ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 776
สรุปบท บทที่ 776 รับผิด: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 776 รับผิด – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 776 รับผิด ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“แล้วนายของเจ้าเล่า?”
เมื่อประโยคนี้ถูกถามออกมา เสวี่ยเสวี่ยก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนจะตอบสนองอย่างรวดเร็ว
จู่ๆ ในหัวของมันก็มีภาพดวงตาที่เฉยเมยและสงบนิ่งของเจ้านาย ลอยเข้ามาทันที
เสวี่ยเสวี่ยค่อยๆ เบิกตากว้าง
มิน่าล่ะ!
มิน่าล่ะ เจ้านายที่แต่ก่อนคอยปฏิเสธไม่ยอมให้มันมา จู่ๆ ก็เกิดยอมง่ายๆ เสียอย่างนั้น!
มันอุตส่าห์หลงคิดอย่างสวยหรูว่า สาเหตุที่เจ้านายยอมนั้นเป็นเพราะช่วงนี้ฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง และสามารถพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเองได้!
คิดไม่ถึงว่า…
มันจะถูกเจ้านายหลอกขายเสียได้!
เจ้านายคงคำนวณไว้แล้วว่าวันนี้จะเป็นคืนพระจันทร์สีเลือด เขาถึงจงใจส่งมันมา!
และดูเหมือนว่าตอนนี้ คนเหล่านี้กำลังอารมณ์ไม่ดีอย่างเห็นได้ชัด
นี่คือเหตุผลที่เจ้านายส่งมันมาเป็นทัพหน้าสินะ!?
เสวี่ยเสวี่ยรู้สึกเจ็บใจราวถูกหักอก
ยอบรับว่าตอนนั้นมันตามความคิดของผู้เป็นนายไม่ทันจริงๆ ถึงได้ยอมทำสัญญากับเขา
และต่อให้เป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์แล้วอย่างใด?
สุดท้ายก็ถูกหลอกขายอยู่ดีมิใช่หรือ?
เสวี่ยเสวี่ยก้มหัวลงอย่างหดหู่ ด้วยท่าทางราวกับสัตว์ที่ไม่ได้รับความรักจากเจ้านาย
เมื่อเห็นท่าทีของมัน มีหรือที่ตู๋กูโม่เป่าจะไม่เข้าใจ?
พลันกล่าวอย่างเย้ยหยัน
“สุดท้าย เขาก็ส่งให้เจ้ามารับผิดแทนตัวเองอย่างนั้นสิ?”
หลานเซียวยกมือสัมผัสหน้าตัวเองเบาๆ พร้อมเอ่ยเสียงนุ่มนวล
“เกิดมาหล่อแล้วจะมีประโยชน์อันใด? หน้าใหญ่ใจทรามเช่นนี้ นังหนูนั่นจักต้องตาบอดแน่ๆ”
ตู๋กูโม่เป่าเงียบไปครู่หนึ่ง และเสียงของเขาก็เย็นลง
“เจ้าว่าใครตาบอดนะ?”
หลานเซียว “…อันใด? ข้ายังไม่ได้พูดอันใดสักหน่อย? ลำดับห้า เจ้าเกล็ดหิมะน้อยนั้นน่าสงสาร และคงโดนดุด่ามาหลายครั้งแล้ว คราวนี้เจ้าก็เบาๆ หน่อยแล้วกัน”
ผู้อาวุโสลำดับห้ากระซิบเบาๆ
“เจ้าว่าครั้งนี้ข้าจะลงมือเช่นไรดี?”
ตู๋กูโม่เป่าคิดจะทำอันใด แล้วพวกเขาจะหยุดมันได้หรือไม่?
เดิมทีครั้นได้ยินเซียวหลานพูดช่วยมัน เสวี่ยเสวี่ยก็เผลอคิดไปว่ามันอาจรอดแล้ว แต่หลังจากที่ได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสลำดับห้า ความหวังของมันก็ริบหรี่ลงทันตา
มันก้มหัวอย่างน่าสงสาร หัวโตๆ ของมันแนบติดอยู่กับอุ้งเท้า ด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมาก
แต่ไม่นานตู๋กูโม่เป่าก็พูดขึ้นว่า
“เจ้ามากับข้า”
…
ณ ป่า หมอกมายา
ค่ำคืนอันยาวนานผ่านพ้นไป
ชั้นของลำแสงเจิดจ้าค่อยๆ สว่างขึ้นบนเส้นขอบฟ้า เคลือบกลุ่มเมฆาด้วยชั้นแสงสีทอง
สิ่งนี้ทำให้ป่าหมอกมายาที่อ้างว้างและเย็นยะเยือกในคราแรก อบอุ่นขึ้นเล็กน้อย
แต่อารมณ์ของคนสองสามคนในป่า กลับไม่ได้สดใสเหมือนแสงอาทิตย์ยามเช้าเลย
อีกทั้งฉู่หลิวเยว่เองก็ไม่มีท่าทีจะโผล่ออกมาเลยด้วย
แม้แต่ฉินอีเองก็ยังไม่ทราบว่าจักต้องรอไปอีกนานเท่าใด
ซึ่งในขณะเดียวกัน พวกเขาก็ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในทะเลทรายจันทราสีชาด และทะเลสาบกระจก
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...