ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 976
สรุปบท บทที่ 976 หรงซิว ข้าปล่อยให้เจ้ารอเสียนาน: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 976 หรงซิว ข้าปล่อยให้เจ้ารอเสียนาน จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 976 หรงซิว ข้าปล่อยให้เจ้ารอเสียนาน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามซั่งกวนเยว่หัวเราะเบาๆ พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและผ่อนคลาย
“ตกลง”
ฉู่หลิวเยว่พลันเบิกตากว้าง!
มันเป็นเสียงที่นางคุ้นเคยมากๆ!
นางกำหมัดแน่นและจ้องมองภาพตรงหน้าตาไม่กะพริบ
หญิงสาวในศาลาแปดเหลี่ยมเท้าคางลงบนมือข้างหนึ่ง พลางหยิบตัวหมากจากโถหมากรุกขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม และโยนมันลงบนกระดานจนเกิดเสียงดัง “กุกกัก”
จากนั้นนางก็ช้อนตาขึ้นมอง แพขนตายาวงอนสั่นไหวเบาๆ ดวงตากลมเหมือนหยกเกลี้ยงเกลาของเธอเปล่งประกายด้วยไหวพริบและความฉลาดหลักแหลม
“หรงซิว เจ้าแพ้แล้ว”
…
หรงซิว…
หรงซิว!
เป็นเขานี่เอง!
ยามนี้การคาดเดาอันไร้แก่นสารและออกจะกล้าบ้าบิ่นไปหน่อยของนาง ได้รับการยืนยันแล้ว!
ฉู่หลิวเยว่ตกใจราวกับถูกฟ้าผ่า หัวสมองของนางว่างเปล่า แม้แต่หัวใจก็ยังหยุดเต้นไปชั่วขณะ และเหมือนว่าโลหิตในกายของนางจะแข็งตัวไปโดยปริยาย!
คำพูดเหล่านั้นยังคงดังก้องอยู่ในหู
“หรงซิว เจ้าแพ้แล้ว”
นี่คือสิ่งที่นางเคยพูดกับหรงซิว…
ชัดเจนว่าพวกเขารู้จักกันมาตั้งนานแล้ว!
ไม่แปลกใจเลยที่นางจะรู้สึกคุ้นเคยกับชายผู้นี้…
ฉู่หลิวเยว่กลั้นหายใจและมองภาพตรงหน้าตาไม่กะพริบ เนื่องจากกลัวว่าจะพลาดพลั้งอันใดไป
ทว่ายามนี้ แสงรอบข้างกลับหรี่ลงอย่างรวดเร็ว และภาพทั้งหมดก็หายไปทันที!
ฉู่หลิวเยว่ร้อนรนรีบยื่นมือออกไปคว้าภาพนั้นเอาไว้
แต่กลับสัมผัสได้เพียงความว่างเปล่า
มันไม่มีอันใดนอกจากพลังของห้วงมิติที่ไหลวนอย่างเชื่องช้า
ราวกับว่าทุกสิ่งที่ปรากฏขึ้นนั้นเป็นเพียงภาพลวงตา
แต่… มันไม่ใช่!
ฉู่หลิวเยว่รู้ว่ามันไม่ใช่ภาพลวงตาแน่นอน! และนั่นคือความทรงจำของนาง!
บรรยากาศรอบด้านตกอยู่ในความมืดอีกครั้ง ความเงียบงันหาที่เปรียบมิได้ปกคลุมไปทั่วพื้นที่
ฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่ที่นั่นนิ่งๆ แต่จิตใจของนางกลับว้าวุ่น
ภาพเหตุการณ์เมื่อครู่ฉายชัดอยู่ในดวงตาของนางซ้ำแล้วซ้ำเล่า
พร้อมคำถามนับไม่ถ้วนที่พรั่งพรูออกมาอย่างบ้าคลั่ง!
นางเคยไปที่หน้าผาแห่งนั้น และเล่นหมากรุกกับหรงซิวในศาลาแปดเหลี่ยม
แต่ประเด็นสำคัญที่สุดก็คือ ในช่วงเวลานั้น นางได้อยู่กินร่วมกันกับหรงซิวแล้ว!
หากทั้งหมดนี้เป็นความจริง นางก็สามารถหาเหตุผลมายืนยันเรื่องความทรงจำที่หายไปได้ แต่หรงซิวเล่า?
เขายังจำเรื่องทั้งหมดนั่นได้หรือไม่?
จู่ๆ ฉู่หลิวเยว่ก็นึกถึงวันที่นางเกิดใหม่
นางตื่นขึ้นมาในป่ารกร้าง จัดการกับผู้คนที่ต้องการสังหารเจ้าของเดิมของร่างนี้ แล้วเดินไปที่ทะเลสาบ
จากนั้นนางก็ได้พบกับหรงซิว
ในเวลานั้น นางยังไม่รู้จักตัวตนของอีกฝ่าย แต่ก็สัมผัสได้ว่าเขามีพลังมหาศาลและไม่ง่ายต่อการยั่วยุ
แต่อีกฝ่ายปฏิบัติต่อนางอย่างสุภาพมาก
ในตอนนั้น ตัวนางเต็มไปด้วยความระแวดระวังจนมิได้ไม่สนใจรายละเอียดเหล่านี้
แต่เมื่อมองย้อนกลับไปในตอนนี้แล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะสุภาพเกินไปด้วยซ้ำ… เรียกได้ว่าสนิทสนมเกินปกติก็ว่าได้
และหลังจากนั้น เขาก็คอยช่วยเหลือนางหลายต่อหลายครั้ง ทั้งอย่างโจ่งแจ้งและอย่างลับๆ…
แต่ไหนแต่ไรหรงซิวมิใช่คนจุ้นจ้านในเรื่องของคนอื่น
แต่นางเป็นข้อยกเว้นเพียงหนึ่งเดียวของเขา
ฉู่หลิวเยว่เคยถามเขาหลายครั้ง ว่าเหตุใดต้องเป็นนาง?
มีสตรีมากมายในโลกนี้ที่คลั่งไคล้ในตัวเขา แต่เพราะอันใดเขาถึงเอาแต่ไล่ตามนาง?
นางนึกว่าเขารู้จักนางจากหลังพบกันในป่าครานั้น
แต่กลายเป็นว่าทุกอย่างระหว่างเรานั้นมีมาตั้งแต่อดีตกาลแล้ว!
ร่างกายของฉู่หลิวเยว่สั่นเครือ
อย่างนั้นก็หมายความว่า… หมายความว่า…
หรงซิวรู้ตั้งนานแล้วว่านางเป็นใคร?
และยิ่งไปกว่านั้น ความจริงแล้วเขา…มารอนางอยู่ตรงนั้นตั้งแต่แรกแล้ว!
…
หัวใจของฉู่หลิวเยว่เจ็บแปลบ นางกรีดร้องด้วยความทุกข์ระทม พลันกุมศีรษะไว้อย่างเจ็บปวด แล้วทรุดตัวลงกับพื้น
มันเจ็บเจียนตายราวกับถูกเข็มแหลมคมทิ่มแทงอย่างต่อเนื่อง หัวใจดวงน้อยเจ็บปวดแสนสาหัส!
ฉู่หลิวเยว่บังคับตัวเองให้หยุดคิด พลันหอบหายใจอย่างหนัก
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...