ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 724

เมื่อก้าวขึ้นบันไดหนึ่งก้าวซั่งกวนหว่านก็กำหมัดแน่นด้วยความประหม่า

หลังจากผ่านไปสักพักก็ไม่มีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น

รอบข้างเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน

ซั่งกวนหว่านถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก จากนั้นก็เดินก้าวขึ้นไปอีกขั้น

นางสวมชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงจึงทำให้นางรู้สึกมั่นใจมากขึ้นไม่น้อย

ในพื้นที่ท่ามกลางความเงียบสงบ ได้ยินเพียงเสียงโคลนที่พวยพุ่งขึ้นมา และเสียงฝีเท้าของนาง

ซั่งกวนหว่านกลั้นหายใจ

หึ!

รากไม้โผล่ขึ้นมาอีกรอบหนึ่ง

ครั้งนี้ซั่งกวนหว่านมีประสบการณ์แล้ว จึงได้แต่ยืนรออยู่ที่เดิม

และแน่นอนว่ารากไม้รากนั้นก็ไปหยุดอยู่ตรงเปลวไฟก้อนนั้นจริงๆ

แสงไฟสีเขียวเปล่งประกายห่อหุ้มเป็นวงกลมวงเล็กๆ

พลังที่อยู่ในรากไม้ก็ถ่ายไปที่เปลวเพลิงนั้นอย่างรวดเร็ว

ซั่งกวนหว่านยืนรออยู่ที่ด้านข้าง

หลังจากนั้นไม่นานรากไม้เส้นที่สองก็ผละตัวจากไป

ลูกไฟลูกนั้นมีขนาดใหญ่ขึ้นมากกว่าเดิมสองเท่า

ซั่งกวนหว่านครุ่นคิดด้วยตัวเองอยู่อย่างเงียบๆ

ดูเหมือนว่าพลังของรากไม้เหล่านี้น่าจะอุดมสมบูรณ์มากกว่าที่นางคิดเอาไว้เสียอีก…

หลังจากที่นางรออยู่ครู่หนึ่ง นางก็สาวเท้าขึ้นไปด้านหน้า

ด้านรอบข้างเปลวเพลิงเหล่านั้นไม่มีอันใดปกคลุมอยู่เลย

ในตอนที่นางยืนอยู่ห่างจากเปลวเพลิงนั้นประมาณสามก้าว ซั่งกวนหว่านก็ตกใจว่าที่เห็นว่า ความจริงแล้วสิ่งนั้นคือยันต์ที่กำลังเผาไหม้อยู่

เพียงแต่รูปร่างของมันดูแปลกประหลาดอย่างมาก ไม่รู้ว่าใครเป็นคนทิ้งมันเอาไว้ที่นี่?

หัวใจของซั่งกวนหว่านเต้นอย่างบ้าคลั่ง

จากนั้นนางก็ยื่นมือออกไปสัมผัสเปลวเพลิงกลุ่มนั้นอย่างช้าๆ

พรึ่บ!

มือของนางเพิ่งเข้าใกล้ได้ไม่นาน เปลวเพลิงเหล่านั้นก็ลุกพรึ่บพร้อมเผามือของนางอย่างรุนแรง

“โอ้ย…“

ซั่งกวนหว่านเจ็บอย่างมาก จึงรีบชักมือกลับทันที

ของชิ้นนี้ดูแล้วไม่เหมือนสิ่งที่พิเศษอะไร แต่อุณหภูมิของมันสูงมาก

ซั่งกวนหว่านก้มหน้ามองครู่หนึ่ง คาดไม่ถึงว่าฝ่ามือของนางจะถูกลวกเพียงครึ่งเดียว

เพราะว่า…เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงนั้นปกคลุมมืออีกครึ่งของนางอยู่

ในส่วนที่มีเสื้อเกราะปกคลุมล้วนไม่เป็นอันใด ไร้บาดแผล ส่วนอื่นที่ถูกไฟลวกนั้นล้วนเกิดเป็นแผลพุพองขนาดใหญ่ ดูแล้วน่าอนาถอย่างมาก

ในขณะที่ซั่งกวนหว่านกำลังตกใจ นางก็คิดได้ว่า ‘ที่แท้เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงก็ทรงอานุภาพขนาดนี้นี่เอง!’

นางยังไม่ได้ใช้มัน เพียงแค่สวมไว้ที่ร่างกายเฉยๆ ก็มีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งขนาดนี้แล้ว

ไม่รู้ว่าหากนางสามารถปลุกพลังที่แท้จริงของเกราะศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาได้ มันจะแข็งแกร่งขนาดไหน

ซั่งกวนหว่านเลียริมฝีปาก จากนั้นความโลภและความตื่นเต้นก็ส่องประกายในแววตาของนาง

นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ใช้มือทั้งสองข้างพร้อมกัน

มือของนางทั้งสองข้างนั้นมีเกราะศักดิ์สิทธิ์ห่อหุ้มอย่างแน่นหนา

ดังนั้นขอเพียงแค่เปลวเพลิงไม่ได้มาสัมผัสกับผิวหนังของนางโดยตรง นางก็ไม่ต้องกังวลอันใดแล้ว

ซั่งกวนหว่านยื่นมือออกไปอย่างช้าๆ เปลวไฟด้านนอกก็ล้อมมือของนางไว้

มีประกายไฟกระเด็นออกมาเป็นบางครั้ง แต่เพราะว่านางยังสวมเกราะศักดิ์สิทธิ์อยู่ ดังนั้นจึงไม่ทำให้นางได้รับผลกระทบอันใด

นางจ้องไปที่เปลวไฟกลุ่มนั้นตาเขม็ง แล้วค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ทีละนิด

ตู้ม!

ทันใดนั้นเปลวเพลิงก็โหมขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ซั่งกวนหว่านตกใจจนหน้าซีดเผือด ในขณะที่นางกำลังจะก้าวถอยหลัง นางกลับเห็นว่าเปลวเพลิงก้อนนั้นกำลังพุ่งเข้ามาหานางอย่างรุนแรง

ตู้ม!

เปลวเพลิงกลุ่มนั้นพุ่งตรงมาที่หัวใจของนางโดยตรง

ตอนนั้นเองซั่งกวนหว่านก็รู้สึกว่าเหมือนมีก้อนหินเข้ามากดทับที่หน้าอกของนาง จนนางแทบจะหายใจไม่ออก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน