ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 605

เจี่ยนเฟิงฉือตกใจอย่างมาก

นี่…มันใช่เรื่องเช่นนั้นที่ไหนกัน?

ฉู่หลิวเยว่เลือกสำนักชงซูเก๋อ นั่นเพราะเลือกเองไม่ใช่หรือ? แล้วมันเกี่ยวอันใดกับเขาด้วย?

อย่างใดก็ตามเขากำลังเบิกตากว้างอ้าปากค้าง แต่ในสายตาของเจี่ยนชูเย่แล้ว เขาเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังร้อนตัว

เขาชี้ไปที่จมูกของเจี่ยนเฟิงฉือแล้วพูดอย่างโมโหว่า

“เจ้าๆ…ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เจ้าทำร้ายหัวใจของหลิวเยว่ แต่ตอนนี้เจ้ายังพาแม่นางตัวน้อยมาที่นี่อีกด้วย! เหตุใดข้าถึงมีลูกชายเช่นเจ้านะ?!”

เจี่ยนเฟิงฉือหลับตาลงเพราะความปวดหัว

นี่มันเข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว!

“ท่านพ่อ! ท่านไปได้ยินเรื่องพวกนี้มาจากที่ใดกัน? นี่ท่านไม่เชื่อใจลูกชายของตัวเองเลยหรือ?”

เจี่ยนชูเย่รู้สึกโกรธแค้นชิงชังเป็นอย่างมาก

“ถ้าเจ้าไว้ใจได้ แล้วข้าจะเป็นเช่นนี้หรือ? นี่เจ้ายังไม่รู้จักโทษตัวเองอีก!”

เจี่ยนเฟิงฉือ “…”

เขามีใจแต่ไม่มีแรงจะไปเถียงต่อแล้ว

“ไม่ว่าอย่างใด ท่านก็ควรจะให้โอกาสข้าได้อธิบายสิ?”

ในที่สุดเจี่ยนชูเย่ก็พูดขึ้นว่า

“ไสหัวเข้ามา!”

เจี่ยนเฟิงฉือแอบดีใจเล็กน้อย โชคดีที่ก่อนที่เขาจะเข้ามา เขาให้มู่หงอวี่รออยู่ด้านนอกประตูสำนัก

ไม่เช่นนั้น ถ้านางได้เห็นภาพเช่นนั้นเข้า เขาจะต้องเสียหน้าอย่างแน่นอน

“เช่นนั้นลูกจะไปเชิญมู่หงอวี่เข้ามา…”

ระหว่างที่พูดเขาก็หมุนตัวกลับไป ทันใดนั้นก็เห็นว่ามู่หงอวี่ยืนมองอยู่ด้านข้างตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบ ในช่วงนี้นางกำลังยืนมองพวกเขาอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล

ด้านข้างของนางมีศิษย์ของภูเขาเขี้ยวมังกรยืนอยู่ด้วย

หนังตาของเจี่ยนเฟิงฉือกระตุกขึ้นอย่างแรง

เมื่อครู่…นางเห็นหมดแล้วหรือ

เมื่อเจี่ยนชูเย่เห็นเขาชะงักไปครู่หนึ่ง จะอดแค่นหัวเราะเสียงเย็นขึ้นมาไม่ได้ว่า

“ในเมื่อเจ้าพาคนกลับเข้ามา เหตุใดถึงไม่กล้าให้นางเข้ามาด้านในเล่า? ข้าให้คนไปเชิญนางมาตั้งนานแล้ว!”

เมื่อพูดจบ ใบหน้าของเจี่ยนเฟิงฉือก็แข็งค้างมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม จากนั้นเขาก็เดินไปหามู่หงอวี่

เมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ ใกล้มากพอที่จะเห็นใบหน้าของมู่หงอวี่ ในใจของเขาก็สาปแช่งเจี่ยนเฟิงฉือมากขึ้นเรื่อยๆ

แม่นางคนนี้เหมือนว่าจะเพิ่งอายุสิบกว่าปีเท่านั้นเอง เขาก็ไม่ละอายใจบ้างเลย!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของเจี่ยนชูเย่ก็มีรอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏขึ้น ลองทำท่าทางไม่ค่อยดุ เพราะเขากลัวว่าแม่นางน้อยคนนี้จะกลัวเขาได้

“แม่นางน้อย ข้าคือเจ้าสำนักภูเขาเขี้ยวมังกร เจ้ามีชื่อว่าอันใดหรือ?”

มู่หงอวี่ที่เพิ่งได้ดูฉากเมื่อครู่นี้ ก็หยุดชะงักไป

นางคิดไม่ถึงว่าเจี่ยนเฟิงฉือที่ดูกำเริบเสิบสาน จะถูกคนไล่ตีเช่นนี้

อีกทั้ง…คนผู้นี้น่าจะเป็นพ่อของเจี่ยนเฟิงฉือด้วย

นางรีบโค้งคำนับ

“ข้าน้อยมีนามว่ามู่หงอวี่ คารวะท่านเจ้าสำนักเจ้าค่ะ!”

เมื่อเจี่ยนชูเย่เห็นว่านางมีมารยาท สะอาดสะอ้าน อีกทั้งเหมือนว่าจะมีบาดแผลอยู่ในร่างกายจำนวนไม่น้อย ในใจก็มีความรู้สึกสงสารปรากฏขึ้นมา

“ไม่ต้องกลัวนะ! มีข้าและแม่ของเขาอยู่ เจ้าเด็กนั่นต้องไม่กล้ารังแกเจ้าอย่างแน่นอน! ถ้าก่อนหน้านี้เขาทำให้เจ้าได้รับความอัปยศอันใด ก็รีบบอกข้ามาได้เลยนะ ข้าจะช่วยเจ้าสั่งสอนเขาเอง!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน