ยอดคุณหมอสกุลเฉิน นิยาย บท 125

ตอนที่125 เรื่องไร้สาระสิ้นสุด

“แน่นอนว่าต้องรู้จัก ก็มันเป็นชู้กับสามีฉันไง! ถ้ารู้ว่านังนี่ขโมยสามีเธอไป เธอจะไม่ตบมันเหรอ?”

ผู้หญิงคนนี้รีบเลี่ยงวลีตอบกลับไปทันที ขนาดตัวเธอเองยังไม่รู้ว่าทำไมเช่นกัน แต่กลับไม่กล้าแม้แต่จะสบสายตาของหลินชูวโม่เลยสักนิด ราวกับว่ากลัวจะถูกสายตาประดุจจิ้งจอกคู่นั้นมองผ่านอ่านความจริงออก

“ฉันกำลังพูดเรื่องของเธอ ไม่จำเป็นต้องวกเข้ามาเรื่องของฉัน ไม่อย่างนั้น…ถ้าเธอยังขืนเล่นลิ้นอยู่แบบนี้ เธออาจจะไม่มีโอกาสได้พูดอีกต่อไป”

หลินชูวโม่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา พลางสังเกตเห็นแววตาสั่นคลอนรวนเรและดูไม่มั่นคง ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะหลบสายตาไป

เมื่อใดที่มีคนไม่กล้าสบสายตากับคุณ นั่นแสดงว่าต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังซ่อนอยู่

“ฉัน…ฉันไม่รู้ว่าแกกำลังพูดถึงเรื่องอะไร”

ผู้หญิงคนนั้นแอบเหลืบสายตามองกลับไปทางด้านหลัง ก่อนจะค้นพบว่ารถตู้สีดำที่ขับพาเธอมา ค่อยๆเคลื่อนตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งเดิมแล้ว ยิ่งเห็นแบบนั้น ก็ยิ่งทำให้เธอเป็นกังวลหนักเข้าไปใหญ่

“ได้ งั้นฉันเปลี่ยนคำถามก็แล้วกัน…ใครจ้างเธอมาใส่ร้ายเซียวเซียว?”

รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของหลินชูวโม่ ทว่ารอยยิ้มนั่นกลับไม่เหมือนรอยยิ้มแม้สักนิด…

ผู้หญิงคนนั้นยังคงดื้อดึงไม่ยอมปริปาก

“ฉันมาของฉันเอง! ไอ้เรื่องไปเป็นชู้กับผัวคนอื่น ฉันเกลียดที่สุด! ผู้หญิงไร้ยางอายแบบนี้ฉันต้องสั่งสอนด้วยตัวเอง!”

“คำแก้ตัวของเธอฟังไม่ขึ้นเลยนะ รู้ตัวรึเปล่า?”

หลินชูวโม่หัวเราะคิกคัก

“เสี่ยวเจา ช่วยโทรแจ้งตำรวจที บอกให้รีบมาพาผู้หญิงคนนี้ไปสอบสวนหาความจริงที ฉันไม่เชื่อหรอกว่า…หลังจากถูกจับไปที่สถานีตำรวจแล้ว เธอยังจะกล้าปากแข็งแบบนี้อยู่อีก”

ฟังจากคำพูดของหลินชูวโม่ ก็พอจะทราบได้ทันทีว่า เสี่ยวเจาคนนี้คงจะต้องมีเส้นสายอะไรบางอย่างเกี่ยวกับทางกรมตำรวจในปักกิ่งแน่นอน เพราะฉะนั้น การโทรเรียกตำรวจให้มาที่นี่จึงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร

ถ้ารีบสืบสวนหาความจริงให้จบๆไปตอนนี้ พวกเธอคงจะได้รู้ตัวคนบงการก่อนที่เที่ยวบินของเซียวเซียวจะออก

ผู้หญิงคนนั้นเริ่มมีสีหน้าท่าทางตื่นตระหนกขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่ามีคนกำลังจะโทรแจ้งตำรวจ เพราะถ้าเธอถูกตำรวจจับขึ้นมาจริงๆ อาชีพของเธอจะต้องถูกเปิดเผยอย่างแน่นอน และเมื่อถึงตอนนั้นเธอเองคงต้องติดคุกหัวโตแน่นอน

“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! มีคนจะทำร้ายฉัน!”

ในเมื่อไม่ทางเลือกอื่น ผู้หญิงคนนั้นจึงเริ่มร้องตะโกแหกปากเสียงดังลั่นเพื่อให้ฝูงชนโดยรอบหันมาสนอกสนใจ

เนื่องจากบริเวณนี้ป็นถนนคนเดินสายหลัก แค่เกิดเรื่องขัดแย้งอะไรขึ้นเพียงเล็กๆน้อยๆ ก็สามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนแถวนั้นได้อย่างง่ายดาย

ทุกคนในบริเวณนั้นต่างก็พากันหันมองมาพร้อมรอยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ บ้างก็ชี้นิ้วมาทางนี้ บ้างก็ถึงกับหยิบมือถือออกมาถ่ายรูปเพื่อแชร์ข่าวสารที่เกิดขึ้นข้างทางให้กับเพื่อนๆและครอบครัวดู หรือไม่ก็เอาไปโพสต์ลงบนโลกโซเชียล

กลุ่มที่กำลังมีเรื่องอยู่นี้มีแต่สาวๆสวยๆทั้งนั้น เรื่องแบบนี้ใครบ้างจะไม่สนใจ?

