ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1089

ดวงตาของอู๋เป่ยจ้องมองเขาในตอนนี้ เขาพูดว่า: "คุณเป็นศิษย์ของตงเทียนเซินทู่ใช่ไหม"

ชายคนนั้นรีบตอบอย่างรวดเร็ว: "ใช่ ฉันชื่อเว่ยปินศิษย์ของตงเทียนเซินทู่ ตามคำสั่งของอาจารย์ใหญ่ของสำนัก ฉันมาเพื่อพาศิษย์น้องถังปิงอวิ๋นไปที่อาคารจูเชว่ของดินแดนแห่งเซียน"

อู๋เป่ย: "อาคารจูเชว่? มันคืออะไร?"

เว่ยปินพูดว่า: "ตงเทียนเซินทู่มีสาขาอยู่ในที่ต่างๆ และอาคารจูเชว่เป็นสาขาที่ตั้งอยู่ในดินแดนแห่งเซียน"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว: “ ไม่ใช่ว่าควรไปสำนักหลักตงเทียนเซินทู่หรอ?"

เว่ยปิน: "เพราะเป็นสถานที่ที่ อาจารย์ใหญ่แข่งได้มา"

อู๋เป่ย: "ทำไมอาคารจูเชว่ถึงเป็นกังวลที่จะปล่อยเธอไปล่ะ?"

เว่ยปิน: "เพราะในอีกสามเดือน มันจะเป็นวันสำหรับการแข่งขันระหว่างสามนิกายของตงเทียนเซินทู่ 4 สถาบันและอาคารจูเชว่ต้องการให้ศิษย์น้องถังเข้าร่วม"

อู๋เป่ยยิ้มเย็นชา: "คุณตายเมื่อกี้เป็นใครมาจากไหน"

เว่ยปินรีบตอบอย่างรวดเร็ว: "เขาชื่อโหยวปอและเขาเป็นลูกชายของผู้อาวุโสโหยวของอาคารจูเชว่ชายคนนี้ฆ่าคนเป็นนิสัย ฉันไม่สามารถควบคุมเขาได้"

อู๋เป่ย: "ผู้อาวุโสท่านมีการฝึกฝนแบบไหน?"

เว่ยปิน: "ผู้อาวุโสโหยวซานซ่งเป็นเซียนกษัตริย์อมตะ"

อู๋เป่ย: "กลับไปบอกพวกเขาว่าถังปิงอวิ๋นยังไม่เป็นตี้เซียนและจะไม่ไปที่ตงเทียนเซินทู่ในตอนนี่"

ถังปิงอวิ๋นรู้ว่าตงเทียนเซินทู่นั้นทรงพลังเพียงใดและเธอไม่ต้องการให้อู๋เป่ยทำให้ขุ่นเคืองกับอาคารจูเชว่เพราะเรื่องนี้ เธอพูดว่า "ที่รัก ฉันต้องไปอยู่แล้ว ฉันแค่ไปที่นั่นล่วงหน้าก็พอ"

อู๋เป่ย: "ยังไงอาคารจูเชว่ก็ไม่ดีเท่าสำนักหลัก ฉันจะคิดหาทางให้เธอเข้าไปในสำนักหลักโดยตรง"

ถังปิงอวิ๋นยิ้มและพูดว่า: "แล้วมันแตกต่างตรงไหน?"

จากนั้นเขาก็ถามว่า: "ศิษย์พี่เว่ย ไม่ใช่สามนิกายจากอาคารทั้งสี่ที่สำนักหลักใช่ไหม"

เว่ยปินพูดว่า: "ใช่แล้ว ศิษย์น้องถัง สำนักหลักตั้งอยู่ในถิ่นทุรกันดารและลานทั้งสี่และสามนิกายก็ตั้งอยู่ในที่ต่างๆ"

ถังปิงอวิ๋น: "ฉันจะไปกับคุณ"

อู๋เป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ปิงอวิ๋น เธอไม่จำเป็นต้องไปที่นั่นตอนนี้"

ถังปิงอวิ๋นยิ้มและพูดว่า: “ ไปเร็วหรือช้ามันต่างกันยังไง? ยังไงคุณก็ไปดินแดนแห่งเทียนและโลกก่อนประวัติศาสตร์ไม่ใช่หรอ?"

อู๋เป่ยเงียบไปสักพักแล้วพูดว่า: "เอาล่ะ ภายในหนึ่งปี ฉันจะไปหาเธอที่อาคารจูเชว่"

เว่ยปินถอนหายใจด้วยความโล่งอก ถ้าอู๋เป่ยไม่อนุญาตให้ถังปิงอวิ๋นออกไป เขาก็คงรั้งไว้ไม่ได้

อู๋เป่ยจ้องไปที่เว่ยปินและพูดว่า "ฉันชื่อหลี่ซวินเป่ย! ฉันเป็นลูกศิษย์ของเซียนผู้เที่ยงแท้หลูชุนหยาง ถ้าคนตระกูลโหยว ต้องการแก้แค้นก็ให้เขามาลงที่ฉัน ถ้าหากเขากล้าทำร้ายถังปิงอวิ๋นล่ะก็ ฉันจะไปที่อาคารจูเชว่เพื่อฆ่าเขาและพวกของเขาอย่างแน่นอน!”

เมื่อได้ยินว่าอาจารย์ของอู๋เป่ยเป็นเซียนผู้เที่ยงแท้เว่ยปินก็สะดุ้งและพูดอย่างเร่งรีบ: “ที่แท้ก็เป็นคุณชายหลี่ ต้องขอโทษจริงๆด้วย ใครในโลกนี้มีไม่รู้จักชื่อของหลูชุนหยางเซียนผู้เที่ยงแท้? ชื่อของเซียนยิ่งมีชื่อเสียงในสามโลก ต่อให้เป็นผู้อาวุโสจากตงเทียนเซินทู่ ก็ไม่กล้าที่จะหาเรื่องเขา เพราะงั้นอย่ากังวลเลย "

อู๋เป่ยหยิบยันต์ข้อความออกมาแล้วมอบให้ถังปิงอวิ๋นโดยพูดว่า: "ปิงอวิ๋น หากคุณประสบปัญหา คุณสามารถใช้ยันต์นี้เพื่อติดต่อกับเสิ่นกงหนานซิงแห่งตงเทียนเซินทู่ เราเป็นเพื่อนกัน"

เมื่อได้ยินชื่อของเสิ่นกงหนาน ซิงเว่ยปินก็ตกใจมากยิ่งขึ้น: "คุณหลี่รู้จักองค์รัชทายาทหนานกงหรอ"

อู๋เป่ย: "คุณรู้จักเขาด้วยหรอ?"

เว่ยปินยิ้มอย่างขมขื่น: "ตระกูลหนานกงเป็นตระกูลระดับสวรรค์ในเซินทู่และอัจฉริยะของตระกูลเซินกงก็เป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของคนรุ่นใหม่ในเซินทู่ ฉันจะไม่รู้ได้อย่างไร?"

อู๋เป่ย: "ตระกูลระดับสวรรค์นี้น่าจะแข็งแกร่งมากใช่ไหม?"

เว่ยปิน: "แน่นอน อันที่จริงมีเงาของตระกูลที่มีชื่อเสียงหลายตระกูลอยู่เบื้องหลังสามนิกายของ สี่สำนัก"

อู๋เป่ยยังรู้บางอย่างเกี่ย หลังจากที่พูดคุยกับเสิ่นกงหนานซิงครั้งก่อน ตงเทียนเซินทู่นี้มีพื้นที่กว้างใหญ่ ไม่ใช่แค่พลังมาก แต่ประกอบด้วยพลังมากมาย ตระกูลเซินกงเป็นหนึ่งในกองกำลังที่ทรงพลังมาก