ยอดคุณหมอสกุลเฉิน นิยาย บท 161

ตอนที่161 ดินเนอร์ใต้แสงเทียน

สาวน้อยใบหน้ารูปไข่กลัวว่าเพื่อนตัวเองจะมีปัญหาหากทำแบบนี้ จึงรีบร้องห้ามไว้ทันที

“ซินซิน! ใจเย็นก่อน!”

ซินซินตะคอกสวนกลับไปด้วยสีหน้าท่าทางเกรี้ยวกราดทันที

“ก็ดูหมอนี่สิ! คิดว่าตัวเองเป็นใครห๊ะ! ถึงได้กล้าพูดจาแบบนี้กับฉัน! เธอเชื่อไหมว่าฉันกล้าขับรถชนมันให้ตายจริงๆ!”

“เชื่อสิ! ฉันเชื่อว่าแกกล้าชนแน่! ก็เลยต้องห้ามอยู่นี่ไงล่ะ!! อย่ามีเรื่องกับคนแปลกหน้าเลยจะดีกว่า หายใจเข้าลึกๆก่อนนะ อย่าลืมสิ กุลสตรีที่ไหนจะแสดงกิริยาแบบนี้”

หลังจากได้ฟังคำเตือนของเพื่อนสาวสวยแล้ว ซินซินก็เริ่มได้สติและรู้ตัวว่า ในเวลาแบบนี้เธอไม่ควรที่จะมีเรื่องกับคนอื่นจริงๆ

ซินซินชะโงกออกไปพร้อมกับร้องตะโกนลั่นอีกครั้งว่า

“นับว่าวันนี้แกโชคดีไปนะ! ถ้าคราวหน้าฉันยังเจอแกมาก่อกวนแบบนี้อีกล่ะก็ ฉันนี่ล่ะจะจัดการแกด้วยตัวเอง!”

ฉีเล่ยกล่าวเหน็บแนมตอบกลับไปทันที

“โอ๊ย ผมกลัวจังเลยครับ กลัวจนก้าวเท้าออกไปไหนไม่ได้เลย สงสัยต้องโดนรถชนเน้นๆสักรอบถึงจะเดินได้!”

ความประทับใจแรกของฉีเล่ยที่มีต่อหญิงสาวคนนี้ค่อนข้างแย่ถึงแย่ที่สุด แค่ดูก็รู้แล้วว่าที่เธอทำตัวหยิ่งยะโสแบบนี้ได้ก็เพราะอาศัยฐานะของครอบครัวล้วนๆ

สำหรับฉีเล่ยแล้ว คนแบบนี้น่ารังเกียจที่สุด!

ต่อให้หญิงสาวคนนี้จะถอดเสื้อผ้าออกทุกชิ้นแล้วไปนอนรอบนเตียง เขาเองก็ไม่คิดที่ที่จะสนใจแม้แต่น้อย…อย่างมากที่สุดก็อาจจะเพียงแค่ปรายตามองครั้งสองครั้งเท่านั้น

“นี่แก!”

ซินซินเปิดประตูรถเตรียมจะก้าวออกไปทันที สีหน้าของเธอนั้นบูดบึ้งพร้อมบวกมาก ดูราวกับว่าเตรียมที่จะสู้กับฉีเล่ยจนกว่าจะตายกันไปข้าง

หนิงเสี่ยวเซียวซึ่งเป็นเพื่อนผู้หญิงของเธอ รีบเข้าไปคว้าแขนของเพื่อนไว้โดยเร็ว พร้อมกับร้องเตือนสติว่า

“ซินซิน ใจเย็นๆก่อนนะ! คิดให้ดีสิวันนี้มีคนสำคัญกำลังรอเธออยู่นะ! ถ้าเผลออารมณ์เสียใส่คังฟานขึ้นมา เธอจะต้องเสียใจไปชั่วชีวิตเลยนะ”

“แต่หมอนี่มัน…!!”

ซินซินทราบดีว่าที่หนิงเสี่ยวเซียวพูดไปล้วนแล้วแต่หวังดีกับเธอทั้งสิ้น และถ้าไม่ใช่เพราะว่าวันนี้มีดินเนอร์มื้อสำคัญกับคนที่เธอแอบหลงรักมานาน วันนี้คงต้องมีปิดเมืองฆ่าฟันกับหมอนี่ให้ตายกันไปข้างแน่ๆ! หนิงเสี่ยวเซียวยิ้มพร้อมกับร้องบอกเพื่อนไปว่า

“เดี๋ยวฉันจัดการเองดีกว่านะ”

