ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1066

ดินแดนปีศาจแห่งนี้ มีปีศาจมนุษย์สามหมื่นคน หนึ่งในนี้มีผู้เที่ยงแท้ กษัตริย์เที่ยงแท้ กระทั่งมีผู้แข็งแกร่งเซียนกษัตริย์ ถ้าหากสามารถควบคุมพวกเขาได้ กองกำลังของอู๋เป่ยจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างมากแน่นอน

เข้ามาในพื้นที่ของปีศาจมนุษย์ เขาถูกปีศาจมนุษย์กลุ่มหนึ่งจ้องทันที พลังยุทธ์ของปีศาจมนุษย์เหล่านี้ไม่สูง ล้วนอยู่ระดับคนเซียน

เขาสวดมนต์เสียงพุทธเซนทันที ปีศาจมนุษย์ที่อยู่รอบๆเริ่มปวดหัวทีละคน คนเหล่านี้ถูกมารเข้าแทรกลึกเกินไป มนต์เสียงพุทธเซนของู๋เป่ยสามารถทำได้แค่กดพวกเขาเอาไว้เท่านั้น แต่ไม่สามารถทำให้พวกเขาเปลี่ยนแปลงได้ หากต้องการให้คนเหล่านี้เปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง จำเป็นต้องกินยาแปลงกายปีศาจ

เพียงแต่ ยาแปลงกายปีศาจในมือของเขามีจำกัด ปัจจุบันทำได้แค่ให้คนที่มีพลังยุทธ์ค่อนข้างสูงเหล่านั้นเท่านั้น พาพวกเขาออกไปก่อน

รอบตัวมีปีศาจมนุษย์ปรากฏตัวมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ทันทีที่พวกเขาเข้าใกล้อู๋เป่ย ก็ถูกมนต์เสียงพุทธเซนปราบปราม ถอยหลังทีละคน

เดินไปสักพักหนึ่ง ตรงหน้ามีเนินเขาขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นลูกหนึ่ง บนเนินเขามีการขุดหลุมเอาไว้มากมาย แต่ละหลุม ล้วนแล้วมีหัวคนโผล่ออกมาหนึ่งหัว ล้วนเป็นปีศาจมนุษย์ของที่นี่!

สถานที่ที่ปีศาจมนุษย์อาศัยอยู่ จู่ๆก็มีคนมีชีวิตคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น พวกเขากระสับกระส่ายทีละคน มีปีศาจมนุษย์นับไม่ถ้วนพุ่งออกมา ล้อมอู๋เป่ยเอาไว้

สายตาของอู๋เป่ยดูสบายๆ เขาหยิบไฟศักดิ์สิทธิ์ออกมา ส่องแสงศักดิ์สิทธิ์อันบริสุทธิ์ไปทั่ว ปีศาจมนุษย์เหล่านี้ส่งเสียงกรีดร้องโหยหวน หนีไปไกลทีละคน

และเขา คว้ามือใหญ่ที่ถูกควบแน่นไปด้วยพลังเวทย์ออกไปหนึ่งที จับปีศาจมนุษย์ที่มีพลุงยุทธ์ระดับผู้เที่ยงแท้ออกมาหนึ่งคนจากปีศาจมนุษย์กลุ่มนี้

ปีศาจมนุษย์ดิ้นรนอย่างสุดชีวิต โหยหวน อย่างไรก็ตาม ล้วนแล้วไม่สามารถหลุดออกจากมือของอู๋เป่ยได้ เขาเปิดปากของปีศาจมนุษย์ โยนยาแปลงกายปีศาจเข้าไปหนึ่งเม็ด

ทันใดนั้น ปีศาจมนุษย์คนนี้กลิ้งอยู่บนพื้น เจ็บปวดอย่างมาก เกล็ดสีดำบนร่างกายของเขาเริ่มหลุดออกไป เขี้ยวและกรงเล็บก็เริ่มหายไป ระหว่างคิ้ว กลิ่นไอของพลังปีศาจระเหยออกมาไม่หยุด กระจายเข้าไปในความว่างเปล่า

อู๋เป่ยสังเกตผลลัพธ์ ประมาณสิบนาที ปีศาจมนุษย์คนนี้กลายเป็นคนปกติแล้ว เพียงแต่บนร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล

เขามองดูสภาพแวดล้อมโดยรอบด้วยดวงตาที่เหม่อลอย บนใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว : “นี่ฉันธาตุไฟแตกเหรอ”

อู๋เป่ยพูด : “ก่อนหน้านี้คุณเหมือนกับพวกเขา ผมเป็นคนช่วยคุณเอง ตอนนี้คุณมีอยู่สองทางเลือก ตามผมออกไป แล้วมาเป็นผู้ติดตามของผม หรือว่าคุณสามารถออกไปจากที่นี่ด้วยตัวเองก็ได้”

คนผู้นี้มองดูแล้วอายุไม่มากเท่าไหร่ เป็นชายอายุสามสิบสี่สิบปีเท่านั้น เขาถอนหายใจหนึ่งที พูด : “ผมยังมีความทรงจำตอนที่ผมถูกปีศาจครอบงำ ผมใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มาหลายร้อยปีแล้ว คนในครอบครัวน่าจะตายหมดแล้ว นอกจากนี้สังคมภายนอกในตอนนี้ ผมไม่รู้จักเลย”