ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 704

ฉู่หลิวเยว่คิดว่าเขาคงจะเห็นเจียงอวี่เฉิง และกำลังจะอธิบาย แต่ทันใดนั้น กลับได้ยินเสียงหอบจากด้านหลังเสียก่อน

“รองแม่ทัพมู่?!”

เมื่อรู้ถึงตัวตนของเจ้าของเสียง ฉู่หลิวเยว่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แววตาของนางเต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย

นางหันกลับไปมองอย่างเกียจคร้าน

ผู้อาวุโสชิวซีนี่เอง

ตอนนี้สภาพของเขาดูน่าสมเพชยิ่งนัก ร่างกายครึ่งหนึ่งเปื้อนโคลนสีดำ ใบหน้าของเขาถูกอันใดบางอย่างข่วนจนเลือดไหลลงมา ไหนจะท่าทางหวาดผวานั่นอีก

แต่ก็ถือว่ายังดูดีกว่าเจียงอวี่เฉิงอยู่หน่อย

มู่ชิงเห่อเดินไปหาเขา

“ผู้อาวุโสชิวซี ท่าน…ท่านมาได้อย่างใด?”

แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้ยินคำถาม…

ผู้อาวุโสชิวซีรีบพุ่งเข้าไปรั้งแขนของเขาไว้ แล้วถามอย่างร้อนรน

“รองแม่ทัพมู่ เจ้าเห็นองค์หญิงสามหรือไม่!?”

ผู้อาวุโสชิวซีถามเสียงดัง

ขนตาของฉู่หลิวเยว่สั่นไหวเล็กน้อย

พลันดวงตาของพี่เหลยสี่ก็ฉายแววเจตนาฆ่าออกมา

คนอื่นๆ ล้วนเงียบกริบ

มู่ชิงเห่อเลิกคิ้ว แล้วส่ายศีรษะ

“ข้าไม่เห็น”

ผู้อาวุโสชิวซีลนลานยิ่งกว่าเดิม

“เช่นนั้นจักทำอย่างใดดี…จะทำอย่างใดดี?”

“โปรดตั้งสติ ผู้อาวุโสชิวซี สรุปแล้วมันเกิดอันใดขึ้น? ไม่ใช่ว่าตอนนั้นท่านอยู่กับองค์หญิงหรอกหรือ?”

ผู้อาวุโสชิวซีและผู้อาวุโสตวนมู่ฉุนนั้นแตกต่างจากเขา

พวกเขาทั้งสองคนมาเพื่อคุ้มกันซั่งกวนหว่านโดยเฉพาะ

ซึ่งถึงแม้ว่ามู่ชิงเห่อกับเจียงอวี่เฉิงจะไม่ได้อยู่กับซั่งกวนหว่าน แต่ผู้อาวุโสสองคนนี้ควรอยู่เคียงข้างนางและไม่ทิ้งกันไปไหน

ผู้อาวุโสชิวซีสูดหายใจเข้าลึกๆ ทว่ายังไม่คลายสีหน้าวิตกกังวล

“เดิมทีพวกข้าเองก็ตกลงไปในรอยแยกพร้อมกับองค์หญิงสาม แต่เกิดอันใดขึ้นด้านล่างนั้น รองแม่ทัพมู่ เจ้าเองก็น่าจะรู้ดี…”

มู่ชิงเห่อพยักหน้า

“ความจริงแล้วในตอนนั้นมีคนจำนวนหนึ่งที่ตกลงไปพร้อมกันกับพวกข้า ทั้งทหารม้าทมิฬและสาวกจากสำนักต่างๆ อีกหลายคน แต่พื้นที่ด้านล่างนั้นอันตรายมาก หลายคนตกลงไปในนั้นแล้วไม่ได้กลับออกมา… เดิมทีพวกข้าอยู่ห่างจากองค์หญิงไม่มาก แต่ในขณะที่ข้าวางแผนจะพาองค์หญิงออกไป ทว่า… ต่อมาก็… ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นในบึงโคลนนั่น แต่จู่ๆ ก็มีกระแสน้ำผุดขึ้นมา…”

ผู้อาวุโสชิวซีกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เมื่อเขานึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น ก็ยังรู้สึกหวาดกลัวไม่หาย

“…สุดท้าย พวกข้าก็ถูกคลื่นซัดแยกกันไปคนละทิศละทาง… และองค์หญิงก็หายไปจากครรลองสายตา…”

ขนาดคนอย่างเขายังหาจังหวะหลบหนีออกมาไม่ได้ง่ายๆ เลย

แต่เมื่อสัมผัสได้ถึงความเคลื่อนไหวแถวๆ นี้ เขาจึงมุ่งหน้ามาที่นี่

กระทั่งมาพบกับมู่ชิงเห่อ

และเนื่องจากผู้อาวุโสชิวซีโผล่มาจากอีกทิศทางหนึ่ง เขาจึงมองไม่เห็นเจียงอวี่เฉิงที่นั่งอยู่อีกฝั่ง

“รองแม่ทัพมู่ เจ้าว่าองค์หญิง… องค์หญิง…”

ใบหน้าของผู้อาวุโสชิวซีเต็มไปด้วยความกังวล

สถานที่แห่งนั้นอันตรายมาก และไม่รู้ว่าซั่งกวนหว่านจะอดทนได้นานแค่ไหน…

มู่ชิงเห่อตอบกลับเสียงเบา

“ผู้อาวุโสชิวซี อย่าได้กังวลนัก มีหลายคนอยู่ข้างล่างนั่น และไม่แน่ว่าพวกเขาอาจจะอยู่กับองค์หญิงแล้ว สวรรค์ย่อมปกคุ้มครองคนดี องค์หญิงจักต้องปลอดภัย”

“ใช่แล้ว องค์หญิงสามแข็งแกร่งยิ่งนัก แม้จะพบกับปัญหา นางก็สามารถจัดการกับมันได้อย่างง่ายดาย ถูกต้องหรือไม่?”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงอันเกียจคร้านทว่าชัดเจนดังขึ้นจากด้านข้าง

ผู้อาวุโสหันไปมองด้วยความงุนงง ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นเจ้าของเสียงนั้น…

“ฉู่หลิวเยว่!? เหตุใดเจ้าถึงอยู่ที่นี่!?”

เมื่อผู้อาวุโสชิวซีเห็นใบหน้านี้ ก็รู้สึกเบื่อหน่ายอย่างมาก พร้อมสีหน้าที่ดูเย็นชาขึ้นมาเล็กน้อย

ฉู่หลิวเยว่คิดว่านี่มันตลกมาก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน