ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 773
สรุปบท บทที่ 773 การประชุม: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
บทที่ 773 การประชุม – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอนนี้ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 773 การประชุม จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ในเวลานี้ เสวี่ยเสวี่ยไม่รู้ว่ามันถูกเจ้านายตัวเองหลอกขายเสียแล้ว
ในใจของมันเปี่ยมไปด้วยความสุข มันฉีกช่องว่างความว่างเปล่าออก และพุ่งเข้าไปโดยตรง!
แล้วมุ่งหน้าไปยังแดนภังคะ!
…
หลังจากนั้นไม่นาน หรงซิวก็ดึงสายตากลับมาแล้วหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเปิดประตูและก้าวออกไป
“ถวายบังคมขอรับ องค์ชาย!”
เมื่อเห็นเขาเดินออกมา เหล่าทหารข้างนอกก็รีบแสดงความเคารพทันที!
“ลุกขึ้นเถอะ”
ขณะนี้ท่าทีของหรงซิวดูสงบลงแล้ว ไร้ซึ่งวี่แววของความโมโหโกรธา
“ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกยังไม่กลับมาอีกหรือ?”
“ยังขอรับ องค์ชาย”
หรงซิวหรี่ตาลงทีละนิด
พอลองคำนวณเวลาดู ถึงได้รู้ว่าเขาไปนานพอสมควรแล้ว
ว่าตามนิสัยของผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกแล้ว เขาจะไม่ใช้เวลาร่วมกับคนของพรรคหมิงนานเช่นนี้
เดิมทีเขาไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย เพราะคนของพรรคหมิงนั้นยากเกินจะรับมือ
แต่ตอนนี้เขาต้องรีบไปยังแดนภังคะให้เร็วที่สุด
ฉะนั้นจึงต้องรีบตามตัวผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกมาหารือเรื่องนี้โดยไว
เขานิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยกเท้าก้าวเดินไปข้างหน้า
…
ในพื้นที่มืดสลัวรอบข้างมีแต่ความเงียบสงัด
แต่ฉู่หลิวเยว่ก็ยังรู้สึกเหมือนได้ยินคนกระซิบอยู่ข้างหูตลอดเวลา
แม้จะฟังไม่ได้ศัพท์ แต่ก็รู้ว่าเสียงนั้นยังคงพูดพร่ำอยู่เสมอ
ทว่าผ่านไปพักใหญ่ เสียงนั้นก็ค่อยๆ เงียบลง
นางหันมององค์ไท่จู่อย่างใจเย็น แต่ก็ไม่เห็นพบความผิดปกติใดๆ บนใบหน้าของเขา
ราวกับว่าองค์ไท่จู่ไม่ได้ยินเสียงเหล่านั้น
น่าแปลก…
ฉู่หลิวเยว่หลับตาลงพลางคิดทบทวนในใจ
เป็นไปได้หรือไม่ว่า มีคนจงใจให้นางได้ยินเสียงเหล่านี้เพียงผู้เดียว?
แต่อีกฝ่ายกลับดูไม่มีพิษมีภัยเลยแม้แต่น้อย…แถมยังดูมีความสุขและผ่อนคลายมากเสียอีก
เสมือนว่า…พวกเขาเคยสนิทสนมกับนางอย่างนั้นแหละ
ฉู่หลิวเยว่นึกคิดอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ยังไร้ซึ่งคำตอบ
จนแล้วจนรอด สุดท้ายนางก็ยังคงปิดเปลือกตาไว้ และสลัดความคิดนั่นออกไป แล้วดูดกลืนพลังของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ต่อ!
เปรี๊ยะ!
เสียงคมชัดนั่นดังขึ้นมา
ชิ้นส่วนผลึกอีกชิ้นแตกออกและหล่นลงมาจากเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์!
จากนั้นมันก็บินไปหาฉู่หลิวเยว่เงียบๆ พลันหลอมละลายเข้าไปในม่านน้ำ และกลายเป็นไข่มุกธาราซึมเข้าสู่ร่างกายของนาง
…
เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์นี้ คนทั้งสามคนก็ถึงกับตกตะลึง
แม้แต่ตู๋กูโม่เป่าที่ก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยความโกรธ ก็ตกใจจนหยุดสาปแช่งหรงซิวไปชั่วขณะ
“นะ…นะ…นังหนูนั่นทำอันใดอยู่กัน? ผลึกนั่นก่อตัวขึ้นจากพลังที่ควบแน่นของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์สั่งสมมานานนับพันปี มันถูกใช้เป็นเกราะป้องกัน เพื่อให้เมล็ดพันธุ์นั้นโตเต็มที่ แต่นางกลับกลืนมันเข้าไปทั้งๆ อย่างนั้นน่ะหรือ?”
หลานเซียวส่งเสียง “จิ๊” ออกมาเบาๆ
“คิดไม่ถึงเลยว่าพอนังหนูอายุน้อยลง ความสามารถจักเพิ่มขึ้นขนาดนี้…เป็นอย่างใดเล่า ตอนนั้นข้าก็บอกแล้วว่าขุดมันขึ้นมาให้นางเลยมิได้หรือ? พอพวกเจ้าไม่เห็นด้วย ยามนี้นางจึงจัดการมันด้วยตัวเองเสียเลย!”
การดำรงอยู่เหนือกาลเวลาเช่นนี้ มักจะประกอบไปด้วยจิตวิญญาณอันแรงกล้า
ไม่ใช่ว่าจะบีบให้มันยอมจำนนไม่ได้ แต่ถ้ามันฝืนแล้วโมโหขึ้นมา จักเกิดอันตรายตามมาภายหลังแน่ๆ
มีแต่ต้องใช้พลังของตัวเองข่มมัน และทำให้มันยอมจำนนอย่างนิ่มนวลเท่านั้น ถึงจะทำให้มันยอมกลายมาเป็นสมบัติของตนได้!
ซึ่งด้วยวิธีนี้ จะทำให้ผู้ถือครองไม่มีความกังวลเกี่ยวกับการใช้งานในอนาคตเลย
ถึงนังหนูนั่นจะค่อยๆ ดูดผลึกออกมาทีละชิ้นเล็กๆ แต่ยังทำได้ดีมาก!
ขอแค่มีเวลามากพอ นางก็สามารถใช้พลังของตัวเองปราบเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ได้แน่นอน!
ผู้อาวุโสลำดับห้าแอบประหลาดใจ
“ม่านน้ำนั่นมันอันใดกัน? พวกเจ้าเห็นหรือเปล่า? ตอนนี้นังหนูเพิ่งได้เป็นจอมยุทธ์ระดับห้า แต่กลับอาศัยม่านน้ำนั่นเผชิญหน้ากับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ แถมยังชนะด้วย!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...