ยอดคุณหมอสกุลเฉิน นิยาย บท 327
ตอนที่ 327 ฆาตกรปรากฏ
เวลานี้ สายตาทุกคู่ต่างก็จับจ้องอยู่ที่ร่างของแพทย์อาวุโสท่านนั้น เพราะเขาเป็นเพียงคนเดียวที่รู้ว่า จะสามารถปรุงยาถอนพิษได้อย่างไร
เวลานี้ ดอกอวิ๋นชูก็ได้มาแล้ว เหลือเพียงแค่ขั้นตอนการปรุงให้เป็นยาถอนพิษเท่านั้น ซึ่งนับเป็นเรื่องสำคัญยิ่งในตอนนี้
แม้ครั้งนี้ฉีเล่ยจะนับเป็นคนสำคัญยิ่ง แต่แพทย์อาวุโสท่านนี้นับว่าสำคัญกว่า เพราะเขาถือเป็นผู้กำชะตาชีวิตของทุกคนในที่นี้
“คุณมั่นใจแค่ไหนครับ?”
ฉีเล่ยเอ่ยถามพร้อมกับจ้องมองแพทย์อาวุโสผู้มีหน้าที่ปรุงยาถอนพิษด้วยสีหน้าวิตกกังวล เพราะหากล้มเหลวขึ้มา นั่นย่อมหมายถึงชีวิตของฮวาโหล่วเช่นกัน
“ถ้าดอกอวิ๋นชูไม่ได้เก็บมาเป็นเวลาที่นานเกินไป ฉันก็คิดว่าไม่มีปัญหาอะไร”
แพทย์อาวุโสเอ่ยตอบด้วยสีหน้าท่าทางมั่นอกมั่นใจ หลังจากนั้น เขาก็หยิบเครื่องไม้เครื่องมือออกมาสองสามชิ้น และเริ่มลงมือทำงานในทันที
ก่อนที่ฉีเล่ยจะออกเดินทางไปหุบเขาศิลาเหลืองนั้น แพทย์อาวุโสท่านนี้ได้บอกกับเขาว่า ดอกอวิ๋นชูหนึ่งดอกสามารถใช้ปรุงยาถอนพิษสำหรับสิบกว่าคน ฉะนั้น เขาจึงได้เก็บดอกอวิ๋นชูมามากเพียงพอสำหรับทุกคน
หลังจากตอบคำถามฉีเล่ยไปแล้ว แพทย์อาวุโสท่านนั้นก็จดจ่ออยู่กับการปรุงยาถอนพิษเพียงอย่างเดียว
กระบวนการปรุงยาเป็นไปอย่างละเอียดพิถีพิถัน เขาไม่กล้าที่จะเร่งรีบ เพราะหากเกิดปัญหาในขั้นตอนใดขั้นตอนหนึ่ง ย่อมหมายถึงความพยายามที่ผ่านมาทั้งหมดคงต้องสูญเปล่า
“ประธานฉี มาช่วยผมหน่อย”
เวลานี้ ดอกอวิ๋นชูจำนวนหนึ่งได้ถูกนำมาสกัดน้ำของมันออกมาแล้ว ขั้นตอนต่อไปก็คือ รอให้น้ำของดอกอวิ๋นชู และกลีบส่วนหนึ่งแห้ง แล้วจึงค่อยนำมาบดเป็นผง
“เอาล่ะ ขั้นตอนต่อไปก็เพียงแค่รอคอยเท่านั้น”
เวลานี้เป็นช่วงตีสามของเช้าวันใหม่พอดี ถึงแม้จะดึกดื่น แต่ทุกคนต่างก็ไม่รู้สึกง่วงนอนเลยแม้แต่น้อย ในสถานการณ์ที่เกี่ยวพันถึงชีวิตเช่นนี้ ใครจะข่มตาหลับลงได้เล่า
“นี่พวกเราต้องรออีกนานเท่าไหร่?”
