ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 753
สรุปบท บทที่ 753 เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 753 เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 753 เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ใบหน้าอันสูงส่งและหาที่เปรียบมิได้ของหรงซิวแลดูสงบนิ่ง รอยยิ้มจางๆ ปรากฏบนมุมปากของเขา ราวกับกำลังพูดถึงเรื่องเล็กน้อยไร้แก่นสาร
แต่เสวี่ยเสวี่ยนั้นมองออกทันทีว่า ท่าทางแบบนี้…แสดงว่าสิ่งที่พูดมาเป็นเรื่องจริง!
“หงิงๆ…”
อารมณ์ที่ซับซ้อนมากมายส่องประกายในดวงตาของเสวี่ยเสวี่ย มันร้องครวญครางเสียงต่ำ
มันทำทีลุกขึ้นก่อนจะเดินออกไป แต่หลังจากเดินไปได้สองก้าว มันก็กลับมานอนลงแทบเท้าของหรงซิว
แน่นอนว่ามันมีความสุข เพราะความสัมพันธ์ของนางและเก้าจิ๋วนั้นลึกซึ้งและยาวนาน
แต่มันก็แอบรู้สึกใจหายเสมือนสูญเสียของสำคัญไป
เมื่อคิดว่าเก้าจิ๋วสามารถอยู่กับนางได้ทุกวันทุกคืน เสวี่ยเสวี่ยก็รู้สึกอิจฉามาก
หรงซิวเหลือบมองด้วยจากหางตา พอเห็นว่ามันดูหงอยลง เขาก็พูดอย่างใจเย็นว่า
“อีกอย่าง มันทะลวงผ่านจนได้กลายเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์แล้ว”
เสวี่ยเสวี่ยเงยหน้าขึ้นแล้วนอนลงอย่างเกียจคร้าน
อสูรศักดิ์สิทธิ์แล้วอย่างใด?
มันต่างจากเดิมตรงไหนกัน
หรงซิวยิ้ม ก่อนจะเสริมด้วยประโยคสุดท้าย
“ระดับสูงกว่าเจ้าด้วย”
“กรรร์!”
เสวี่ยเสวี่ยถูกคำพูดนั้นกระตุ้นอย่างแรง พลันมองหรงซิวอย่างไม่เชื่อ
แต่เมื่อเห็นสีหน้ายิ้มแย้มของหรงซิว เสวี่ยเสวี่ยก็เข้าใจในทันทีว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง!
หัวใจของเสวี่ยเสวี่ยเจ็บปวดรวดร้าวอย่างยิ่ง มันหมุนตัวแล้วกระโจนออกนอกหน้าต่าง!
“กรรร์…”
ต้องฝึกฝน!
มันจะแพ้ไม่ได้!
เมื่อทหารรักษาการณ์ข้างนอกได้ยินเสียง ทุกคนก็มองไปบริเวณนั้นด้วยความประหลาดใจ
สัตว์อสูรขององค์ชายเป็นอันใดไป?
ร่างเงาของเสวี่ยเสวี่ยวูบไหว ก่อนจะหายไปจากสายตาของทุกคน
ส่วนเยี่ยนชิงที่เพิ่งเดินออกมาเห็นสถานการณ์นี้ ก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมองและส่ายหัวอย่างเห็นใจ
คงจะโดนเจ้านายของตนยั่วโมโหเข้าอีกแล้วสิท่า…
…
ณ ป่าหมอกมายา
ฉู่หลิวเยว่สวมชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดง ปิดกั้นความผันผวนรุนแรงรอบตัวนาง
แม้จะห่างหายไปนาน แต่ความรู้สึกคุ้นเคยนั้น กลับไม่เคยจางหาย
ในใจฉู่หลิวเยว่รู้สึกยินดีมาก แต่เรื่องความลึกลับของหรงซิวและพรมแดนไวฑูรยะนั้น นางไม่เคยรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อนเลย
สุดท้ายก็ทำได้แต่กัดฟันอย่างจนใจ
ไว้คราวหน้า นางจักเค้นถามความจริงจากเขาให้ได้!
ทันใดนั้น เส้นแสงโดยรอบก็สั่นไหวราวกับคลื่นน้ำ
ฉู่หลิวเยว่ก้มหน้ามอง ก่อนจะเห็นอย่างคลุมเครือว่าแสงนั้นกำลังเล็ดลอดออกมาจากบางสิ่ง
แต่เพราะแสงที่รายล้อม ทำให้นางมองเห็นไม่ถนัด
ทว่ายิ่งเข้าใกล้ก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงแรงกดดันมากขึ้น!
การเคลื่อนไหวของถวนจื่อค่อยๆ ช้าลง เห็นได้ชัดว่ามันถูกบีบให้จำยอมเพียงใด
และในที่สุด หนึ่งคนหนึ่งอสูรก็ล้มลง!
ฉู่หลิวเยว่กระโดดลงจากหลังของถวนจื่อ
ด้วยการปกป้องของเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดง การบีบบังคับเหล่านี้จึงแทบจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อนางเลย
แต่มันกลับทำให้การเคลื่อนไหวของนางคล่องตัวขึ้น
บนร่างกายของถวนจื่อมีบาดแผลประปราย แต่โชคดีที่บาดแผลเหล่านั้นล้วนเป็นบาดแผลตื้นๆ และพวกมันก็ได้เริ่มซ่อมแซมตัวเองแล้ว
พลังของสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ในร่างกายนั้นแข็งแกร่งมาก และเมื่อพลังปราณของมันเพิ่มขึ้น พลังการฟื้นฟูของมันก็จะเพิ่มขึ้นตามระดับไปพร้อมๆ กัน
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกโล่งใจ จากนั้นก็หันมองไปรอบๆ
ดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นเพียงถ้ำธรรมดาๆ ผนังถ้ำคือกำแพงหินหนา พื้นใต้เท้าเรียบและแข็ง ไม่ใช่บึงโคลนสีดำ
บริเวณตรงกลางมีก้อนหินยื่นออกมา
มันเป็นหินรูปร่างบิดเบี้ยวไม่สมส่วน และมีเพียงพื้นผิวข้างบนเท่านั้นที่ดูแบนเรียบ ราวกับเคยถูกบางสิ่งกดทับไว้
และข้างบนก็มี…ผลึก!?
ผลึกก้อนนั้นมีขนาดใหญ่ประมาณสองฝ่ามือของผู้ชายที่โตเต็มวัย หนาประมาณหนึ่งนิ้ว รูปร่างผิดปกติ และเต็มไปด้วยสีเขียวที่สุกสกาวและใสราวกับมรกต
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...