ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1088

อู๋เป่ยถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทำไมถึงเลือกฉัน"

พญายม: "คุณเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดที่ฉันเคยเจอ คุณมีพลังที่ยอดเยี่ยม มีอนาคตและมีโชคดีที่ติดมากับตัว"

อู๋เป่ย: "คน 10000 คนที่เข้ามาในนรกภูมินี้เป็นคนเป็นหรือคนที่ตายไปแล้ว?"

พญายม: "แน่นอนว่าเป็นวิญญาณของคนตาย หน้าที่ของนรกภูมิคือการกลับชาติมาเกิด คนตายเมื่อเข้าไปแล้วก็จะไปเกิดตามบุญและกรรมที่ทำมา"

อู๋เป่ยเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ฉันสัญญา แต่ในฐานะตัวแทน ฉันจะได้ประโยชน์อะไรบ้างล่ะ"

พญายม: "คุณสามารถได้รับบุญ"

อู๋เป่ย: "บุญ? มันมีประโยชน์ยังไง"

พญายม: "ตอนที่นรกภูมิก่อตั้งขึ้น ต้องมีจะมีอำนาจสูงสุด ต่อจากนี้ไปตราบใดที่พวกเขาไม่ใช่ต้าหลัวจินเซียน พวกเขาจะเข้าสู่นรกภูมิเพื่อกลับชาติมาเกิดหลังจากที่ตาย แต่หากมีบุญนี้คุณจะสามารถนำมันมาแลกกับชีวิตได้”

อู๋เป่ยสะดุ้ง: "คุณหมายความว่าคนที่อยู่ต่ำกว่าต้าหลัวจินเซียนจะเข้าสู่นรกภูมิหลังจากที่ตาย?"

พญายม: "แน่นอน เมื่อนรกภูมิเปิดขึ้นก็จะมีผู้ศรัทธาเพิ่มมากขึ้น อำนาจก็จะมากขึ้นเรื่อยๆ ในอนาคตอันใกล้นี้ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในอาณาจักรทั้งสามจะเข้าสู่นรกภูมิหลังจากที่ตาย"

ตอนนี้อู๋เป่ยเริ่มตระหนักได้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใหญ่มาก!

ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มเย็นชา: “ เรื่องสำคัญขนาด คุณคงไม่ได้มาเพื่อหาฉันเพียงคนเดียวสินะ?"

พญายม: "ไม่ใช่อยู่แล้วในอนาคตฉันจะหาตัวแทนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ"

อู๋เป่ย: “ ถ้าฉันเป็นตัวเป็นตัวแทนจะมีความเสี่ยงอะไรไหม?"

พญายม: "แน่นอนว่ามี โลกแห่งเซียน ผู้คนในดินแดนแห่งเซียนหรือแม้แต่ในคุนหลุน ต่างก็ไม่ต้องการให้นรกภูมิเปิดออก เพราะไม่มีใครอยากอยู่ในแห่งหนังสือชีวิตและความตาย"

จู่ๆ หัวใจของอู๋เป่ยก็เต้นรัว: "หนังสือแห่งชีวิตและความตายมีอยู่จริงหรอ?"

พญายม: "หนังสือแห่งชีวิตและความตายเล่มนี้ ถูกสร้างเป็นสมบัติโดชั้นเทพ มันกำลังอยู่ในครรภ์ อีกเก้าสิบสามวันก็จะเกิด"

อู๋เป่ย: "หนังสือแห่งชีวิตและความตายเล่มนี้สามารถควบคุมอายุขัยของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลกได้จริงหรือ?"

พญายม: "แน่นอน นรกภูมิแข็งแรงพอ ย่อมได้อยู่แล้ว"

อู๋เป่ย: “ แสดงว่าตอนนี้ยังทำไม่ได้ ใช่ไหม?"

พญายม: "แค่ต้องรอเวลา"

อู๋เป่ย: "เอาล่ะ บอกฉันมาทีว่า เป็นตัวแทนต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง"

พญายม: "คอยดูแลรักษาทางเข้า นอกจากคนที่คุณเลือก คนอื่นไม่สามารถเข้าไปในนรกภูมิได้"

อู๋เป่ย: "ก็ไม่ยากนะ เพราะคนอื่นไม่รู้ว่าสิ่งที่ถูกเปิดออกนั้นคือนรกภูมิ พวกเขาแค่คิดว่าเป็นแผ่นดินไหว"

พญายม: “ ในขณะเดียวกัน ภายในหนึ่งปี เราจะค้นหาผีนับหมื่นตัวและพาพวกเขาไปสู่นรกภูมิเพื่อกลับสู่นรกภูมิ"

อู๋เป่ย: "นี่ก็ไม่ใช่เรื่องยากเช่นกัน"

พญายม: “ ตอนนี้มีแค่สองเรื่องที่ให้ทำ"

อู๋เป่ย: “ตกลง ฉันรับปาก"

พญายมยิ้มและพูดว่า: "เอาล่ะ นี่คือเครื่องรางของนรกภูมิ ใครก็ตามที่คุณมอบเครื่องรางให้ จะมีสิทธิ์เข้าสู่นรกภูมิในปีแรก"

อู๋เป่ยรับเครื่องรางมา มันเป็นหนังสือเล่มเล็กที่มีปากกาอยู่

เขาเก็บเครื่องรางแล้วถามว่า “ นรกจะเปิดตอนไหน?”

พญายมพูดว่า: "เหลือเวลาอีกไม่ถึงสองปี แต่ยังไม่ได้กำหนดวันที่ที่แน่นอน เพราะงั้นในช่วงนี้คุณก็หาเป้าหมายของคุณไปก่อนก็ได้"

สองปีก็เป็นเวลานานพอสมควร อู๋เป่ยพยักหน้า: "ฉันเข้าใจแล้ว"

ทันทีที่เขาพูดจบถังเทียนเหอก็รู้สึกตื่นเต้นและดวงตาของเขาก็สับสน เขามองไปที่อู๋เป่ยแล้วถามว่า "คุณเป็นใคร"

อู๋เป่ยขี้เกียจเกินกว่าจะอธิบาย เขาจึงโทรหาถังเทียนเจวี๋ยและขอให้เขาพาน้องชายของเขาออกไปจากที่เกิดเหตุ

หลังจากที่ถังเทียนเหอจากไป ถังปิงอวิ๋นก็ออกมาและถามว่า "ที่รัก เกิดอะไรขึ้น?"