ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 401

“ท่านออกมาเถอะ เขาไปแล้ว”

ซือถูซิงเฉินเอ่ยเสียงเบา

ถัดจากแผ่นหลังของนางออกไปไม่ไกล จุ่ๆ ก็มีความผันผวนเกิดขึ้นในอากาศ จากนั้นชายชราคนหนึ่งก็เดินออกมาจากช่องแห่งความผันผวนนั่น

เขาคือ ผู้อาวุโสเหลียนหนิง

“ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่า เหตุใดหรงจิ้นถึงได้ครองตำแหน่งองค์รัชทายาทอย่างราบรื่นมาได้หลายปีเช่นนี้”

ผู้อาวุโสเหลียนหนิงเอ่ยอย่างประชดประชัน

“นี่เขาคิดว่า เพียงพึ่งพาความแข็งแกร่งของตัวเอง เขาจะสามารถเข้าไปในสุสานของจักรพรรดิ และได้ในสิ่งที่เขาต้องการจริงๆ หรือ?”

“สุดท้ายแล้ว เขาก็เป็น ‘บุตรแห่งสวรรค์’ ดังนั้นมันจะมีจุดที่ต้องแตกต่างจากคนอื่นๆ อยู่บ้างสิ”

ซือถูซิงเฉินเอ่ยเสียงเรียบ

ผู้อาวุโสเหลียนหนิงเหลือบมองนางแวบหนึ่ง พลางเอ่ย “ดูๆ แล้ว เหมือนว่าองค์หญิงจะสนใจในตัวหรงจิ้นผู้นั้นอยู่ไม่น้อยเลยนะ?”

“ไม่ใช่แน่นอน ข้าไม่เคยคิดว่าหรงจิ้นมีจุดที่น่าสนใจเลยสักนิด”

เป็นบุตรแห่งสวรรค์แล้วมันอย่างใดกัน?

หรงจิ้นอาจจะแค่ประสบความสำเร็จ เพราะโชคช่วยก็ได้!

ผู้อาวุโสเหลียนหนิงหันศีรษะ พลันเหลือบมองไปยังทิศทางที่หรงจิ้นหายตัวไป และกล่าวอย่างครุ่นคิด

“สิ่งที่ท่านพูดนั้นสมเหตุสมผล ไม่เข้าใจเลยจริงๆ คนอย่างหรงจิ้นจะเป็นบุตรแห่งสวรรค์ไปได้อย่างใดกัน?”

ซือถูซิงเฉินขบริมฝีปากอย่างเย็นชา

ถ้านางไม่ได้ยินคำพูดของจักพรรดินีกับหูตัวเอง และไม่ได้เห็นฉากในตรอกชีเจี่ยวด้วยตาของนางคู่นี้ นางก็คงไม่เชื่อ

“แม้หรงจิ้นจะไร้ความสามารถ แต่ว่า…ลืมแล้วเหรอว่ามีข้าอยู่ที่นี่ทั้งคน?” ซือถูซิงเฉินทัดปอยผมเกี่ยวใบหูอย่างอ่อนหวาน ทว่าดวงตาของนางกลับดูเย็นชาราวกระแสน้ำในฤดูใบไม้ร่วง “ด้วยความช่วยเหลือของข้า เขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องใดแล้ว”

ผู้อาวุโสเหลียนหนิงค่อมศีรษะลง

“ยามนี้องค์หญิงวางแผนไว้เช่นไรหรือ? จะรอดูสถานการณ์อยู่ที่นี่ หรือว่า…”

“ขึ้นไปที่สุสานของจักรพรรดิ”

ซือถูซิงเฉินตอบกลับเสียงเรียบ

ผู้อาวุโสเหลียนหนิงน้อมรับ เพียงปลายแขนเสื้อพริ้วไหว หมอกสีขาวก็ลอยออกมาปกคลุมร่างของทั้งสองคนไว้

