ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1056

"เจ้านาย ข้าคือจื่อเวย" เสี่ยวหยูก็ตอบเช่นกัน

อู๋เป่ย: "พวกคุณพึ่งกลืนเครื่องรางทั้งหมดไปหมดแล้ว ทำไปเพราะอะไรกัน?"

ไท่อี่: "เครื่องรางเหล่านี้ได้รับมาจากเราสองคน ตอนนี้เราต้องตามเจ้านายไป เราต้องดูดซับพวกมันและเสริมสร้างความแข็งแกร่งของเราเองโดยธรรมชาติ"

อู๋เป่ย: "ตอนนี้ผมขอใช้พวกคุณได้ไหม?"

ไท่อี่: "เจ้านาย ตอนนี้เราสามารถใช้พลังได้ไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ถ้าต้องแสดงพลังอย่างเต็มที่ ต้องรอให้เจ้านายเปิดถ้ำก่อน"

อู๋เป่ย: "หนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็นับว่าดีแล้ว อย่างน้อยก็สามารถปราบเทียนเซียนได้ใช่ไหม?"

จื่อเวย: "ปกติแล้วเทียนเซียนก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร แต่ถ้าเจ้านายไปกระตุ้นมัน ร่างกายก็จะอ่อนแอเป็นเวลานาน"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "นั่นก็ไม่เลวเลย"

ออกมาจากท้องฟ้าของถ้ํายันต์ หลี่เต๋อหลงสองคนยังลังเลอยู่ พวกเขาเห็นอู๋เป่ยออกมาเร็วขนาดนี้ เลยรีบถามว่า "อาจารย์พี่ ท่านจะได้รับผลประโยชน์เหรอ?"

อู๋เป่ย: "ไม่เลวเลย"

เมื่อพูดอย่างนั้น เขาเดินตรงไปยังถ้ำที่สามจากด้านล่าง

หลังจากผ่านประตูไปแล้ว เขาพบว่าตัวเองอยู่ในพื้นที่โล่งเรียบและราบเรียบ ล้อมรอบด้วยเสาโลหะมังกรขนาดใหญ่หลายร้อยต้น ซึ่งแต่ละต้นตั้งตรงขึ้นไปบนท้องฟ้าและสามารถกอดได้เพียงสิบคนเท่านั้น

ทันทีที่เขาเข้ามาก็เห็นพื้นใต้เท้าเป็นสีดำพื้นสีดำก่อตัวเป็นถนนทอดยาวออกไปโดยไม่รู้จุดมุ่งหมาย

เขาหยุดสักครู่แล้วก้าวไปข้างหน้า หลังจากเดินไปสิบกว่าก้าว จู่ ๆ ก็มีชายร่างสูงใหญ่คนหนึ่งอยู่ข้างหน้าเขา หน้าตาหล่อเหลา เก่งกาจ สูงสองเมตรต้น ๆ แขนขาเรียว ร่างกายแข็งแรง เขาสวมเสื้อผ้าที่ทำจากหนังสัตว์

อู๋เป่ยมองดูและพบว่าชายคนนี้เป็นเพียงหุ่นเชิดเท่านั้น แต่เขาเพิ่งถูกปลูกฝังเจตจํานงที่ดีต่อด้านศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงมีสัญชาตญาณการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง

ชายร่างสูงพยักหน้าให้อู๋เป่ยเล็กน้อย "ผมชื่ออู่อี้ หากคุณเอาชนะผมได้ คุณก็จะได้รับรางวัล และได้สํารวจต่อไป"

อู๋เป่ยรู้สึกว่าร่างกายของอู่อี้คนนี้แข็งแกร่งมาก เกรงว่าจะจัดการยาก เขาสะบัดแขนแล้วพูดว่า "มาเลย!"

"ตูม!"

เขาออกหมัดเป็นฝ่ายรุก ปล่อยหมัดศักดิ์สิทธิ์ห้ามังกร กระหน่ำใส่หน้าท้องของอู่อี้เพียงหมัดเดียว อู่อี้ลดหน้าท้องและดูดหมัดของอู๋เป่ยจริง ๆ แล้วศอกทั้งสองข้างชกอย่างแรง

อู๋เป่ยห้านิ้วบาน บังคับเก็บหมัดแล้วบิดรูปร่าง แขนอีกข้างคล้ายมังกร เหวี่ยงผ่านไปอย่างแรง หมัดเหมือนดาวตก ชกขมับของอู่ยี่

การโจมตีของเขาครั้งนี้ ลึกลับเกินไป จับเวลาได้ดี อู่อี้ถูกทุบตีจนเขาโซซัดโซเซไป

อู๋เป่ยฉวยโอกาสออกหมัด 3 หมัด 2 เท้าติดต่อกัน ต่อยอู๋ยี่จนถอยร่นเป็นแถว พออู่อี้กําลังจะโต้กลับ ร่างกายก็สว่างขึ้น ดวงตาทั้งสองข้างก็ลุกเป็นไฟสีแดง ลมหายใจก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้น

อู่อี้ตอบ: "ความลับถูกเปิดแล้ว!"

ความลับของศิลปะการต่อสู้?

อู๋เป่ยระมัดระวังอย่างมากและสไตล์การเล่นกลายเป็นแบบอนุรักษ์นิยมตามที่คาดไว้ ทันทีที่ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน อู๋เป่ยก็รู้สึกว่ามีอู่อี้เป็นหัวใจ ท้องฟ้าและพื้นดินกําลังหมุนอยู่ เขาควบคุมไม่ได้จริง ๆ แล้วก็ล้มลงกับพื้นทันที

"ตูม!"

กำปั้นของอู่อี้ต่อยซี่โครงของเขาดัง "แกร๊ก" ซี่โครงทั้งสามซี่ได้หักในคราวเดียว

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว สะบัดมือออกจากการกุมมือของอีกฝ่าย ถามว่า "นี่คือความลับอะไรกันแน่?"

อู่อี้ตอบ: "หนึ่งในสี่ความลับที่ยิ่งใหญ่ของศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริงคือความลับของการเปลี่ยนแปลง หากคุณไม่เข้าใจ คุณจะไม่สามารถเอาชนะฉันได้"

อู๋เป่ย: ""ทำไมตอนนี้คุณไม่ใช้ความลับของคุณเพื่อต่อสู้กับฉัน?"

อู่อี้ตอบ: "ถ้าก่อนหน้านี้คุณตีฉันไม่ได้ คุณก็ไม่สามารถเปิดใช้งานความลับนี้ได้"

อู๋เป่ยพยักหน้า "เอาล่ะ มาอีกที!"

เขาท้าทายอู่อี้อีกครั้ง แต่ผลลัพธ์ยังคงเหมือนเดิม ทันทีที่ทั้งสองฝ่ายติดต่อกัน เขาก็รู้สึกว่าร่างกายกําลังหมุนอยู่ พื้นก็หมุน แม้แต่วิญญาณดาบก็เลื่อนลอยและกําลังจะล้มลงอย่างไม่สามารถควบคุมได้

"นี่นี่มันกังฟูอะไรกัน" อู๋เป่ยถูกโยนอย่างแรงและถูกเตะที่ท้องอีก ถ้าเป็นคนอื่น ลําไส้ของเขาก็คงจะถูกเอาออกมาได้