ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 98
ยิ่งไปกว่านั้น กล่องไม้เหมยเขียวยังล้ำค่ามาก แต่ฉู่หลิวเยว่กลับเอาไว้ใช้เก็บชาหอมสำหรับแช่เท้าจริงๆ อย่างนั้นหรือ
นี่มันเสียของชัดๆ!
ลู่เฟยเยี่ยนอยากจะถามฉู่หลิวเยว่นักว่าคิดได้ยังไง!
ทว่าพอคำพูดมาติดอยู่ที่ริมฝีปากแล้วกลับเห็นว่าฉู่หลิวเยว่มีสีหน้าเรียบและน้ำเสียงที่สงบเรียบนิ่ง ราวกับว่าเป็นเรื่องปกติไม่คู่ควรแก่การพูดถึงสักเท่าไหร่
ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่ากลายเป็นนางที่อึกทึกครึกโครมไปเองราวกับคนไม่เคยเห็นโลกกว้างมาก่อน
ลู่เฟยเยี่ยนรู้สึกหงุดหงดเป็นอย่างยิ่งราวกับมีอะไรมาจุกอยู่ที่อกและอึดอัดมาก
นางเป็นถึงคุณหนูใหญ่ตระกูลลู่อันมั่งคั่ง นางเคยเป็นขี้ข้ารองเท้ารองมือผู้อื่นเสียที่ไหนกัน
แค่คิดว่าของที่กำลังถืออยู่ในมือคือชาที่ฉู่หลิวเยว่เอาไว้แช่เท้า นางก็โกรธจนแทบจะอกแตกตายอยู่แล้ว!
“ใครเขาอยากถือของโกโรโกโสของเจ้ากัน…”
ลู่เฟยเยี่ยนก่นด่าแล้วทำท่าจะโยนกล่องไม้แรงๆ!
“คุณหนูลู่โปรดระวังด้วย แม้ของสิ่งนี้จะไม่ได้มีค่ามากมาย แต่หากพังเสียหายก็คงต้องให้คุณหนูลู่ชดใช้”
ฉู่หลิวเยว่กล่าวอย่างสุภาพอ่อนโยน จากนั้นจึงยกมือข้างหนึ่งแล้วกดไปที่กล่องไม้เบาๆ
ลู่เฟยเยี่ยนสัมผัสได้ถึงแรงกดดันหนักหน่วงกดทับลงมาที่มือทันที และไม่สามารถเคลื่อนไหวได้!
นางตกตะลึง
ฉู่หลิวเยว่แข็งแกร่งขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่
ที่สำคัญ หากนางต้องชดใช้จริงๆ ล่ะก็…ลำพังตัวนางเองคงไม่มีปัญญาหาเงินมาชดใช้มากมายขนาดนั้น!
หลังจากดิ้นรนอยู่นาน ในที่สุดลู่เฟยเยี่ยนก็ผ่อนแรงแล้วกัดฟันพูดด้วยความเจ็บใจ
“รู้แล้วน่า! ก็แค่กล่องไม้เหมยเขียวกล่องเดียวจะมีดีอะไร!”
จากนั้นก็มีเสียงซุบซิบนินทาดังมาจากฝูงชน
ถึงอย่างไรของของฉู่หลิวเยว่ก็มีไว้แค่เก็บชาดอกไม้เท่านั้นจะไปเปรียบเทียบอะไรได้
ฉู่หลิวเยว่กลอกตาด้วยความสะใจ
“คุณหนูใหญ่ตระกูลลู่ช่างเป็นผู้รอบรู้เสียจริงๆ”
หลังจากเอ่ยประโยคนี้จบ นางก็หันไปหยิบของออกมาจากรถม้าอีกบางส่วน
“ถ้วยแก้วมณีเจ็ดแสงนี้ช่างบอบบางยิ่งนัก หหากอุณหภูมิสูงหรือต่ำเกินไปก็จะแตกเอาได้ ถือระวังๆ หน่อยก็แล้วกัน”
“นี่ก็พัดหยกสีม่วง ช่วงกลางฤดูร้อนอากาศช่างร้อนอบอ้าวยิ่งนัก ใช้สิ่งนี้พัดให้ลมโชยก็ดีเหมือนกัน”
“อ่อ แล้วหินฝนหมึกนี่เป็นหินฝนหมึกไหมทอง ห้ามใช้มือสัมผัสโดยตรงเด็ดขาด ต้องใช้แผ่นลวดเงินจับเท่านั้น”
ฉู่หลิวเยว่อธิบายข้อควรระวังให้พวกนางฟังอย่างละเอียด
ลู่เฟยเยี่ยนและพวกพ้องที่วางท่าโอ้อวดหยิ่งผยองเมื่อก่อนหน้านี้กลับค่อยๆ มองเหม่อ
เพราะสิ่งของเหล่านี้แทบจะประเมินค่าไม่ได้!
แม้แต่บางคนก็เพิ่งเคยได้ยินชื่อไม่เคยเห็นด้วยซ้ำ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์