ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1036

เจียงหยู๋เหลียง "มันไม่ใช่การสอน เพราะว่าฉันครอบครัวฉันเล็ก ฉันจึงต้อนรับสมัครสาวใช้และคนรับใช้ สาวใช้และคนรับใช้คนเหล่านั้นมีส่วนช่วยในการแลกเปลี่ยน บรรพบุรุษของฉันจึงมอบทักษะง่ายๆให้พวกเขา"

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นรัว แต่เขาไม่ได้ถามคำถามอีกต่อไป ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองยังตื้นเขิน จึงไม่เหมาะที่จพสอบถามมากเกินไป

หลังจกาพูดไปสองสามคำ เขาก็กลับไปที่ห้องเพื่อปรุงยาอายุวัฒนะ โดยมีฮานามิ มิกิอยู๋ข้างๆ

เธอพูดว่า "คุณซวินเป่ย โชคดีจริงๆ ที่เราไดพบปะผู้คนจากครอบครัวนี้"

อู๋เป่ยปาดเหงื่อเย็นแลวพูดว่า "มันน่าสงสัยมาก"

ฮานามิ มิกิตกตะลึง "มีอะไรผิดปกติหรือ?"

อู๋เป่ยพูด "ในโลกนินจานี้ ใครบางคนน่าจะสร้างขบวนนการสังหารที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง แม้ว่าจะมีผู้เป็นเซียนเข้ามา เขาจะถูกฆ่าทันที!"

ฮานามิ มิกิก็ตกใจอย่างมาก แม้แต่ผู้เป็นเซียนก็ถูกฆ่าได้!

อู๋เป่ย "นั้นคือเหตุที่ฉันตกลงที่จะทำยาอายุวัฒนะให้เขา ในสถานการณ์ปัจจุบัน ฉันจะต้องไม่รุกรานพวกเขา"

ฮานามิ มิกิ ยิ้มอย่างชมชื่น "ด้วยอานุภาพสังหารนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่พวกเขาต้องการหลีกเลียงที่จะอยู่ที่นี่"

อู๋เปย "ฉันจะค่อยๆสำรวจภูมิหลังของเขา และทำความคุ้นเคยกับสถานการณ์ก่อน"

เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็เริ่มสกัดยาอายุวัฒนะ

กว่าครึ่งชั่วโมงต่อมา เขาก็เดินออกจากห้องโดยถือขวดยาอายุวัฒนะไว้

เจียงหยู่เหลียง รีบมาหาเขา เมื่อเขาเห็นยาอายุวัฒนะ เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า "พี่หลี่ คุณทำเสร็จแล้วหรือ?"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "โชคดีที่ชะตากรรมฉันดี จึงทำยาชั้นหนึ่งออกมาได้"

ยาอายุวัฒนะนี้ เขาสามารถทำให้ถึงระดับราชาได้ แต่ว่า เพื่อที่จะออกจากห้องนี้ไป เขาจึงทำยาระดับชั้นหนึ่งเท่านั้น

เจียงหยู่เหลียงมีความสุขมาก "ยาอายุวัฒนะชั้นหนึ่งเหรอ เยี่ยมมาก! ระดับการปรุงยาของพี่กลี่สูงมาก ฉันขอชื่นชมพี่!"

เขาหยิบยาอายุวัฒนะและรับไปแค่สองเม็ดเท่านั้น จากนั้นเขาก็คืนยาอีกสองเม็ดที่เหลือให้อู๋เป่ย แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "สองเม็ดกเพียงพอแล้ว พี่หลี่โปรดรอสักครู่ ฉันจะกลับมาโดยเร็วที่สุด"

หลังจากที่เจียนหยู่เหลียงจากไปแล้ว อู๋เป่ยไดสร้างยาอายุวัฒนะอีกชุดแลวเก็ยไว้เพื่อใช้ในภายหลัง

ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา เจียนหยู่เหลียงก็กลับมาด้วยใบหน้ามีความสุข เมื่อมาพบเขากประสานมือ "พี่หลี่ ขอบพระคุณยาอายุวัฒนะของพี่ พี่ชายของฉันพึ่งรอดชีวิตจากความทุกข์ยากจากทัณฑ์สายฟ้าระดับสิบ!"

อู๋เป่ยตกตะลึง เขารู้ว่าผู้ฝึกยุทธ์ยิ่งแข็งแกร่งเท่าไหร่ ระดับทัณฑ์สายฟ้ากจะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น ทัณฑ์สายฟ้าระดับสิบนั้นหาได้ยากแมในยุคของอาณาจักรแห่งเซียน โดยทั่วไปแล้วมีเพียงอัจฉริยะเท่านั้นที่จะสามารถเผชิญมันได้

"ขอแสดงความยินดีกับพี่ชายคุณสำหรับการเอาชนะภัยพิบัติได้สำเร็จ" เขาพูด

เจียงหยู่เหลียง "พี่สาวของฉันกำลังเผชิญภัยพิบัติเช่นกัน พ่อของฉันขอให่ฉันเชิญพี่หลี่มาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้"

ผู้คนก็มาแล้ว อู๋เป่ยจึงไม่กล้าที่จะปฏิเสธเขาจึงให้ฮานามิ มิกิรออยู่ที่นี่ แล้วจึงติดตามเจียงหยู่เหลียงไปที่ตระกูลเจียง

หลังบินได้สักพักทั้งสองก็มาถึงแอ่งน้ำที่ตั้งอยู่ในเขา แอ่งนีมีความอุดมสมบูรณ์ เป็นป่าระยะหลายพันไมล์ มีหมู่บ้านและเมืองใหญ่ซึ่งมีผู้คนจำนวนมากอาศัยอยู่

ระหว่างแอ่งน้ำมีกลุ่มอาคารสูงและหรูหราซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของตระกูลเจียง

เมื่อผ่านหมู่บ้านและเมืองต่ายๆ เจียงหยู่เหลียงก็อธิบายว่า "สาวใช้และคนรับใช้เพิ่มพูนขึน ค่อยๆก่อนเป็นเมือเป็นหมู่บ้าน"

ทั้งสองคนร่อนลงที่หนาประตูรั้ว มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาจากประตูรั้ว ดูมีอายุประมาณสี่สิบปี ดูสง่าผ่าเผย สวมชุดสีเหลืองปักลายมังกรดำ

ทันทีที่อู๋เป่ยมาถึง เขาก็ก้าวออกมาทักทายเขา ยกมือขึ้นประสานแล้วพูดว่า "ปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ ขาดการตอนรับจากทางไกลแล้ว"

เจียงหยู่เหลียงแนะนำอย่างรวดเร็ว "พี่หลี่ นี่คือพ่อของฉันเอง เจียงฮวาหยาง"

อู๋เป่ยยกมือขึ้นประสานแล้วพูดว่า "ฉันได้พบเซียนกษัตริย์แล้ว"