ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 949
เสียงของฉู่หลิวเยว่เย็นชาและน่าเกรงขาม ท่าทางเคร่งเครียด พูดชัดถ้อยชัดคำ เสียงดังก้องไปทั่วท้องพระโรง!
เสียงนั้นดังกังวานเข้าโสตประสาทของทุกคน ราวกับเป็นการตบหน้าถานไถรั่วหลีอย่างแรง
ใบหน้าถานไถรั่วหลีขึ้นสีแดงก่ำ
นางไม่เคยได้รับความอัปยศต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้เลย!
“ซั่งกวนเยว่! เจ้า…”
“ข้าเคยบอกเจ้าไปแล้วว่า พระราชทินนามของข้าคือ หยวนซี เหตุใดองค์หญิงใหญ่ถานไถถึงลืมเสียแล้วล่ะ?”
ฉู่หลิวเยว่พูดขัดจังหวะของถานไถรั่วหลีด้วยท่าทางที่เกรงขามยิ่งขึ้น!
เดิมทีสถานะของนางก็สูงส่งมาตลอด และตอนนี้นางก็ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิแล้ว ความเจ้ายศเจ้าอย่างก็ฝังเข้ากระดูกมากยิ่งขึ้น
และในตอนนี้นางก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองต่อไปได้อีกแล้ว ลมปราณทั่วทั้งร่างของนางกลายเป็นภูเขาที่ไร้รูปร่าง และภูเขาลูกนั้นกำลังกดทับอยู่บนไหล่ของถานไถรั่วหลี!
ถานไถรั่วหลีรู้สึกเพียงบริเวณไหล่ทั้งสองข้างนั้นหนักอึ้ง ใบหน้าซีดไร้สีทันที!
“บังอาจ!”
เมื่อถานไถเฉินเห็นว่าลูกสาวสุดที่รักของตนเองโดนรังแก เขาก็รู้สึกโมโหขึ้นมา เขาโคจรพลังดั้งเดิมเอาไว้ที่ฝ่ามือ จากนั้นก็ปล่อยออกไปอย่างรุนแรง!
พลังดั้งเดิมสีส้มกลายร่างเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ พุ่งตรงไปทางฉู่หลิวเยว่!
ทันใดนั้นก็มีลมกระโชกแรงขึ้นภายในท้องพระโรง!
ผมสีดำของฉู่หลิวเยว่โบกสะบัด ชายเสื้อของนางพลิ้วไสว!
นางจ้องไปที่ฝ่ามือขนาดใหญ่ที่พุ่งมาตรงหน้านางตาเขม็ง นางนั่งตรงอยู่กับที่ อีกทั้งใบหน้ายังไม่มีร่องรอยของความตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย!
ในตอนนั้นเองผู้อาวุโสเฉินเค่อกำลังจะลงมือ
แต่ลำแสงของใบมีดสีขาวก็พัดผ่านแหวกอากาศพุ่งไปทางด้านหน้า!
ตู้ม!
เสียงของอันใดบางอย่างแตกหักออกมา คาดไม่ถึงว่าใบมีดสีขาวนั้นจะปักเข้าไปตรงกลางฝ่ามือทันที!
ตู้ม!
ฝ่ามือนั้นพลันสลายไป พลังดั้งเดิมจากฝ่ามือนั้นก็แตกกระจายออกไปสี่ทิศแปดทาง!
แทบจะในเวลาเดียวกันนั้นเอง ม่านพลังสีใสก็ปรากฏขึ้นมาและครอบทุกอย่างเอาไว้อย่างรวดเร็ว!
แต่ว่าเพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น พลังที่รุนแรงและบ้าคลั่งนั้นก็สลายหายไป!
ภายในท้องพระโรงกลับคืนสภาพปกติอีกครั้ง
เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นมันเกิดขึ้นเร็วมาก ทุกคนยังไม่ทันได้มองอย่างชัดเจนเลยว่ามันเกิดอันใดขึ้น แต่ว่าเรื่องก็จบลงแล้ว รอจนกระทั่งความผันผวนทุกอย่างจบลง หลายคนจึงมองไปทางลำแสงใบมีดสีขาวนั้นด้วยความมึนงง แต่ในตอนนั้นกลับพบว่ามันเป็นตะเกียบสีเงินข้างหนึ่ง!?
พรึ่บ!
สิ่งนั้นกลายเป็นลำแสงอีกครั้ง จากนั้นก็บินกลับสู่ที่เดิมอย่างรวดเร็ว!
น้ำเสียงที่แหบแห้งดังขึ้นมา
“ถานไถเฉิน เจ้าไปเอาความกล้ามาจากที่ไหน ถึงได้กล้าทำเรื่องป่าเถื่อนที่นี่เช่นนี้?”
ถานไถเฉินตกใจอย่างมาก และค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา ก่อนจะเห็นว่า จวินจิ่วชิงเหยียดตัวขึ้นมานั่งหลังตรงตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ มือข้างหนึ่งของเขากำลังถือตะเกียบข้างเมื่อครู่นี้อยู่!
คาดไม่ถึงว่าจวินจิ่วชิงจะเป็นคนลงมือ!โนเวล-พีดีเอฟ
เมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้ถานไถเฉินก็ทั้งตกใจและหวาดกลัวอย่างมาก
ที่ตกใจก็คือ เขาคิดไม่ถึงว่าจวินจิ่วชิงจะลงมือโดยตรงเช่นนี้ และไม่ไว้หน้าเขาเลยแม้แต่น้อย!
ส่วนที่หวาดกลัวก็คือดูจากฝีมือของจวินจิ่วชิงเมื่อครู่นี้แล้ว อีกฝ่ายนั้นเหนือกว่าเขาอย่างเห็นได้ชัด!
หากเมื่อครู่จวินจิ่วชิงออกมาแรงมากกว่าอีกนิด เกรงว่า…
ในตอนนั้นใบหน้าของเขาก็ซีดขาวมากขึ้นอีกหลายส่วน!
“ไม่…”
“พูดได้มีเหตุผล”
หนิงหยวนที่ยืนมองอยู่ห่างๆ ก็พูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน ท่าทางเห็นด้วย
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ให้คงหนิงของพวกเราเป็นอันดับสามเถอะ”
เมื่อกงซุนเซียวเห็นสถานการณ์เช่นนั้น ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไปทันที
แม้ว่าเขาต้องการจะอยู่ตำแหน่งแนวหน้ามากที่สุด แต่เมื่อเห็นสถานการณ์ที่ซับซ้อนเช่นนี้ เขาเลือกที่จะลดเรื่องวุ่นวายดีกว่า
เขาครุ่นคิดเพียงชั่วครู่หนึ่งจากนั้นก็ตอบตกลง
“พี่หนิง ในเมื่อพวกท่านติดตามเทียนลิ่ง เช่นนั้นพวกเราคงจะตามไปด้านหลัง เช่นนี้คงไม่มีปัญหาใช่หรือไม่?”
นอกจากราชวงศ์ไท่อวี่แล้ว คนอื่นล้วนไม่มีปัญหา
ปอดของถานไถเฉินจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว!
ถ้าคำพูดนี้ซั่งกวนเยว่พูดออกมาคนเดียวก็แล้วไปเถอะ แต่นี่หนิงหยวนและกงซุนเซียวต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย แล้วเขาจะพูดอันใดได้อีกเล่า?
ต้องบอกก่อนว่า ภายในราชวงศ์ที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ ฝีมือของราชวงศ์ไท่อวี่อยู่เหนือราชวงศ์เทียน
ลิ่งเพียงหนึ่งก้าวเท่านั้น!
แล้วเขาจะกล้าคัดค้านคนอื่นได้อย่างใด?
ฉู่หลิวเยว่เหลือบสายตาหันไปมองถานไถเฉิน
“แล้วผู้อาวุโสถานไถล่ะ ท่านคิดว่าอย่างใดบ้าง?”
ถานไถเฉินรีบกลืนเลือดที่กระอักลงคอไป
“เช่นนี้ก็…ดีมาก!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...