ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 58

“ในที่สุดก็มาถึงการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศแล้ว หมินหมิ่น ที่หนึ่งของครั้งนี้ต้องเป็นของเจ้าให้ได้ใช่หรือไม่”

“ก็แหงล่ะสิ! ข้าได้ยินว่าก่อนหน้านี้เจ้าบรรลุขั้นอีกแล้วใช่หรือไม่ ครั้งนี้แสดงฝีมือให้พวกข้าเห็นหน่อยสิ!”

ในเขตการสอบของผู้ฝึกยุทธ์นั้น การแข่งขันได้ผ่านมาถึงครึ่งทางแล้ว และตอนนี้ก็มาถึงการแข่งขันในรอบสุดท้ายเป็นที่เรียบร้อย

สาขานี้มีลูกศิษย์เยอะมากที่สุดประมาณสามร้อยคนเห็นจะได้ แต่กลับมีเพียงสองคนเท่านั้นที่สามารถผ่านอุปสรรคมากมายและเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้

ซึ่งฉู่เซียนหมิ่นก็เป็นหนึ่งในนั้น

เมื่อได้ยินคำเยินยอของเหล่าสหาย ฉู่เซียนหมิ่นก็อารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง แล้วกล่าวอย่างถ่อมตน

“ข้าจะเก่งสู้พวกเจ้าได้อย่างไร อีกอย่าง กู้หมิงเฟิงก็เก่งกาจเช่นกัน ผู้ชนะอันดับหนึ่งในหารสอบคราวนี้คงไม่ใช่ข้าหรอก”

กู้หมิงเฟิงเป็นอีกคนที่เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ และเขายังเป็นคนของหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่อีกเช่นนกันด้วย

“เขาก็เป็นได้แค่ลูกเมียน้อย จะมาเปรียบเทียบกับหมินหมิ่นได้เยี่ยงไรเล่า”

หญิงสาวผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขึ้นจมูก

“ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีพรสวรรค์ คิดหรือว่าตระกูลกู้จะสนใจไยดีเขา”

ในแคว้นเย่าเฉินยังคงให้ความสำคัญกับพวกลูกนอกสมรสอยู่บ้าง

ฉู่เซียนหมิ่นหันไปมองกู้หมิงเฟิงที่อยู่ไกลออกไป กู้หมิงเฟิงก็บังเอิญมองมาทางด้านนี้เช่นกัน

จริงอยู่ที่เขาเกิดมาหน้าตาดีและหล่อเหลาราวกับรูปปั้นแกะสลักจากสวรรค์ น่าเสียดายที่ดวงตาสีเหลืองอำพันมีร่องรอยแห่งความมืดมนอยู่เสมอและทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวเย็น

นางชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจแล้วฉุดรั้งเพื่อนเอาไว้

“ความสามารถเป็นสิ่งที่น่าเคารพที่สด เยี่ยนเอ๋อร์ ทีหลังเจ้าอย่าพูดเช่นนี้อีก”

หญิงสาวที่ชื่อเยี่ยนเอ๋อร์ไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่ากู้หมิงเฟิงกำลังมองมาทางนี้ จากนั้นนางก็แลบลิ้นใส่เขา

“แล้วจะทำไม เขากล้าหือกล้าอือกับคุณหนูรองตระกูลลู่อย่างข้ารึ”

แม้ว่าตระกูลลู่จะสู้ตระกูลกู้ไม่ได้ แต่นางก็เป็นบุตรีในสมรส!

ฉู่เซียนหมิ่นเงยหน้ามองเขา แต่กลับเห็นเขาทำเป็นเหมือนไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น นางก็เลยถอนสายตากลับมา

แน่นอนว่ากู้หมิงเฟิงได้ยินหมดทุกอย่าง อันที่จริงนางจงใจยกยอปอปั้นเขา แต่เสียดายที่ดูเหมือนเขาจะไม่ติดกับดักง่ายๆ

จริงๆ แล้วฉู่เซียนหมิ่นดูถูกลูกเมียน้อยที่ไร้สถานะอย่างเขาเป็นอย่างมาก ไม่ต้องคิดอีกเลยก็แล้วกัน

ลู่เฟยเยี่ยนดึงแขนเสื้อของนางแล้วกระซิบ

“หมินหมิ่น ฉู่หลิวเยว่สอบปรมาจารย์ได้ที่สองเชียวนะ ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็อย่าในนางมาข่มเจ้าได้ เจ้าต้องได้ที่หนึ่งเท่านั้นนะรู้ไหม!”