ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1081

อู๋เป่ย "ตรวจสอบปัญหาอะไร ตอนฉันเข้าร่วมเทียนหลง พวกเขาก็ตรวจสอบฉันไปแล้ว จริงสิ ฉันยังเป็นมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพของกองทัพชิงหลง นักปราชญ์ระดับชาติชั้นสอง"

เถี่ยวซวนยิ้มแล้วตอบว่า "นั้นยิ่งไม่เป็นปัญหาแล้ว! ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นประวัติทองคำ ประเทศจะมอบความรับปิดชอบที่สำคัญให้พี่อู๋อย่างแน่นอน!"

ก่อนที่อู๋เป่ยจะฟื้นตัว หลังจากพูดคุยกันสักพัก เถี่ยวซวนก็ขอตัวไป ก่อนจะไป ได้มอบสิ่งของที่อู๋เป่ยต้องการเพื่อเป็นอาจารย์สอน เช่น ป้ายอาจารย์สอน เสื้อผ้า บัตรผ่านประตูอื่นๆ

หลังจากที่เถี่ยวซวนจากไป อู๋เป่ยก็ไปที่ห้องนอนเพื่อพักผ่อน ทันทีที่เขาล้มตัวลงนอนเขาก็หลับสนิท เขาใชพลังงานไปมากในหอคอยเซียวหวู่ ตอนนี้เขาต้องใช้วิธีดั้งเดิมเพื่อฟื้นฟูความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขา

เมื่อเขาตื่นขึ้น ดวงอาทิตย์ก็ตกแล้ว และเขาก็ได้ยินเสียงของเถี่ยวซวน

"พี่อู๋ งานเลี้ยงต้อนรับกำลังจะเริ่มแล้ว"

อู๋เป่ยผลักประตูแล้วเดินออกมา เหยียดตัวออกแล้วพูดว่า "พี่เถี่ยว มีอะไรที่ต้องรู้ไว้ในงานเลี้ยงต้อนรับนี้ไหม?"

เถี่ยวซวนยิ้มแล้วพูดว่า "ก็ไปทำความคุ้นเคยกับอาจารย์สอน บรรดารองคณบดี ผู้อำนวยการ ตัวแทนนักเรียนดีเด่น"

อู๋เป่ยล้างหนา จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วออกไปพร้อมกับเถี่ยวซวน

เถี่ยวซวนพูด "สถาบันศิลปะการต่อสู้ก็เหมือนกับมหาวิทยาลัยทั่วไป ถัดจากคณบดีลงไปคือรองคณบดีและผู้อำนวยการแผนกต่างๆ เช่น สำนักงานวิชาการ、สำนักงานทรัพยากรบุคคล、สำนักงานคณบดี、สำนักงานกิจการนักศึกษา、สำนักงานปฏิบัติการทั่วไป、สำนักกิจการ、สำนักการเงินและอื่นๆ"

"นักศึกษาก็มีสหภาพนักศึกษาด้วย องค์กรและการจัดการต่างๆ จริงๆแล้วคล้ายคลึงกับมหาวิทยาลัยทั่วไป ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือนักศึกษาของสถาบันศิลปะการต่อสู้ค่อนข้างแข็งแกร่งในการต่อสู้และมีแนวโน้มที่จะถูกโจมตี ด้วยเหตุนี้สถาบันจึงมีการตั้ง ‘ทีมตระเวนรักษาวินัย’มี่จะลาดตระเวนยี่สิบสี่ชั่วโมง"

งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นในห้องโถงของสถาบันศิลปะการต่อสู้ ผู้คนต่างเข้ามา นักเรียนจำนวนมากกยุ่งอยู่ที่นี่โดยทำหน้าที่เป็นพนักงานเสิร์ฟ

ทันทีที่อู๋เป่ยมาถึง ชายหนุ่มสวมชุดพนักงานเสิร์ฟก็กระซิบกัน "ท่านมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ!"

อู๋เป่ยเหลือบมองเขาโดยไม่รู้สึกอะไรและถามว่า "คุณจะฉันได้เหรอ?"

เขาพูดเสียงเบา "ท่านผู้ยิ่งใหญ่ เชิญมาคุยกันด้านนี้"

เถี่ยวซวนกรีบพูดทันที "พี่อู๋ ฉันอยู่รอทางนี้นะ"

อู๋เป่ยพยักหน้า จากนั้นก็ตามชายในชุดพนักงานเสิร์ฟไปในที่ที่ปลอดคนแล้วพูด "คุณคือ?"

ชายคนนั้นรีบพูด "ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ฉันเป็นทหารของท่าน ครั้งนันบนเกาะชิงหลง ท่านเคยช่วยไว้จากเงื้อมมือเวทย์ปีศาจร้าย"

อู๋เป่ยได้ช่วยชีวิตผู้คนมานับไม่ถ้วน จึงไม่มีความคุ้นเคยในตัวเขาเลย เขาพยักหน้า "กองทัพชิงหลงมีนักเรียนจำนวนมากจากสถาบันศิลปะการต่อสู้"

ชายนั้นพูดว่า "ผู้น้อยหวังเซิง กำลังศึกษาอยู๋ปีที่สามของสถาบันศิลปะการต่อสู้"

อู๋เป่ย "เสี่ยวหวัง มาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?"

หวังเซิงพูดเสียงเบา "ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ตอนที่ผมไปส่งของให้คนที่อยู่ดานใน ผมได้ยินคนพูดถึงท่าน บอกว่าพวกเขาต้องการที่จะรังแกท่าน ท่านผู้ยิ่งใหญ่ค่อยช่วยเหลือผู้น้อย ผมเลยออกมาดักรอท่าน"

อู๋เป่ย "โอ้? คุณกำลังพยายามรังแกฉันเหรอ? ใครเป็นคนพูด?"

หวังเซิง "ผู้นำของสมาพันธ์นักศึกษาก็แข็งแกร่งที่สุดในบรรดานักศึกษา พวกเขาทั้งหมดมีอาจารย์หรือรองคณบดีเป็นผู้สนับสนุน"

อู๋เป่ย "พวกเขาเป็นแค่กลุ่มนักเรียน จะมารังแกฉันได้ยังไง?"