หลังจากฉุดซินซินกลับเข้ามาในรถได้สำเร็จแล้ว ประตูรถฝังข้างคนขับก็เปิดออก สาวสวยที่สวมเสื้อสีแดงและกางเกงยีนส์สีน้ำเงินก็ก้าวลงจากรถไป หนิงเสี่ยวเซียวจัดว่าเป็นสาวร่างอวบเล็กน้อยแต่ซ่อนรูป แต่ละก้าวย่างของเธอช่างดูเซ็กซี่มีเสน่ห์จับใจ เธอเดินตรงเข้าไปหาฉีเล่ยอย่างรวดเร็ว พร้อมกับร้องบอกด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

“พี่คะ พี่เองก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว อย่ามาสนใจหาเรื่องกับสาวน้อยหัวร้อนแบบพวกเราสองคนเลยค่ะ”

ฉีเล่ยยักไหล่พร้อมตอบกลับไปด้วยสีหน้าท่าทางนิ่งเรียบ

“คุณเองก็น่าจะเห็นเหมือนกันนะ ไม่ใช่ว่าผมอยากจะมีเรื่องกับพวกคุณ แต่นิสัยของเพื่อนคุณต่างหากที่แย่มาก”

สำหรับสาวน้อยคนนี้ ฉีเล่ยยังพอมีความประทับใจดีๆหลงเหลือให้อยู่บ้าง ใบหน้าของเธอคนนี้ช่างสละสลวย ผิวพรรณละเอียดลออดูราวกับตุ๊กตากระเบื้องหรู ประกอบกับนิสัยใจคอด้วยแล้ว เขาจึงยินดีที่จะยอมสนทนากับเธอคนนี้ต่ออีกสองสามคำ

หนิงเสี่ยวเซียวคลี่ยิ้มอ่อนตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูขมขื่นเล็กน้อย

“พอดีวันนี้ซินซินมีนัดสำคัญมากเลยค่ะ เธอก็เลยค่อนข้างใจร้อนไปหน่อย ยังไงก็ขอโทษแทนด้วยนะคะ”

ซินซินที่ยังคงนั่งหน้าบึ้งกอดอกอยู่ในรถ จู่ๆก็เปิดกระจกรถลงอีกครั้งพร้อมกับร้องตะโกนออกไปว่า

“เสี่ยวเซียว อย่าไปขอโทษมัน!”

“ไม่เห็นเป็นไรเลย แค่ขอโทษเอง อีกอย่างพวกเราก็เป็นฝ่ายผิดไหมล่ะ?”

เดิมทีหลังจากได้ยินคำขอโทษของหญิงสาว ฉีเล่ยก็ตั้งใจจะเดินเข้าภัตตาคารไปเลย แต่ในเวลานี้เองสาวน้อยหน้าบึ้งในรถกลับไม่ยอมปล่อยไปเขาง่ายๆ เธอเปิดประตูรถเดินลงมาทันทีพร้อมกับยกมือขึ้นชี้หน้าฉีเล่ย ปากก็ร้องตะโกนด่าทอง

“แล้วเมื่อไหร่จะไสหัวไปสักที! ยังจะยืนทำหอกอะไรของแกอีก? ถ้ายังไม่รีบถอยไปฉันจะขับรถชนแกจริงๆด้วย!”

บางคนทั้งๆที่เป็นหนี้บุญคุณคนอื่นแท้ๆแต่กลับไม่ตระหนักถึงอะไรได้เลย

ฉีเล่ยจะไม่ยอมอ่อนข้อให้กับผู้หญิงที่ชื่อซินซินอย่างแน่นอน

ที่ผ่านมาผู้ชายทุกคนคงยอมเธอกันหมดสินะ ถึงได้มีนิสัยที่เอาแต่ใจขนาดนี้?

สังคมอย่างทุกวันนี้ถูกแทนที่ด้วยค่านิยมผิดๆมากมายจนตรรกะบิดเบี้ยวไปหมดแล้วจริงๆ หากเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ฉีเล่ย เมื่อถูกรถสปอร์ตหรูบีบแตร่ใส่แบบนี้ ทั้งที่ตัวเองไม่ผิด แต่แทนที่จะทักท้วง กลับเลือกที่จะขอโทษเพราะหวาดกลัวต่อฐานะของอีกฝ่าย

หากเกิดเรื่องเช่นนี้บ่อยครั้งเข้า มันก็จะยิ่งทำให้คนพวกนั้นยิ่งเหิมเกริมมากขึ้น จนท้ายที่สุดก็จะกลายเป็นคนหัวรั้นขอโทษคนอื่นไม่เป็น เหมือนอย่างสาวน้อยคนนี้เป็นต้น

แต่นับเป็นความโชคร้ายของเธอที่ดันมาเจอผู้ชายอย่างฉีเล่ยเข้า

ซินซินเดินตรงเข้าไปหาเสี่ยวเซียวพร้อมกับร้องบอกไปว่า

“เสี่ยวเซียว ส่งกุญแจมา!”