ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 76

ฝนยังคงตกหนักไม่ขาดสาย

ภายในห้องหนังสือ ฉู่หลิวเยว่รวบรวมสมาธิแล้วดูดซับพลังแห่งฟ้าดินรอบกายอย่างรวดเร็ว

เวลาค่อยๆ ผ่านไปช้าๆ

ฉู่หลิวเยว่ค่อยๆ รู้สึกตัวว่ามีบางอย่างผิดปกติ

พลังเหล่านั้นหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของนาง และไหลอย่างรวดเร็วไปยังจุดตันเถียนตามเส้นชีพจร พวกมันไม่ได้สร้างเป็นหยวนตันเพื่อกลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์ แต่ถูกดูดกลืนเข้าไปในทะเลสาบเล็กๆ ข้างในนั้นแทน

หากต้องการเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่แท้จริงก็จำเป็นต้องหลอมรวมหยวนตันให้ได้เสียก่อน

สำหรับฉู่หลิวเยว่ นางมีพลังในร่างกายเหลือล้น หากก่อร่างหยวนตันได้ต่อไปก็เป็นเรื่องง่ายมากขึ้น

แต่หลังจากนั้นไม่นาน พลังแห่งฟ้าดินก็ถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายอีกครั้ง แต่ก็ไม่สามารถควบแน่นเป็นหยวนตันได้!

หลังจากถ่ายเทลงไปในทะเลสาบ พลังเหล่านั้นดูเหมือนจะถูกกลืนหายไปอย่างไร้ร่องรอย แม้แต่ร่องรอยของคลื่นสักลูกก็ไม่เกิดขึ้น!

ฉู่หลิวเยว่จึงค่อยๆ ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างที่ร้ายแรงเกิดขึ้น

…หากเป็นเช่นนี้ต่อไป นางคงไม่สามารถควบแน่นหยวนตันและไม่สามารถกลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์ได้แล้วใช่หรือไม่!

แต่หยวนตันมีความสำคัญมากสำหรับผู้ฝึกยุทธ์!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากทะลวงผ่านไปถึงผู้ฝึกยุทธ์ขั้นที่สี่ หยวนตันก็จะยิ่งมีความสำคัญมากกว่าสำหรับผู้ฝึกยุทธ์!

ถ้านางไม่มีหยวนตัน นางก็จะไม่นับว่าเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่แท้จริง และพลังของนางก็จะถูกจำกัดอย่างมาก!

ฉู่หลิวเยว่พยายามรักษาพลังดั้งเดิมเหล่านั้นและรวบรวมพวกมันเข้าด้วยกัน แต่ทำอย่างไรนางก็ทำไม่ได้เลยสักครั้ง

“พลังของทะเลสาบนี้ครอบคลุมพลังของข้าโดยตรง…”

ฉู่หลิวเยว่ลืมตาขึ้นและพึมพำเสียงแผ่วเบา

หากอาศัยพลังความสามารถในปัจจุบันของนางเพียงอย่างเดียว นางไม่สามารถเอาชนะทะเลสาบในร่างกายของนางได้

ช่างยากเย็นยิ่งนัก!

ตกลงทะเลสาบนั้นคือสิ่งใดกันแน่

ฉู่หลิวเยว่มั่นใจว่าทะเลสาบไม่ได้ทำอันตรายถึงชีวิตแก่ตัวนางเอง และแม้เมื่อนางตกอยู่ในอันตราย ทะเลสาบก็ยังสามารถระเบิดพลังออกมาเพื่อช่วยนางได้อีกด้วย

แต่ถ้านางไม่รู้ว่านี่คืออะไร แล้วมันจะติดอยู่ตรงนี้ตลอดไปหรือไม่

ฉู่หลิวเยว่มองไปที่มือของตนเอง

นางจำได้ชัดเจนว่าเมื่อครั้งนางฟื้นขึ้นมาจากการเกิดใหม่ก็เห็นว่ามีลวดลายแปลกประหลาดปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของนาง

ต่อมา เมื่อลวดลายนั้นหายไปกลับมีหน้ากระดาษหนังสือที่ฉีกขาดปรากฏขึ้นมาในจุดตันเถียนของนาง

จากนั้นหน้ากระดาษหนังสือที่ฉีกขาดก็กลายเป็นทะเลสาบแล้วเลือนหายไปในความเงียบสงบ

ครั้งสุดท้ายที่มีการเคลื่อนไหวในทะเลสาบแห่งนี้ก็คือเมื่อครั้งที่นางฟื้นฟูชีพจรเดิม

ตอนแรกฉู่หลิวเยว่ก็ไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก แต่นางไม่ได้คาดคิดว่าสิ่งนี้จะขัดขวางนางในการรวบรวมหยวนตันครั้งนี้!

ต่อจากนั้น ฉู่หลิวเยว่ก็พยายามอีกหลายครั้งอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วทุกอย่างก็จบลงด้วยความล้มเหลว

ด้านนอกหน้าต่างที่เห็นว่าฝนยังไม่หยุดกระหน่ำเทลงมานั้นยิ่งทำให้นางรู้สึกหงุดหงิด

“นี่มันคืออะไรกันแน่”

ทันทีที่สิ้นเสียงของนาง ฉู่หลิวเยว่ก็รู้สึกตกใจเมื่อเกิดการเคลื่อนไหวในจุดตันเถียน!

พลังอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมาจากทะเลสาบ!

ร่างกายของฉู่หลิวเยว่เกิดความสั่นไหวในทันที แล้วโลหิตก็เกิดการไหลเวียนที่บริเวณระหว่างหน้าอกและหน้าท้องของนาง!

นางรีบควบคุมทำให้ร่างมั่นคงทันทีและมองไปที่จุดตันเถียนของนาง!

เมื่อนางมองเห็นก็ตกตะลึงค้างทันที

นางเห็นทะเลสาบที่เดิมลอยอยู่ในอากาศ แต่ตอนนี้มันกลับเปลี่ยนรูปร่างอย่างรวดเร็ว และในที่สุดก็กลายเป็นหน้ากระดาษหนังสือที่โปร่งใสอีกครั้ง!

มันเป็นหน้ากระดาษที่ฉู่หลิวเยว่เคยเห็นมาก่อน!

เพียงแต่ว่าคราวนี้กลับมีลำแสงสีแดงมาบรรจบกันอย่างรวดเร็วบนหน้าหนังสือ!

หัวใจของฉู่หลิวเยว่แทบตกไปที่ตาตุ่ม…การเปลี่ยนแปลงกะทันหันนี้หมายความว่าอย่างไร

ลำแสงสีแดงบนหน้าหนังสือโปร่งใสค่อยๆ รวมตัวกันเป็นคำหนึ่งคำ…หรือ!”

ฉู่หลิวเยว่จดจ่อและมองให้ชัดมากขึ้น

และคำที่สองก็ปรากฏขึ้นตามมาเช่นกัน!