ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 699
สรุปบท บทที่ 699 คืนเดือนดับมารุตเกรี้ยว: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
บทที่ 699 คืนเดือนดับมารุตเกรี้ยว – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอนนี้ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 699 คืนเดือนดับมารุตเกรี้ยว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เปรี้ยง!
ทัณฑ์สวรรค์สายหนึ่งฟาดลงมาอย่างแรง!
เกิดเสียงฟ้าร้องดังสนั่น! สะเทือนไปทั้งผืนดิน!
การบีบบังคับสิ่งที่บรรจุอยู่ในนั้นแข็งแกร่งอย่างยิ่ง และพลังงานอันรุนแรงก็แผ่กระจายไปทั่ว!
สายลมกรรโชกพัดผ่านไปรอบพื้นที่!
ต้นไม้ขนาดใหญ่รอบๆ พวกของฉู่หลิวเยว่ และต้นอื่นๆ ถูกพัดหัก และบางต้นก็ถูกลมพัดจนรากหลุดออกมาจากหน้าดิน!
ฝุ่นควันฟุ้งกระจายไปทั้งสารทิศ!
ฉู่หลิวเยว่ตกใจเล็กน้อย และกำลังจะขยับตัว แต่กลับรู้สึกได้ถึงพลังอันอ่อนโยนและทรงพลัง ที่กำลังห่อหุ้มตัวเองอยู่
ความผันผวนที่น่ากลัวนั่นถูกปิดกั้นไว้ด้านนอกทันที
ฉู่หลิวเยว่หันไปมองด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะเห็นว่าพี่เหลยสี่ได้สร้างค่ายกลสีขาวขึ้นเพื่อปกป้องพวกเขา
ที่ด้านบนค่ายกลนั้นมีสายฟ้าสีน้ำเงินราวกับน้ำแข็งทอประกายอยู่รำไร
ฉู่หลิวเยว่ทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด พลันพบว่าพี่เหลยสี่กำลังถือค้อนอยู่
ดูเหมือนว่าพลังของค่ายกลจะออกมาจากค้อนด้ามนั้น!
“เหอะ คราวนี้รู้แล้วใช่หรือไม่ว่ามันแข็งแกร่งเพียงใด? แรงกระแทกเมื่อครู่นั้นสามารถทำให้พวกเจ้าตายได้เชียว!”
พี่เหลยสี่พ่นน้ำออกมาเสียงเย็นชา บนใบหน้าของเขามีประโยคที่ว่า “รู้ไว้เสียว่าลูกเจี๊ยบอย่างพวกเจ้ายังอ่อนหัดนัก” เขียนไว้อยู่
พี่เหลยสี่ที่อยู่ตรงหน้านั้นมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม ทว่าฉู่หลิวเยว่ไม่ได้รังเกียจ แต่กลับขอบคุณเขาอย่างจริงจัง
“ขอบพระคุณท่านพี่เหลยอย่างยิ่ง!”
ส่วนพี่เหลยสี่ที่ไม่คิดว่าฉู่หลิวเยว่จะแสดงความขอบคุณออกมาแทนที่จะกลัว อีกทั้งยังดูจริงจังมาก ทำให้เขาถึงกับตกใจอย่างมาก
ทันใดนั้น เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องเก๊กขรึมครึมทำหน้าดุร้ายไปเพื่ออันใด
เจ้าเด็กนี้ จะฉลาดเกินไปหรือเปล่า?
พูดแบบนั้นแล้ว เขาจะพูดต่ออย่างใดเล่า?!
พี่เหลยสี่แทบไปต่อไม่เป็น และทำได้เพียงหลบหน้าอย่างเขินอาย
เมื่อฉู่หลิวเยว่เป็นแกนนำ มู่หงอวี่และเย่หรานหร่านก็ทำตามอย่างไว แล้วพูดพร้อมกันว่า
“ขอบพระคุณท่านพี่เหลยอย่างยิ่ง!”
ดวงตาของเด็กสาวตัวเล็กๆ ทั้งสองเต็มไปด้วยความจริงใจ แลดูเล่นใหญ่มากกว่าฉู่หลิวเยว่เสียอีก
หางตาของพี่เหลยสี่กระตุกเบาๆ
ตัวเขานั้นเป็นคนเถื่อน ที่เคยผ่านการฟาดฟันกระบี่มานักต่อนัก อีกทั้งยังเคยเห็นการตีรันฟังแทงและการปล้นสะดมมามากมาย แต่ทว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับคำขอบคุณซ้ำๆ จากสาวสวยสามคน
พี่เหลยสี่รู้สึกอึดอัดไม่เป็นตัวของตัวเอง พลางกระชับค้อนในมือ
ราวกับต้องการ… ต้องการให้สาวน้อยเหล่านี้หยุดพูดและหยุดมองเขาด้วยสายตาขอบคุณแบบนั้นจริงๆ!
เมื่อเห็นพี่เหลยสี่ทำท่าทีงุ่นง่าน ฉู่หลิวเยว่ก็แอบหัวเราะในใจ
แม้พี่เหลยสี่ผู้นี้จะดูเลินเล่อและมีเสียงที่หยาบกระด้าง แต่จริงๆ แล้วเขาเป็นคนดี
และที่สำคัญคือเขา…เหมือนจะเป็นคนที่ดื้อรั้นพอสมควร
เห็นได้ชัดว่าเขากำลังช่วยเหลือพวกนาง แต่ก็ยังแสร้งทำตัวร้ายๆ กลบเกลื่อน ราวกับเขากลัวว่าคนอื่นจะรู้ว่าเขาใจดี
ความรู้สึกนี้ ราวกับครั้งเมื่อนางอยู่กับสิบสามผู้พิทักษ์เยว่เลย
และพอคิดถึงคนเหล่านั้น ฉู่หลิวเยว่ก็พลันกระตุกยิ้มแล้วหัวเราะออกมา
พี่เหลยสี่ชะงักตัวแข็งทื่อ
“เจ้า เจ้า เจ้าหัวเราะเหตุใด!”
ฉู่หลิวเยว่กระแอมเบาๆ
“ไม่มีอันใด ข้าแค่รู้สึกว่าท่านพี่เหลย…เหมือนเพื่อนเก่าคนหนึ่งของข้า”
อย่างใดก็ตาม แม้ว่านิสัยใจคอและบุคลิกจะคล้ายกัน แต่รูปร่างและหน้าตานั้นแตกต่างกันมาก
พี่เหลยสี่รู้สึกสงสัย แต่เขาไม่ได้ถามต่อ เพราะเขารู้สึกอึดอัดที่เห็นใบหน้ายิ้มแย้มของฉู่หลิวเยว่ ดังนั้นเขาจึงหันหน้าหนี
ห้ามมอง ห้ามมอง!
แค่ไม่มองก็ไม่รู้สึกอันใดแล้ว!
ฉู่หลิวเยว่หัวเราะอีกครา ก่อนจะปล่อยเขาไป
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...