อ่านสรุป บทที่ 785 เขากลับมาแล้ว จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 785 เขากลับมาแล้ว คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
อวี้ฉือซงหันมองเจียงอวี่เฉิงด้วยความฉงนใจ พลันขมวดคิ้ว
ในเวลาแบบนี้ เขาจะส่งข่าวให้คู่หมั้นของฉู่หลิวเยว่ได้อย่างใด?
อีกทั้งสถานการณ์ของฉู่หลิงเยว่ในตอนนี้ก็ยังไม่ได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดดี และแม้จะเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นจริง แต่ในเมื่อช่วงนี้คู่หมั้นของนางไม่ได้อยู่ที่ซีหลิง เช่นนั้นจักบอกเขาเยี่ยงไร?
“ยังไม่ได้แจ้ง”
อวี้ฉือซงตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ไฉนจู่ๆ ถึงถามหาเขาหรือ?”
เจียงอวี่เฉิงลอบมองปฏิกิริยาของอีกฝ่าย และรู้ว่าเขากำลังสงสัย จึงตอบไปว่า
“พูดแล้วก็ช่างบังเอิญเสียจริง เมื่อก่อนข้าเคยเจอบุรุษผู้นั้นอยู่ครั้งหนึ่ง ได้ยินว่าเขาเป็นองค์ชายของแคว้นเย่าเฉิน และทั้งสองคนก็ตกลงหมั้นหมายกันครั้นยังอยู่ที่แคว้นเย่าเฉิน แต่ดูเหมือนว่าคนผู้นั้นจะสุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไร… ข้าแค่คิดว่า หากเขารู้ข่าวนี้ล่ะก็ เกรงว่าสภาพจิตใจของเขาอาจรับไม่ไหว…”
“ไม่นึกเลยว่าองค์ชายใหญ่เจียงจักรู้ละเอียดเพียงนี้ อาจจะมากกว่าข้าผู้เป็นอาจารย์เสียด้วยซ้ำ”
อวี้ฉือซงโพล่งออกไปทันที
จนเจียงอวี่เฉิงหน้าเสีย
เพราะการที่คนนิสัยแบบเขารู้ลึกถึงเพียงนี้ มันออกจะดูแปลกไปหน่อย
“โอ้ ซงเหล่าโปรดอย่าเข้าใจผิด ข้ามิได้มีเจตนาอื่นใด ท่านก็รู้ว่าชื่อเสียงของฉู่หลิวเยว่ในซีหลิงนั้นโด่งดังแค่ไหน ย่อมมีหลายคนสงสัยใคร่รู้ในชีวประวัติของนาง และข้าเองก็เช่นกัน”
เจียงอวี่เฉิงยอมรับประเด็นนี้อย่างเปิดเผย
เพราะมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ
อัจฉริยะที่โดดเด่นในซีหลิงทั้งหมดล้วนดึงดูดความสนใจจากผู้คนได้มากมาย
และคงจะแปลกกว่า ถ้าเจียงอวี่เฉิงไม่รู้อันใดเลย
“ส่วนเรื่องคู่หมั้นของนาง พอดีว่าข้าบังเอิญเจอเขาระหว่างทาง จึงหยุดถามไถ่ครู่หนึ่ง หวังว่าซงเหล่าคงไม่ถือ?”
ใบหน้าของอวี้ฉือซงยังคงเรียบเฉย
“องค์ชายใหญ่เจียงทำการใด ย่อมมีเหตุผลอันสมควร”
คำพูดเหล่านี้ทำให้เจียงอวี่เฉิงลุกลี้ลุกลนเล็กน้อย ราวกับกำลังถูกอีกฝ่ายเหน็บแนม
แต่เขาก็เค้นเสียงตอบกลับไปได้
“จบแค่นี้ก่อนดีกว่า ไว้หาพวกเขาเจอแล้วค่อยคุยกันอีกที”
ในเมื่อเจียงอวี่เฉิงไม่พบข้อมูลที่มีประโยชน์จากการสอบถามอวี้ฉือซง เขาจึงไม่ต้องการต่อความยาวสาวความยืดอีกต่อไป
อวี้ฉือซงนั้นไม่ต่างกับจิ้งจอกเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ ไม่ง่ายเลยที่จะรับมือกับคนอย่างเขา
และบุรุษที่ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของฉู่หลิวเยว่นั้น…
ก็คงเป็นแค่ชายหนุ่มขี้โรคทั่วไป เช่นนั้นเขาจะไปสนใจด้วยเหตุใด?
หากพบกันคราวหน้า ก็ค่อยทำเป็นรู้จักกันก็พอ
ส่วนตอนนี้ก็หยุดละครเรื่องสั้นนี่ ไว้เท่านี้ก่อนแล้วกัน
กลุ่มคนเริ่มทยอยเดินเข้าไปในป่า
ทว่าผ่านไปราวครึ่งชั่วยามแล้ว พวกเขาก็ยังมองไม่เห็นแม้แต่เงาของคนที่กำลังตามหา
เจี่ยนชูเย่ขมวดคิ้วและมองไปยังต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาข้างหน้า
“รอประเดี๋ยว ไม่ใช่ว่าเราเดินผ่านตรงนั้นมาแล้วหรือ?”
อวี้ฉือซงตอบกลับ
“เจ้าเองก็ดูออกหรือ?”
เจี่ยนชูเย่พยักหน้าแล้วมองไปรอบๆ
“ตลอดครึ่งชั่วยามที่ผ่านมา พวกเราเดินเป็นวงกลมอยู่ที่เดิม ไม่แปลกที่เราไม่พบอันใดเลย”
เจียงอวี่เฉิงชะงักไปแวบหนึ่ง
“เดินวนที่เดิมหรือ? ท่านทั้งสองแน่ใจแล้วใช่หรือไม่?”
เจี่ยนชูเย่ถอนหายใจเบาๆ แล้วทำทีลูบคางของตน
“ข้าเห็นรอยบนเปลือกไม้นั่นผ่านตาหลายรอบแล้ว และข้าแน่ใจว่าเรากำลังเดินเป็นวงกลม!”
ซย่าโหวหรงตกใจ
“หมายความว่าเรา…โดนผีบังตาหรือ?”
จากนั้นพวกเขาก็เงียบเสียงลง
ไม่สามารถบอกได้เลยว่าสถานการณ์ในตอนนี้เป็นเช่นไร
หากตาฝาดแค่คนเดียว คงสามารถปล่อยผ่าน แต่ในเมื่อทั้งเจี่ยนชูเย่และอวี้ฉือซงเห็นพ้องต้องกันขนาดนี้ ย่อมหมายความว่ามีบางอย่างผิดปกติจริงๆ
แม้แต่ซ่งหลวนเองก็ยังขมวดคิ้วตงิดใจ
เจียงอวี่เฉิงหันมองรอบด้านทั้งสี่ทิศ ราวจับจุดไม่ถูก
“น่าแปลก ครั้งก่อนที่ข้ามา ไม่เห็นมีเรื่องแบบนี้เลย…”
เดิมทีเขาคิดว่าอายพิศม์และรากต้นสนเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดในป่าหมอกมายา แต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะต้องมาเจอกับปัญหาเช่นนี้!
“ดูเหมือนว่ามีใครบางคนสร้างค่ายกลขึ้นที่นี่ แต่ในขณะเดียวกัน ก็ใช้เคล็ดวิชาแปลกๆ เพื่อสกัดกั้นทุกคนที่เข้ามา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...