ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 725

หลังจากมองอย่างละเอียดแล้ว นางก็สามารถแยกแยะตัวตนของคนเหล่านั้นได้

มีทหารม้าทมิฬและยังมีลูกศิษย์จากสำนักต่างๆ ด้วย

นอกจากนั้นมีส่วนน้อยเป็นคนที่นางไม่รู้จัก สันนิษฐานแล้วน่าจะเป็นคนที่ถูกป่าหมอกมายาดูดกลืนหลังจากบุกทะลวงเข้ามาด้วยตนเอง

ซั่งกวนหว่านคิดไม่ถึงเลยว่าของชิ้นนี้จะทำให้นางประหลาดใจได้มากขนาดนี้

สิ่งที่นางคิดก่อนหน้านี้ก็คือ หลังจากที่นางมาที่ป่าหมอกมายาแล้ว นางจะเลือกลงมือกับคนหนึ่งในจำนวนนั้น

หากเกิดเรื่องกับทุกคน มันจะยากที่จะหลีกเลี่ยงความสงสัยต่อคนภายนอก

แล้วอีกอย่างนางจะต้องมั่นใจว่าไม่มีใครพบว่านางเป็นคนทำแน่นอน นางถึงค่อยลงมือ ตัวอย่างเช่น เมื่อนางถูกจับกุมร่วมกับคนทั้งสิบเมื่อก่อนหน้านี้

พวกเขาทุกคนรู้ว่าจะต้องมีบางคนถูกโคลนสีดำดูดกลืนไป พวกเขาจะไม่มีทางคิดว่านางมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่

อย่างใดก็ตามป่าหมอกมายานี้เต็มไปด้วยอันตรายอยู่แล้ว หากประสบอุบัติเหตุแล้วตายไปสักคนสองคนก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

เมื่อรวมเข้าไปเงื่อนไขนี้ ทำให้นางลงมือได้น้อยครั้งมาก

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว

ก็เพียงแค่นางคิด นางก็สามารถจัดการคนเหล่านั้นได้อย่างไร้เสียงแล้ว

ซั่งกวนหว่านตรวจสอบสถานการณ์ภายในร่างกายของตัวเองอีกรอบ

ภายในตันเถียนมีลูกเพลิงอยู่ลูกหนึ่ง หลังจากมันปล่อยกระแสพลังสองสายมันก็หยุดลงทันที

ซั่งกวนหว่านรออยู่สักพักหนึ่ง แต่มันก็ไม่ได้ขยับตัวต่อแม้แต่น้อย

นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วคาดเดาว่าพลังสองสายนั้นอาจจะเป็นพลังที่รากไม้นั้นดูดกลืนเข้ามา

พลังเหล่านั้นสามารถฟื้นฟูเส้นชีพจรของนางได้แค่สิบส่วนเท่านั้น

หากนางต้องการให้หายดีนางจะต้องดูดกลืนต่อไป

อีกทั้งคนที่ถูกจับกุมเอาไว้อยู่…เมื่อรวมกันแล้ว จะเพียงพอหรือไม่?

เมื่อคิดว่าเส้นชีพจรของตนเองสามารถฟื้นฟูได้อย่างราบรื่น ซั่งกวนหว่านก็ตื่นเต้นจนเนื้อเต้น

มีแต่ฟ้าเท่านั้นที่รู้ว่านางรอคอยวันนี้มาเนิ่นนานขนาดไหน

และจะไม่มีใครรู้ว่านางเป็นคนทำเรื่องทั้งหมดนี้

ดังนั้นนางสามารถทำลงไปได้อย่างวางใจ

บางที…นางอาจจะสามารถฉวยโอกาสนี้พัฒนาระดับการบำเพ็ญเพียรของตนเองขึ้นไปได้

ซั่งกวนหว่านตื่นเต้นอย่างมาก ดวงตาแดงก่ำ จากนั้นก็เริ่มเลือกคนจากในกลุ่มนั้น

ก่อนอื่นนางจะต้องเลือกคนที่มีชีพจรตี้จิงระดับสูง

เช่นนั้นนางก็จะสามารถดึงพลังของพวกเขามาเป็นของตนเองได้

ดังนั้นจึงจะสามารถฟื้นฟูเส้นชีพจรได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ

เมื่อคิดได้ดังนั้นในสมองของซั่งกวนหว่านก็มีเงาของคนผู้หนึ่งปรากฏขึ้นมา

ใช่แล้ว!

ฉู่หลิวเยว่ล่ะ?

ในบรรดาของคนเหล่านั้น เส้นชีพจรของนางยอดเยี่ยมที่สุดแล้วไม่ใช่หรือ?

น่าเสียดายที่ซั่งกวนหว่านค้นหาแล้วแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของนาง

นางน่าจะไม่ได้โดนต้นสนฉัตรดูดกลืนเข้ามา

ซั่งกวนหว่านรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

นางไม่ชอบหน้าฉู่หลิวเยว่มานานแล้ว หากครั้งนี้สามารถกำจัดฉู่หลิวเยว่ได้ก็จะถือว่านางสามารถทำเรื่องนี้ได้อย่างสมบูรณ์…

ช่างเถิด ฟื้นฟูเส้นชีพจรของตนเองก่อนเถอะ เรื่องนี้สำคัญมากที่สุด!

หัวใจของซั่งกวนหว่านกระตุกเล็กน้อย

ในพื้นที่ที่ห่างออกไป ลูกศิษย์คนหนึ่งที่กำลังจะดิ้นหลุดจากพันธนาการ แต่ทันใดนั้นเองร่างกายของเขากลับถูกรากไม้นั้นรัดอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็แทงเข้าที่อกของเขาทันที!

“อ๊าก!”

ทันใดนั้นเขาก็ส่งเสียงร้องดังออกมาจากลำคอ หลังจากนั้นไม่นานเสียงของเขาก็หยุดชะงัก เพราะว่าพลังภายในร่างกายของเขาถูกรากไม้นั้นสูบไปจนหมดสิ้นแล้ว

พร้อมปลิดวิญญาณของเขาไปในเสี้ยววินาทีนั้นด้วย

แม้กระทั่งเวลาขัดขืนยังไม่มี

ดวงตาเบิกกว้าง ใบหน้าสูบตอบ ร่างกายขดลงเป็นลูกกลมๆ ซึ่งมันน่าประหลาดใจอย่างมาก และหลังจากนั้นภาพเหตุการณ์ที่คล้ายกันก็เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

…

ป่าหมอกมายากำลังจะถล่ม

ข่าวนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจอย่างมาก

แม้แต่ฉินอียังมีใบหน้าเย็นชามากขึ้น

เมื่อฉู่หลิวเยว่เห็นปฏิกิริยาของพวกเขาเช่นนี้ นางก็รู้ได้ทันทีว่าพวกเขาไม่เคยเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน

เรื่องราวมันน่าจะยุ่งยากกว่าที่นางคาดการณ์เอาไว้เสียแล้ว

“ป่าหมอกมายาจะพังทลายได้อย่างใด?”

เจียงอวี่เฉิงขมวดคิ้วแน่น

ฉู่หลิวเยว่ชี้ไปยังต้นสนฉัตรที่อยู่ตรงกลาง

“บางทีอาจจะเหมือนกับที่พี่ใหญ่ฉินพูดมาเมื่อก่อนหน้านี้ เพราะว่ามีคนแตะต้องตราประทับที่ว่านั่น…”

เจียงอวี่เฉิงเงียบเสียงลงทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน