ตอน บทที่ 708 มิใช่ของนาง จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 708 มิใช่ของนาง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
นัยน์ตาของฉู่หลิวเยว่หดลง!
นั่นเป็นขนของไก่ฟ้าเก้าสีมิผิดแน่!
กลิ่นหวานหอมอันเลือนรางที่เข้ามาใกล้ก่อนหน้านี้ บัดนี้พลันเข้มข้นขึ้นมาอย่างทันทีทันใด!
ภายในความคิดของฉู่หลิวเยว่ราวกับว่าชั้นกำแพงที่มองไม่เห็นได้พังทลายลง
ใช่แล้ว!
กลิ่นหอมนี้ มิใช่กลิ่นหอมเฉพาะตัวที่หาได้เพียงบนร่างของไก่ฟ้าเก้าสีหรอกหรือ!?
ลักษณะด้านร่างกายของไก่ฟ้าเก้าสีมีความพิเศษมาก
ภายในร่างกายของพวกมันบรรจุพลังส่วนหนึ่งของสายเลือดอสูรศักดิ์สิทธิ์ ยามที่ใช้พลังสายเลือดส่วนนี้นั้น ทั่วทั้งร่างของมันก็จะแผ่ลมปราณเช่นนี้ออกมา
พลังสายเลือดยิ่งแข็งแกร่ง กลิ่นนี้ก็ยิ่งทวีความเข้มข้น
ริมฝีปากของฉู่หลิวเยว่แห้งผาก ดวงตาของนางจดจ้องไปข้างหน้าอย่างไม่กะพริบ หัวใจเต้นระรัวราวกับจังหวะเคาะประตู
ในขณะที่กลิ่นอันหอมหวนนี้ยิ่งทวีคูณและแผ่กำจรไปทั่วบริเวณ ใจอันรุ่มร้อนของฉู่หลิวเยว่ก็ค่อยๆ เย็นสงบลง
นางจดจำได้อย่างแม่นยำ ไก่ฟ้าเก้าสีของตนตัวนั้น พลังสายเลือดของมันแท้จริงแล้วไม่ได้มีมากมายมหาศาล
กระทั่งในตอนที่มันระเบิดพลังสูงสุดออกมา กลิ่นหอมบนร่างของมันก็เข้มข้นไม่ได้เท่าครึ่งของกลิ่นหอมสายนี้
ดูๆ แล้ว…ไก่ฟ้าเก้าสีตัวนี้คงมิใช่ของนาง…
แม้ว่านางจะเตรียมใจมานานแล้ว ทว่ายามได้รับรู้คำตอบ ในใจของฉู่หลิวเยว่ก็ยังคงพรั่งพรูความสิ้นหวังและความขมขื่นในใจอย่างหาคำอธิบายไม่ได้
ค่ายกลของพี่เหลยสี่สั่นไหวอย่างรุนแรง ดูแล้วอีกไม่นานคงต้านไว้ไม่อยู่
เขาลอบร้อนรนอยู่ในใจ พลางรั้งรอให้เจ้านั่นกลืนกินพลังของทัณฑ์สวรรค์สายที่แปด เพียงแต่เกรงว่าเขาเองก็คงหมดหนทางที่จะต้านพลังอันน่าหวาดหวั่นนี้
ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีทัณฑ์สวรรค์สายที่เก้ารอบสุดท้ายอีก?
ดูจากสถานการณ์แล้ว เมื่อถึงเวลานั้นเขาคงอยู่ตั้งรับไม่ไหวแล้ว…
ความคิดของพี่เหลยสี่แล่นเร็วไว เขามองไปยังฉู่หลิวเยว่
ต้องรีบเกลี้ยกล่อมให้นังหนูนี่รีบจากไป!
ไม่อย่างนั้นคงได้เกิดเรื่องเป็นแน่แท้…
แต่ทันใดนั้น สีหน้าของเขาพลันตะลึงงันเมื่อพบว่าฉู่หลิวเยว่ไม่ได้เดินรุดหน้ามาแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม นางกลับยืนอยู่กับที่ พร้อมสีหน้าที่…อธิบายได้ยาก
เดี๋ยวก็เศร้าโศก เดี๋ยวก็โล่งใจ
“นังหนู! มัวคิดอันใดอยู่! รีบเดินเข้า!”
พี่เหลยสี่ไม่สนใจอันใดมาก เขาขึ้นเสียงและคำรามออกมาเสียงหนึ่ง
ริมฝีปากของนางงองุ้มอย่างไม่รู้ตัว ราวกับว่ากำลังหัวเราะกับตัวเอง
ใช่แล้ว!
นางกำลังคิดอันใดอยู่กัน?
เจียงอวี่เฉิงและซั่งกวนหว่านสังหารคนของนางไม่มีเหลือ จะปล่อยสัตว์อสูรของนางให้มีชีวิตรอดได้อย่างใด?
อีกทั้งที่นี่ยังเป็นที่รกร้างขนาดใหญ่ ห่างจากซีหลิงเป็นหมื่นลี้
มันจะมาอยู่ที่นี่ได้อย่างใดกัน…
ดูท่าคงมิพ้นเป็นภาพหลอนจากความปรารถนาของนางกระมัง
ฉู่หลิวเยว่สูดลมหายใจเข้าลึก เลื่อนสายตาขึ้นมองอย่างหนักแน่นแวบหนึ่ง
ในตอนนั้นเอง พลังของทัณฑ์สวรรค์สายที่แปดก็ค่อยๆ สลายหายไป
สถานการณ์ภายในค่ายกลเริ่มกลับมาเป็นปกติ
ด้านบนของกิ่งก้านสีน้ำตาลเข้มนั้นคือกรงเล็บสีแดงอันแหลมคมสองอัน
ไกลออกไปคือขนนกหลากสีสันชิ้นใหญ่อันประณีตเกลี้ยงเกลา
พึ่บพั่บ…
แผ่นสีสันสวยสดแผ่นนั้นพลันเคลื่อนไหว
มันคือปีกที่แข็งแกร่งและงดงามมากคู่หนึ่ง!
ฉู่หลิวเยว่ปิดเปลือกตาลง ทั่วทั้งร่างพลันรู้สึกผ่อนคลาย
มิต้องแปลกใจเลยว่าภายในนั้นมีไก่ฟ้าเก้าสีอยู่จริงๆ!
…
“ไก่ฟ้าเก้าสี!?”
ชั่วพริบตาที่ได้เห็นสัตว์อสูรตัวนั้นภายในค่ายกล ทำให้มู่ชิงเห่อที่มีท่าทีสุขุมเคร่งขรึมอดไม่ได้ที่เบิกตากว้าง ส่งเสียงออกมาด้วยความตกใจ!
ถึงแม้ว่าจะมองเห็นเพียงกรงเล็บและปีกคู่หนึ่ง เขาก็สามารถยืนยันได้ว่านั่นคือไก่ฟ้าเก้าสี!
ราวกับว่าเลือดทั่วทั้งร่างของเขาแข็งตัวจากความเย็นเยียบ ทุกคนในที่แห่งนั้นต่างก็ยืนนิ่งกันอยู่ตรงนั้นอย่างไม่รู้สึกตัวเป็นเวลาครู่ใหญ่
เหตุใด เหตุใดถึงได้…
ในใจเขาคิดถึงความเป็นไปได้อันนับไม่ถ้วน มีเพียงเรื่องนี้เท่านั้นที่เขาไม่ได้คาดเดาเอาไว้!
เขาเกือบจะผนึกคนผู้นั้นและเรื่องราวที่เกี่ยวโยงกันทั้งหมดโดยไม่รู้ตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...