ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 408

ฉู่หลิวเยว่ตกใจจนแทบไม่รู้จะเอ่ยเอื้อนคำใดออกมานานพักใหญ่

บทลงโทษหรือ?

ซั่งกวนเยว่สิ้นพระชนม์ไปแล้ว อีกทั้งยังต้องจบชีวิตอย่างน่าอนาถเพียงนั้น คนที่ตายไปแล้วจะมีสิทธิ์ลงโทษเขาได้อย่างใด?

นางต้องการย้ำเตือนกับตัวเองว่ามู่ชิงเห่อไม่ได้ทรยศนาง

แต่ทว่าทุกสิ่งที่นางได้เห็นมาตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนนี้ กลับพิสูจน์ให้เห็นว่ามู่ชิงเห่อนั้นมีแนวโน้มที่จะยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของนาง ตั้งแต่ก่อนที่นางจะเสียชีวิตเสียอีก

มิเช่นนั้นผลที่ตามมาคงไม่เป็นเช่นนี้

ทว่าเขายังคงเป็นรองแม่ทัพระดับสูง ราวกับว่าการตายของนางนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา

แม้ว่าความจริงแล้วเขาเองก็มีส่วนเหยียบย้ำนางเช่นกัน…

ดวงตาของฉู่หลิวเยว่ฉายแววเจ็บปวดออกมาแวบหนึ่ง

นัยน์ตาเรียวสวยมองมู่ชิงเห่อที่ดูเหมือนเจ็บปวดรวดร้าวเสียจนนางเกือบจะคิดว่าเขาสำนึกผิด และเสียใจกับนางจริงๆ

แต่ความเจ็บปวดเหล่านี้หรือ จะเทียบกับความทรมานที่นางเคยเผชิญได้?

ฉู่หลิวเยว่ระงับคลื่นอารมณ์แปรปรวนในใจตัวเองอีกครั้ง

ไม่ว่าอย่างใดตอนนี้นางก็ไม่สามารถไว้ใจมู่ชิงเห่อได้อีกแล้ว

แต่โชคดีที่ดูเหมือนว่าขณะนี้เขาจะไม่ได้ยินเสียงของนาง มิฉะนั้นหากได้ยินเกรงว่าคงจะเกิดปัญหาวุ่นวายมากมายตามมาเป็นแน่

พีระมิดสีเงินนี้แปลกจริงๆ นางสามารถเห็นสถานการณ์ในสุสานของจักรพรรดิเกือบทั้งหมดได้จากตรงนี้ และผู้คนข้างในก็ได้ยินเสียงของนางเช่นกัน

เสมือนว่าวัตถุขนาดเล็กนี้คือตัวควบคุมระบบทั้งหมดของสุสานจักรพรรดิ

หัวใจของฉู่หลิวเยว่เต้นระรัวด้วยความใคร่รู้อีกครั้ง พลันยกมือขึ้น และเหยียดออกไปยังพีระมิดด้านหน้า

กึก!

ทว่าก่อนที่นางจะได้สัมผัสมัน กลับได้ยินเสียงแปลกๆ ดังขึ้นเสียก่อน

ฉู่หลิวเยว่ขยับตัวอีกรอบ และครั้งนี้นางได้ยินเสียงนั้นดังชัดเจน

เสียงนั้นดังมาจากพีระมิดนี่จริงๆ ด้วย หัวใจเต้นแรงขึ้น ก่อนจะสาวเท้าไปอ้อมไปยังอีกด้านหนึ่ง

ครู่ก่อนที่นางยืนอยู่ตรงนั้น สายตาของนางกวาดมองได้เพียงกระจกสามด้านของพีระมิด แต่ไม่สามารถมองเห็นด้านสุดท้ายที่อยู่ตรงข้ามได้

ทว่าเสียงเมื่อครู่…มันดังมาจากด้านนั้นแน่ๆ

ฉู่หลิวเยว่จ้องมองอย่างตั้งใจ แต่จู่ๆ ก็จำต้องตกตะลึง

กระจกบานสุดท้ายนี้ ไม่มีภาพใดปรากฏเลย

ไม่สิ พูดให้ถูกคือพื้นผิวของกระจกด้านนี้ถูกปกคลุมไปด้วยม่านมวลสีดำทมิฬทั่วทั้งบาน

กระจกอีกสามบานที่เหลือดูสะอาดตา ไม่ว่าฉากใดก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจน แต่บานสุดท้ายนี้เป็นเพียงบานเดียว…

เมื่อฉู่หลิวเยว่มองย้อนกลับไป ก็พบว่านี่คือตำแหน่งของธาตุ ‘ไฟ’

ภายในหัวมังกรสีแดงยังคงมีน้ำพุ่งออกมา และไหลลงสู่ทะเลสาบอย่างต่อเนื่อง ราวกับไม่มีสิ่งใดผิดปกติ

ทว่าฉู่หลิวเยว่กลับเริ่มไม่สบายขึ้นมาทีละน้อย

พีระมิดนี่ควรจะฉายภาพสถานการณ์ที่เกิดขึ้นภายในสุสานของจักรพรรดิได้ทั้งหมด แต่ตอนนี้กระจกบานหนึ่งของมันกลับถูกปิดกั้นอย่างกะทันหัน

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ นางไม่รู้เลยว่าขณะนี้เกิดเหตุอันใดขึ้นในด่านแห่งธาตุไฟ

นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน

การคาดเดา และความกล้าก็บังเกิดขึ้นในจิตสำนึกของฉู่หลิวเยว่

เป็นไปได้หรือไม่ว่า มีใครบางคนเข้าไปที่นั่น และใช้วิธีการบางอย่างเพื่อป้องกันไม่ให้นางเห็นสถานการณ์ด้านใน

เมื่อคิดเช่นนี้ หัวใจของฉู่หลิวเยว่ก็ห่อเหี่ยวพลันหดตัวลงราวก้อนกลมๆ

แม้แต่ชายผู้แข็งแกร่งอย่างมู่ชิงเห่อยังบาดเจ็บปางตายเพียงนี้ แล้วคนที่ไม่มีทักษะจะผ่านด่านมาได้หรือฝ่ายนั้นกลัวนางเห็นภาพอันใดกันแน่

ฉู่หลิวเย่วเริ่มจมอยู่ในความคิดอันซับซ้อน

นางกัดฟันแน่น และในที่สุดก็คว้าพีระมิดสีเงินมาถือไว้ในมือ

มันเย็นจัดจนฝ่ามือแทบแข็ง

ไอเย็นแพร่กระจายออกมาจากมันเป็นวงกว้าง จนสามารถมองเห็นการเปลี่ยนแปลงได้ด้วยตาเปล่า ก่อนเกล็ดน้ำแข็งที่ก่อตัวขึ้นจะปกคลุมไปทั่วฝ่ามือของฉู่หลิวเยว่อย่างรวดเร็ว

ฉู่หลิวเยว่ตกใจ และต้องการปล่อยมันในทันที!

ทว่าขณะเดียวกัน หยดน้ำในจุดตันเถียนของนางก็ปั่นป่วนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง

เกิดเปลวไฟสีแดงก็ปะทุขึ้นจากฝ่ามือของฉู่หลิวเยว่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน