ยอดคุณหมอสกุลเฉิน นิยาย บท 36

ยอดคุณหมอสกุลเฉิน ยอดคุณหมอสกุลเฉิน – ตอนที่ 36 คลื่นถาโถม (3)

ตอนที่ 36 คลื่นถาโถม (3)

ตามกฎระเบียบข้อบังคับ เฉพาะผู้นําระดับประเทศ หรือรองลงมาเท่านั้น จึงจะได้สิทธิ์ในการมีแพทย์ดูแลประจําอย่างเต็มเวลา ส่วนสุขภาพของผู้นําระดับมณฑลนั้น จะได้รับการดูแลจากทีมแพทย์พิเศษของกรมอนามัยประจํามณฑลนั้นๆ

แพทย์พิเศษในทีมนั้น ล้วนแล้วแต่ถูกคัดเลือกมาจากโรงพยาบาลหลัก แม้ทีมแพทย์พิเศษจะอยู่ภายใต้สํานักงานสุขภาพ แต่แพทย์ทุกคนก็ไม่ได้ถูกควบคุมให้อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของใคร พวกเขาจะเพียงแค่เข้ามาทําหน้าที่เท่านั้น เพราะหากทีมแพทย์พิเศษลาออกกันหมด คณะกรรมการคนอื่นๆก็คงจะทําอะไรไม่ได้

ด้วยเหตุนี้ บทบาทและฐานะของแพทย์พิเศษนั้นจึงสําคัญยิ่ง แม้ว่าจะไม่มีตําแหน่งที่สูงส่ง แต่กระทั่งผู้อํานวยการยังต้องเกรงอกเกรงใจ และไม่กล้าเสียมารายาทกับทีมแพทย์พิเศษนี้ นั่นเพราะการมีเรื่องกับแพทย์พิเศษไม่ว่าคนใด โอกาสที่จะกระทบถึงทีมแพทย์พิเศษทั้งทีมย่อมมีอยู่มาก

และหากเกิดปัญหากับทีมแพทย์พิเศษ เมื่อผู้นําระดับมณฑลมีปัญหาด้านสุขภาพขึ้นมา พวกเขาจะหาทีมแพทย์พิเศษไปทําการรักษาให้ได้อย่างไรกัน?และผลลัพธ์ที่จะตามมาคงยากที่จะ

และเนื่องจากชายหนุ่มได้ปล่อยให้แพทย์พิเศษยืนคอยอยู่นาน เขาจึงรู้สึกหวาดกลัวมาก เมื่อรู้ตัว ก็รีบชงชาไปบริการให้ฉีเล่ย จากนั้นจึงรีบวิ่งไปที่ห้องของหัวหน้าทันที

ทันทีที่เกาว่านฮุยซึ่งเป็นหัวหน้าสํานักงานสุขภาพได้รับรายงานว่า แพทย์พิเศษคนใหม่มาถึงแล้ว เขาก็รีบวางงานทั้งหมดที่กําลังทําอยู่ แล้วรีบออกมาต้อนรับแพทย์พิเศษอย่างรวดเร็ว

เมื่อเกาว่านฮุยก้าวเท้าออกจากห้อง เขาก็ได้พบกับผู้อํานวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคลที่หน้าประตูห้องพอดี

“คุณเกา ผมได้ยินมาว่าวันนี้จะมีแพทย์พิเศษมารายตัวใช่มั้ย?”

แต่หลังจากที่เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่นาย ยืนอยู่ด้านหลังของผู้อํานวยการฝ่ายทรัพยากรบุคลเช่นนั้น เกาว่านฮุยจึงเริ่มรู้สึกว่า มีบางอย่างที่ไม่ปกติ แต่ก็พยักหน้าและตอบกลับไปตามตรง

“ใช่แล้ว! นี่ผมก็กําลังจะออกไปต้อนรับเขาอยู่พอดี!”

ระหว่างนั้น ผู้อํานวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคลก็ได้ก้าวเข้าไปใกล้เกาว่านฮุย พร้อมกับกระซิบกระซาบเสียงเบา

หลังจากนั้น เกาว่านฮุยก็ได้ยกมือขึ้นกวักเรียกชายหนุ่มที่มารายงานเรื่องนี้ให้เข้ามาใกล้ว พร้อมกับกระซิบถามเสียงเบา

“คุณเองก็ได้เห็นจุดหมายฉบับนั้นกับตาใช่มั้ย?”

“ใช่ครับท่านหัวหน้า!”

“ลงวันที่เมื่อไหร่?”

“เมื่อวานนี้ครับ!”

เกาว่านฮุยพยักหน้าพร้อมกับโบกมือไล่ชายหนุ่ม “เอาล่ะ! คุณรีบกลับไปดูแลแพทย์พิเศษก่อน เดี๋ยวผมจะรีบตามไป!”

จากนั้น เกาว่านฮุยก็ได้พยักหน้าส่งสัญญาณให้ผู้อํานวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคล เข้าไปพูดคุยในห้องทํางานของตน

ส่วนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสี่คน ก็ได้แต่ยืนอยู่หน้าประตูห้องทํางาน ของหัวหน้าสํานักงานสุขภาพแน่นิ่ง

“คุณหลู่ คุณนี้สมกับเป็นผู้อํานวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคล จริงๆ มีความละเอียดละออช่างสังเกตมากกว่าคนทั่วไป…”

เกาว่านฮุยเอ่ยชมหลู่ฉีเว่ยที่นั่งอยู่บนโซฟาทันที “ ข้อสังเกตของคุณฟังดูมีเหตุมีผลอย่างมาก ผมจะรีบโทรไปเช็คเรื่องนี้กับสํานักงานประจํามณฑลก่อน”

พูดจบ เกาว่านฮุยก็รีบคว้าโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมา และโทรออกหาใครบางคนทันที หลังจากรออยู่ราวสิบกว่าวินาที เสียงจากปลายสายก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล นั่นใครโทรมา?”

เกาว่านฮุยกําโทรศัพท์ในมือแน่น และรีบตอบกลับไปทันที “สวัสดีครับท่านผู้อํานวยการจาง ผมเกาว่านฮุยจากสํานักงานสุขภาพครับ!”

ปลายสายรีบตอบกลับมาทันที “อ่อ.. อาเกาเองหรอกเหรอ? มีเรื่องอะไรงั้นรึ?”

“คือผมมีเรื่องสําคัญอยากจะสอบถามท่านผู้อํานวยการจาง พอดีมีชายหนุ่มคนหนึ่งมารายงานตัวที่สํานักงาน ในฐานะแพทย์พิเศษครับ แล้วก็มาคนเดียวด้วย! คือผมไม่มั่นใจว่าเรื่องราวมันเป็นมายังไงครับ ก็เลยต้อง…”

เกาว่านฮุยไม่ลืมที่จะเน้นคําว่า “ชายหนุ่ม” และคําว่า “มาคนเดียว” ให้กับท่านผู้อํานวยการจางได้ยินอย่างชัดเจน ซึ่งก็ได้ผล เพราะทันทีที่ได้ฟังรายงานจากเกาว่านฮุย ผู้อํานวยการจางถึงกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด

“หืมม… มีเรื่องแบบนี้ด้วยงั้นเหรอ? ทําไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน?”

ผู้อํานวยการจางนอกจากจะดํารงตําแหน่งเป็นผู้อํานวยการสํานักงานประจํามณฑลแล้ว ยังเป็นหนึ่งในคณะกรรมการด้านสุขภาพประจํามณฑลด้วย