มีคำกล่าวว่า เพศหญิงมักดึงดูดความสนใจของฝูงชนได้มากกว่าเพศชายเสมอ และฝูงชนเหล่านี้ไม่ได้มุงดูเพื่อเรียกร้องหาความชอบธรรมหรือเพื่อจะช่วยเหลือ แต่ที่ทุกคนมารวมตัวกันแบบนี้ สิ่งแรกที่อยู่ในหัวคือ รับชมเพื่อ‘ความบังเทิง’ เพราะท้ายที่สุดนี่มันไม่ใช่เรื่องของพวกเขา

หลังจากร้องตะโกนอยู่สักพักใหญ่ ผู้หญิงคนนั้นก็ตระหนักได้ว่า ไม่มีใครยอมออกหน้ามาช่วยเธอเลย ภายในช่วงเวลาที่สิ้นไร้ไม้ตอกแบบนี้ เธอจึงต้องฝากความหวังไว้กับรถตู้สีดำเท่านั้น

“ช่วยด้วย! พี่สาม! ช่วยหนูด้วย!”

ผู้หญิงคนนั้นรีบหันไปโบกมือให้กับคนที่อยู่บนรถตู้ทันที ซึ่งเธอทราบดีว่าอีกฝ่ายกำลังเฝ้ามองเหตุการณ์ตรงนี้ผ่านกระจกสีดำด้านหลังตลอดเวลา

แต่ทว่า…กลับไม่มีใครเดินลงมาจากรถเลยสักคน ทุกคนในรถตู้ยังคงนั่งนิ่งไม่ขยับตัว

หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น กลุ่มสาวๆต่างก็เบนความสนใจไปที่รถตู้สีดำแทนทันที

“ใครคือพี่สาม?”

หลินชูวโม่จ้องเขม็งไปทางรถตู้สีดำ พร้อมกับร้องถามหยิงสาวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ไม่รู้ ฉัน…ฉันไม่รู้…”

“ฉันอยู่แล้วว่าต้องมีใครสักคนจ้างเธอมาแน่ๆ พอหลุดปากออกมาแบบนี้ก็ต้องแก้ตัวเป็นธรรมดา”

หลินชูวโม่ปรายหางตามองไปทางผู้หญิงคนนั้น แต่ก็ไม่ได้ปริปากถามอะไรอีกต่อไป

“พวกคุณรออยู่ตรงนี้แหละ ค่อยเฝ้าผู้หญิงคนนี้ไว้ให้ดี อย่าให้หนีไปไหนได้ เดี๋ยวผมจะเดินไปดูเอง”

รถตู้คันสีดำไม่ได้หยุดนิ่งซะทีเดียว แต่ค่อยๆเคลื่อนที่ไปข้างหน้าเป็นระยะๆ ฉีเล่ยจึงจำเป็นที่จะต้องเดินเข้าไปดูใกล้ๆด้วยตัวเอง

แต่หลินชูวโม่กลับคว้าข้อมือของอีกฝ่ายไว้แน่น

“อย่าโง่ไปหน่อยเลย ถ้านายเดินเข้าไปใกล้แบบนั้น พวกมันก็คงเหยียบคันเร่งหนีไปแน่ๆ สองขาจะไปสู้สี่ล้อได้ยังไง?”

ในขณะเดียวกันนั้นเอง ชายผมทองที่มือถือกล้องก็กำลังมองผ่านกระจกด้านหลังอยู่ ก็ได้หันไปหาชายหัวโล้นที่นั่งอยู่เบาะข้างๆและเอ่ยถามขึ้นว่า

“พี่สาม เราควรทำยังไงต่อไปดี? ต้องกลับไปรับผู้หญิงคนนั้นกลับมาไหม? นี่ถ้านังนั่นถูกลากตัวเข้าสถานีตำรวจจริงๆ พวกเราไม่ซวยกันหมดเหรอ?”

“แป๊ปนึง”

ชายหัวล้านตอบกลับเสียงเย็น

สักพักเขาก็หยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อและกดโทรออกอย่างรวดเร็ว

“ว่าไงน้องสาม จัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?”

“หัวหน้าครับ พวกเราทำพลาด นังนั่นยังไม่ทันได้ตบหน้าถงเซียวเซียวเลย ก็มีคนเข้ามาห้ามไว้ซะก่อน ตอนนี้ดูเหมือนมีคนกำลังโทรแจ้งตำรวจให้มาจับเธอครับ”

“ไอ้สวะ! ห่วยแตก! งานง่ายๆแค่นี้ยังทำไมสำเร็จ! เสียดายเงินที่เลี้ยงดูพวกแกจริงๆ!”

“ประทานโทษด้วยครับหัวหน้า”