ใครบางคนร้องตะโกนออกมาด้วยความร้อนใจ แพทย์อาวุโสหันไปจ้องมองด้วยสายตาตำหนิ พร้อมกับเอ่ยตอบไปว่า
“ก็ถ้าไม่อยากมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ต้องรอ เชิญออกจากที่นี่ไปตอนนี้ได้เลย”
แพทย์หนุ่มผู้นั้นถึงกับนิ่งเงียบ ไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกเลย
“เอาล่ะ ยังไงก็คงต้องรออีกหนึ่งคืน ถึงจะเริ่มขั้นตอนสุดท้ายได้”
หลังจากได้ยินคำพูดของแพทย์อาวุโสท่านนั้น ทุกคนต่างก็รู้สึกใจหาย เพราะพรุ่งนี้คือวันสุดท้ายของพวกเขาแล้ว หากเป็นไปได้ ทุกคนก็อยากจะทำทุกอย่างให้เสร็จภายในคืนนี้
จากนั้น ผู้เฒ่าวังมังกรก็ได้พูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พวกเราคงต้องแบ่งกะกันมาช่วยเฝ้าดูยาถอนพิษไว้ เพราะถ้ามีคนไม่หวังดีขึ้นมาจริงๆ พวกเราก็จะสามารถแก้ไขได้ทันเวลา”
หลังจากแบ่งหน้าที่กันแล้ว ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องก็ได้กลับไปพักผ่อนที่ห้องพักของตนเอง ส่วนคนที่มีหน้าที่เฝ้าก็ทำหน้าที่ของตนเองไป
ในขณะที่ฮวาโหล่วนั้นไม่ยอมกลับไปพักผ่อน และยืนกรานที่จะอยู่เฝ้าที่นี่ ฉีเล่ยจึงต้องกลับไปเพียงลำพัง และยังสั่งให้คนของตนที่ไปหุบเขาศิลาเหลืองกับฉีเล่ยกลับไปพักผ่อนอีกด้วย
เวลานี้ ดอกอวิ๋นชูนับเป็นสมบัติล้ำค่ายิ่ง และฮวาโหล่วก็เข้าใจความสำคัญของมันในยามนี้ดี เธอจึงไม่ได้ห่วงตัวเองนัก
ในเวลาเดียวกันนั้น ภายในห้องๆหนึ่งของวังมังกร คนกลุ่มหนึ่งก็กำลังนั่งล้อมวงกันจ้องมองบางสิ่งบางอย่างอยู่
“เจ้านาย นี่คือสถานการณ์ภายในวังมังกรตอนนี้”
หนึ่งในนั้นวางจอไว้ในมือของสาวผมบลอนด์ ก่อนจะพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ “ไอ้หน้าโง่พวกนั้นคงยังไม่รู้สินะว่าจะต้องเจอกับอะไรต่อ”
“จำไว้ว่าภารกิจนี้ต้องสำเร็จอย่างเดียวเท่านั้น ห้ามล้มเหลวเด็กขาด! นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของพวกเรา ที่จะจัดการกับไอ้พวกหมอจีนหน้าซื่อใจคดทั้งหลาย”
หากจื่อหยางยังมีชีวิตอยู่ และได้เห็นภาพตรงหน้า คงต้องจำชายหนุ่มที่กำลังพูดนี้ได้อย่างแน่นอน เขาก็คือลูกน้องของจื่อหยาง และท้ายที่สุดก็คือคนที่สังหารจื่อหยางนั่นเอง
หลังจากที่ซานเทียนเหมาพูดจบ เขาก็หันไปถามอีกคนว่า “แน่ใจนะว่าคนของฮวาโหล่วไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วย?”
“อืมม ดูเหมือนฮวาโหล่วจะสั่งให้กลับไปหมดแล้ว อาจจะเหลืออยู่แค่ไม่กี่คนเท่านั้น”
จากนั้น ลูกน้องของซานเทียนเหมาก็พูดต่อว่า “ในเมื่อทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าแล้ว นี่ก็เป็นโอกาสที่ดีของเราที่จะลงมือ”
ซานเทียนเหมาพยักหน้า พร้อมกับพึมพำออกมาว่า “ดี! คืนนี้พวกเราจะทำลายความหวังสุดท้ายของพวกมัน!”
“เอาล่ะทุกคน เตรียมตัวให้พร้อม ใกล้เวลาที่จะต้องลงมือแล้ว”
ซานเทียนเหมาในเวลานี้ แตกต่างจากซานเทียนเหมาที่เคยเป็นลูกน้องของจื่อหยางอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้ ลูกน้องของเขาต่างก็พยักหน้า และตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ครับลูกพี่!”
ทางด้านฮวาโหล่วนั้นดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติอะไร และยังคงยืนคุยกับหลายๆคนอยู่
กระทั่งเวลาตีห้า แต่ท้องฟ้าด้านนอกก็ยังคงไม่สว่างไสวนัก
“ทุกคน เหลืออีกครึ่งชั่วโมง ก็จะมีคนมาเปลี่ยนกะกับพวกเราแล้ว” ฮวาโหล่วร้องบอกทุกคนด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
ฟิ้ว!
แต่แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงคล้ายวัตถุพุ่งผ่านห้วงอากาศดังขึ้น แต่นับว่าโชคดีที่ฮวาโหล่วสามารถหลบอาวุธลับที่พุ่งออกมาได้ทันเวลา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอสกุลเฉิน