ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 564

ฉู่หลิวเยว่งุนงงกว่าเดิม

“ทรายรวมศูนย์คืออันใด?”

เหตุใดนางถึงไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน?

เชียงหว่านโจวหยิบคว้าโสมในมือนางไปถือไว้เอง

“ระวังพิษ…”

แต่ขณะที่ฉู่หลิวเยว่กำลังจะเตือนเขาให้ใส่ใจเรื่องความปลอดภัย นางก็สังเกตเห็นเข็มเงินที่อยู่ในมือของเชียงหว่านโจว

หลังจากนั้นเขาก็ทิ่มเข็มเงินเข้าไปในรากของโสมม่านหลิงและหยิบมันขึ้นมาอย่างเบามือ

พลันทรายสีแดงก็ค่อยๆ ไหลออกมาราวกับน้ำหล่อเลี้ยง

แต่ก่อนที่มันจะหยดลงพื้น มันก็ระเหยไปอย่างรวดเร็ว กลายเป็นควันสีแดงจางๆ และสลายไปในอากาศ

ฉู่หลิวเยว่หรี่ตาลงทันควัน!

กลิ่นขมฝาดที่ลอยอยู่ในอากาศมาจากเจ้านี่ๆ เอง!

“ทรายรวมศูนย์เป็นสสารที่เป็นพิษอย่างยิ่ง แม้มันจะดูเหมือนทราย แต่ก็สามารถแทรกซึมเข้าไปได้ทุกที่เหมือนน้ำ และสาเหตุที่สมุนไพรเหล่านี้เหี่ยวและถูกทำลายอย่างรวดเร็ว ก็เป็นเพราะการดูดซึมของทรายนี้”

จากนั้นเชียงหว่านโจวก็หยิบเถาวัลย์เมฆหิมะขึ้นมา และค่อยๆ ฉีกรากของมัน พลันฉากเดียวกันนี้ก็ถูกฉายให้เห็นอีกครั้ง

เมื่อไร้ซึ่งทรายรวมศูนย์ สมุนไพรทั้งสองก็หดตัวอย่างรวดเร็วและม้วนตัวเป็นลูกกลมๆ

แค่เชียงหว่านโจวใช้ปลายนิ้วบี้เบาๆ พวกมันก็สลายกลายเป็นผุยผง

ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึง

“เจ้าจะบอกว่า…ที่สวนสมุนไพรตกอยู่ในสภาพแบบนี้…ก็เพราะทรายรวมศูนย์นี่หรือ…”

เชียงหว่านโจวพยักหน้ารับ

“ความไวในการกลืนกินของทรายรวมศูนย์นั้นรุนแรงมาก เพียงแค่เล็กน้อยก็สามารถทำลายสิ่งที่อยู่รัศมีหลายสิบลี้ได้อย่างง่ายดาย”

แน่นอนว่าสวนสมุนไพรแห่งนี้ได้ตายไปแล้ว

“แต่พิษของทรายรวมศูนย์นี้ไม่ได้มีผลรุนแรงต่อผู้คน ตราบใดที่ไม่ได้สัมผัสมันโดยตรง โดยทั่วไปแล้ว มันจะไม่ส่งผลกระทบต่อคนผู้นั้นสักเท่าไร”

ฉู่หลิวเยว่มองเขาด้วยสายตาสับสน

“เหตุใดเจ้าถึงดูคุ้นเคยกับมันนัก?”

“แถวชายแดนทางใต้มีเจ้าสิ่งนี้อยู่เยอะ”

เชียงหว่านโจวปัดฝุ่นในมือเบาๆ ราวขี้เกียจพูด

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าตอบกลับเชิงรับรู้

“แล้วเราต้องทำอย่างใด?”

เชียงหว่านโจวนิ่งไปพักหนึ่ง

“ขั้นตอนแรกเราต้องเริ่มที่สวนสมุนไพรแห่งนี้ เราจะต้องถอนสมุนไพรออกจากดินให้หมด แล้วนำมาทำความสะอาด โดยใช้วิธีเดียวกับที่ข้าทำไปเมื่อครู่”

ดวงตาของฉู่หลิวเยว่เบิกโพล่ง

นั่นมัน…

สวนสมุนไพรแห่งนี้มีต้นสมุนไพรเหี่ยวๆ อยู่เป็นหมื่นต้นเลยนะ!

ถ้าต้องคอยขุดออกมาทำความสะอาดทีละต้นจริงๆ ชาตินี้จะเสร็จหรือไม่ก็ไม่รู้!

“นอกจากนี้ พวกดอกไม้และต้นไม้อื่นๆ บนภูเขาเอง ก็อาจจะได้รับพิษเข้าไปด้วย ซึ่งพวกต้นไม้เหล่านั้นนั่นแหละ ยิ่งทำให้เรายากแก่การทำความสะอาดเข้าไปใหญ่”

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วเป็นปม

ถ้าทิ้งภูเขาลูกนี้ไป มันอาจจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า!

“ไม่มีทางอื่นแล้วหรือ?” ฉู่หลิวเยว่กุมขมับอย่างปวดหัว

เชียงหว่านโจวเริ่มเม้มปากลังเล

“มีสิ”