงียบสงัด ใครๆ ก็รู้ว่า ‘เรื่องเข้าใจผิด’ นี้เกิดจากตัวของจักรพรรดินี

แววตาของจักรพรรดิจยาเหวินดำมืดขึ้นอีกครั้ง

“พวกเจ้าออกไปก่อน ส่วนจักรพรรดินีอย่าเพิ่งไป”

…

เมื่อเดินออกมาจากท้องพระโรงแล้ว ฉู่หนิงกล่าวขอบคุณหรงจิ่วอย่างจริงใจ

“ขอบคุณองค์ชายสามมากที่ช่วยข้าในครั้งนี้”

หากไม่เช่นนั้น เขาอาจจะต้องโดนจับขังคุกเข้าจริงๆ

สีหน้าของหรงจิ่วเรียบนิ่ง “ใต้เท้าฉู่หนิงไม่ต้องเกรงใจ ที่ข้าช่วยเจ้าก็เพราะเพื่อช่วยตัวของข้าเองด้วย”

ฉู่หนิงชะงักไป เขาไม่นึกว่าหรงจิ่วจะตรงไปตรงมาขนาดนี้

แน่นอนว่าเขารู้เป้าหมายที่องค์ชายหรงจิ่วมาในวันนี้อยู่แล้ว

ตั้งแต่เริ่มจนจบ คนที่หรงจิ่วต่อสู้ด้วยก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้น นั่นคือ จักรพรรดินี

โดยฉพาะสิ่งที่เขาพูดก่อนเดินออกมาจากท้องพระโรง เขาพูดถึงจักรพรรดินีโดยตรงเลย และที่หรงจิ่วทำเช่นนั้น แปดส่วนล้วนเป็นเพราะอิ่งกุ้ยเหริน มารดาของเขา ที่โดนจักรพรรดินีทำร้ายในตอนแรก

แม้ว่าเรื่องนี้จะไม่มีข้อสรุปและหลักฐาน แต่ในปีนั้นฉู่หนิงเป็นคนหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง และได้รับคำยกย่องจากจักรพรรดิจยาเหวิน ดังนั้นเขาจึงรู้เรื่องนี้ไม่น้อย

เมื่อเห็นท่าทางของหรงจิ่ว ก็รู้ว่าเขาเตรียมการมาอย่างดี

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน