ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 78

เมื่อฉู่หลิวเยว่ตกตะกอนจุดนี้ได้ก็แทบจะรู้แจ้งในทันที!

ในตอนนี้พิสูจน์ได้แล้วว่านางสามารถระดมพลังในทะเลสาบแห่งนี้ได้ ซึ่งจริงๆ มันก็มีประโยชน์เหมือนกันกับหยวนตันนั่นเอง!

นอกจากนี้ พลังที่ทะเลสาบแห่งนี้สามารถบรรจุได้นั้นแข็งแกร่งกว่าหยวนตันหลายเท่าอย่างเห็นได้ชัด!

ถึงกระนั้นมันก็ทำให้เกิดคลื่นและระเบิดออกมาด้วยพลังมหาศาล หากนางปล่อยพลังจนสุดแรงของนาง ถ้าอย่างนั้น…มันก็จะสามารถสร้างการโจมตีที่ทรงพลังกว่าได้อย่างแน่นอน!

สิ่งนี้ยังคงอยู่ในจุดตันเถียนของนาง และดูเหมือนว่าการหลอมรวมหยวนตันจะเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว

หากเป็นเช่นนั้น วิธีเดียวก็คือใช้มันแทน หยวนตัน ของตัวเอง!

ทว่า ทำเช่นนี้ก็จะมีหนึ่งปัญหา สิ่งนี้มีจิตสำนึกของตัวเอง เห็นได้ชัดว่ามันไม่ฟังคำสั่งของนางเลยได้ทั้งหมด หากควบคุมได้ไม่ดี มันอาจจะสร้างหายนะให้กับตัวนางเอง!

ทันใดนั้นเอง ฉู่หลิวเยว่ก็รู้สึกมีความเคลื่อนไหวบางอย่างในร่างกายของนาง นางจึงรีบกลั้นหายใจและมองไปที่จุดตันเถียนของนาง

นางเห็นว่าทะเลสาบค่อยๆ กลายเป็นหยดน้ำขนาดมหึมา และบนหยดน้ำนั้นก็มีแผนภาพลวดลายน่าพิศวงค่อยๆ ปรากฏขึ้น!

มันเป็นลวดลายเหมือนที่เคยปรากฏครั้งแรกในฝ่ามือของฉู่หลิวเยว่!

ขณะนั้นเอง ฉู่หลิวเยว่ก็รู้สึกว่ามีความเชื่อมโยงกันระหว่างนางกับหยดน้ำนั้น!

ดูเหมือนว่าหยดน้ำนี้จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของนางไปแล้ว!

หัวใจของฉู่หลิวเยว่สั่นไหว และนางก็ลองพยายามระดมพลังในหยดน้ำ

เกิดเป็นคลื่นที่แผ่วเบากว่าแต่ก่อนมาก และในขณะเดียวกัน พลังก็แผ่กระจายไปทั่วทุกส่วนของร่างกายของนางอย่างรวดเร็ว!

นางรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเพียงเพราะการเชื่อมโยงที่ละเอียดอ่อนนั้น คราวนี้มันจึงง่ายกว่ามาก!

สมดั่งใจหมาย!

นางพยายามหลายครั้งและในที่สุดก็ตัดสินใจว่าหยดน้ำนี้ได้สร้างความสัมพันธ์บางอย่างกับนางแล้ว!

ขณะนั้นเอง เสียงที่ดังก้องและกังวานราวกับว่าเดินทางข้ามกาลเวลามาตั้งแต่สมัยโบราณซึ่งกำลัง สะท้อนอยู่ในจิตใจของฉู่หลิวเยว่

“สามพันโลก สวรรค์เกิดความโกลาหล เจ้าของของข้ามีขึ้นและมีลง”

ฉู่หลิวเยว่ฟังเสียงนี้จบไปตั้งนานแล้วแต่ก็ยังไม่สามารถเรียกสติกลับคืนมาได้

ประโยคนี้ช่างดูมีอำนาจและทรงพลังยิ่งนัก

ในอดีตชาติ นางเคยเห็นมหาอำนาจชั้นนำมากมายทั่วทั้งอาณาจักร แต่กลับไม่มีใครกล้าพูดเรื่องแบบนี้!

อาณาจักรเสวียนอู่นั้นกว้างใหญ่ไพศาลและมีหลายเชื้อชาติเผ่าพันธุ์ ใครสามารถยืนบนจุดสูงสุดได้จริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้น ที่สำคัญคือผู้ที่พูดประโยคนี้คือ “เจ้าของของข้า”

นั่นไม่ได้พูดถึงนางหรือ

นี่ไม่น่าขันไปหน่อยหรือ…

เสียงค่อยๆ หายไป และมีเพียงหยดน้ำใสขนาดมหึมาที่ยังคงอยู่ในจุดตันเถียนของฉู่หลิวเยว่อย่างเงียบ ๆ ราวกับว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้เป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น

ฉู่หลิวเยว่ไม่อยากสนใจประโยคนั้น แต่พบว่าเสียงนั้นกลับฝังลึกอยู่ในใจของนางและยังคงวนเวียนอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน

นางรอสักครู่แล้วหยุดคิดเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม ในเมื่อสิ่งนี้ยอมรับให้นางเป็นเจ้าของแล้วน่าทำอันตรายใดๆ กับนาง ดังนั้น ห้ถือว่ามันเป็นหยวนตันสำหรับนางในตอนนี้ก็แล้วกัน!

ก่อนหน้านี้มันเคยมาในรูปร่างของทะเลสาบ แต่ยามนี้เพราะมันยอมรับนางให้เป็นเจ้าของของมันอย่างเป็นทางการแล้ว ดังนั้นมันจึงกลายเป็นหยดน้ำหยดหนึ่ง

ฉู่หลิวเยว่ยังคงจำได้อย่างชัดเจนว่าตอนฟื้นฟูชีพจรเดิมได้มีน้ำหยดเล็กๆ ไหลออกมาจากทะเลสาบ ซึ่งมันมีพลังมหาศาลและกระจัดกระจายไปทั่วร่างกายของนาง

ตอนนี้นางมีชีพจรตี้จิงแล้ว และดูเหมือนว่าจะมีผลต่อน้ำหยดนั้นด้วยเช่นกัน

และหยดน้ำนั้นมีน้ำน้อยกว่าหนึ่งในพันของหยดน้ำนี้!

ทันใดนั้น ระลอกคลื่นสีแดงหนึ่งระลอกก็ปรากฏขึ้นบนหยดน้ำ!

นางจ้องมองที่หยดน้ำอยู่ครู่หนึ่ง กลับก็ไม่เป็นผล จนในที่สุดก็ลืมตาขึ้นด้วยความโกรธ!

“หืม เจ้าหลอมรวมหยวนตันสำเร็จแล้วหรือ”

เมื่อหรงซิวรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวทางด้านนี้จึงหันมามองทันที

และเขาก็สัมผัสได้ถึงปราณของฉู่หลิวเยว่ทันทีที่เห็น…ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นที่หนึ่ง

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขามองฉู่หลิงเยว่หัวจรดเท้าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถามอย่างไม่แน่ใจ

“เจ้า…แน่ใจว่าจะไม่ทะลวงขั้นต่อแล้วหรือ”

ความสามารถของนางไม่ได้อยู่ที่ระดับนี้อย่างแน่นอน

ฉู่หลิวเยว่บดกราม นางจะยอมรับได้อย่างไรว่าเป็นเพราะนางไม่สามารถสร้างลายเส้นที่สองใน หยวนตัน ต่อไปได้

“ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นที่หนึ่งก็ดี คมในฝัก!”

หรงซิวทำหน้าเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

“วุ่นวายเสียจนสำนักเทียนลู่และทั้งเมืองหลวงแทบพลิกฟ้าดิน คราวนี้คิดว่าเป็นดาบคมในฝักอย่างนั้นหรือ พระองค์ยังบอกอยู่เลยว่าให้ดื่มฉลองอย่างยิ่งใหญ่มิใช่หรือ”

ฉู่หลิวเยว่ส่งเสียง “หึ” ออกมา

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว”

นางไม่เพียงแค่ตัดขาดกับตระกูลฉู่เท่านั้น นางจะเอาคืนคนที่เคยเยาะเย้ยเหยียดหยามเป็นร้อยเท่าพันเท่าด้วย

เมื่อเห็นท่าทางหงุดหงิดของนางแล้ว เขาจึงอดหัวเราะไม่ได้

“สงสัย เยว่เอ๋อร์คงอยากชวนข้าดูละครน้ำดีแน่เลย”

Next

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์