และเพียงพริบตา ร่างของคนทั้งสองก็หายวับไปจากที่แห่งนั้นทันที

…

อีกด้านหนึ่ง หรงจิ้นกำลังมุ่งหน้าไปยังยอดเขาซีจินเพียงลำพัง

หลังจากเข้าไปใกล้ เขาก็ค้นพบว่าทหารยามที่นี่เข้มงวดกว่าปกติจริงๆ

แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าความจริงแล้ว มันเกิดอันใดขึ้นที่สุสานแห่งจักรพรรดิ…

หรงจิ้นเคลื่อนตัวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง พร้อมครุ่นคิดอยู่ในใจ

แซ่เสียงบริเวณโดยรอบเงียบลง และยิ่งเขาก้าวไปข้างหน้ามากเท่าไร เขาก็ยิ่งได้ยินเสียงหัวใจเต้นชัดขึ้นมากเท่านั้น

ตอนนี้ในสมองของเขายังนึกถึงคำพูดของซือถูซิงเฉินวนเวียนไปมาไม่หยุด

“…ในสุสานของจักรพรรดิมีสมบัติล้ำค่าที่สืบทอดมานับพันปี ว่ากันว่าบรรพบุรุษของแคว้นเย่าเฉินได้สมบัตินี้มาโดยบังเอิญ แต่เพราะเขาไม่เคยเปิดเผยเรื่องที่มาของสมบัติชิ้นนี้ จึงไม่มีผู้ใดรู้ว่าเขายังครอบครองสมบัตินั่นไว้ในมือ และในที่สุดก็มันก็ถูกนำมาฝังไว้ในสุสานของจักรพรรดิ”

“เรื่องนี้มีเพียงจักรพรรดิแห่งแคว้นเย่าเฉินองค์ก่อนๆ นั้นที่รู้ จักรพรรดินีเองก็ไม่ทราบเรื่องนี้เช่นกัน จนกระทั่งมีอยู่ปีหนึ่ง เมื่อปาฏิหาริย์ปรากฏขึ้นในพิธีถวายเครื่องบูชาต่อสวรรค์ที่ยอดเขาซีจิน นางถึงได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ และได้รับการยืนยันว่า องค์รัชทายาท ท่านคือบุตรแห่งสวรรค์ ซึ่งคำพยากรณ์กำหนดไว้ว่า วันหนึ่งในอนาคตท่านจะได้เข้าไปในสุสานของจักรพรรดิ เพื่อสืบทอดสมบัตินั่น และกลายเป็นเจ้าของคนใหม่”

“เมื่อท่านได้สมบัตินั้นมาและไขความลับได้ ท่านก็จะได้รับพลังแห่งสวรรค์!”

หรงจิ้นกลืนน้ำลายและจ้องมองไปยังยอดเขาซีจิน ด้วยแววตาแห่งความปรารถนาและความตื่นเต้นที่ฉายชัดออกมา

พลังแห่งสวรรค์!

เพียงได้ยินสี่พยางค์นี้ ก็สามารถทำให้ใครๆ ตื่นตัวได้แล้ว!

แม้ว่าเขาจะได้ฟังเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว ทว่าทุกครั้งที่หรงจิ้นคิดถึงมัน ในใจเขาก็ยังเต็มไปด้วยความปีติยินดีอย่างควบคุมไม่ได้

เขามีชีวิตอยู่มานานกว่ายี่สิบปีแล้ว และเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าตัวเองจะได้รับโอกาสดีๆ เช่นนี้!

ท่านแม่เองก็เหลือเกินที่ปิดบังเขามาเสียนาน!

หากรู้เรื่องสมบัติเร็วกว่านี้ เขาคงมาที่นี้ตั้งนานแล้ว!

เมื่อก่อนเขาถูกคนอื่นทำร้ายนักต่อนัก จนเขาเกือบคิดว่า ตัวเองคงหมดหวังที่จะพลิกชะตาชีวิตกลับคืนมาได้

แต่ใครจะรู้ว่าจะมีไพ่ตายเช่นนี้อยู่ด้วย!

พอคิดถึงเรื่องนี้ ในใจหรงจิ้นก็รู้สึกไม่พอใจจักรพรรดินีขึ้นมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน