ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1096

จั่วหลิงเฟิงมองเห็นฉากนี้ เผยให้เห็นรอยยิ้มที่เย็นชาออกมา พูด : “พลังของนายพลผีตนนี้ เทียบเท่าเซียนกษัตริย์ ไม่รู้ว่าเขาจะรับได้กี่กระบวนท่า”

“ตัง!”

อู๋เป่ยยื่นมือออกไป รับดาบใหญ่เอาไว้ ในเวลาเดียวกัน ต่อยออกไปที่ตัวของนายพลผีหนึ่งฝ่ามือ การโจมตีครั้งนี้ ใช้เคล็ดลับของรอยประทับ นายพลผีครางออกมาหนึ่งที เอวงอเหมือนกับกุ้ง

อู๋เป่ยเอาหม้อใต้พิภพออกมา ใส่นายพลผีตนนั้นเข้าไป วินาทีต่อมา หม้อใต้พิภพพ่นยาอายุวัฒนะวิญญาณแรกเกิดออกมาสิบกว่าเม็ด นอกจากนี้ยังมียาอายุวัฒนะแห่งชีวิตพันกว่าเม็ด

ระหว่างที่เขาเก็บยาอายุวัฒนะไปด้วย พร้อมกับถามไปด้วย : “ยังมีอีกไหม”

จั่วหลิงเฟิงและเย่ชิงหวู่และคนอื่นๆต่างตกตะลึงไปเลย เขาไม่เป็นอะไร นอกจากนี้ยังปรุงนายพลผีเป็นยาเหรอ

“บ้าเอ๊ย!”

หมอกผีม้วนตัว ร่างผีขนาดมหึมาสูงกว่าสามเมตรปรากฏขึ้น ราวกับภูเขา ทรงพลังอย่างมาก เขาสวมชุดเกราะสีดำ ถือค้อนโซ่ขนาดใหญ่ในมือซ้าย ดวงตาพ่นเปลวไฟสีฟ้าออกมา

“วูวูวู!”

ค้อนโซ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางครึ่งเมตรกว่า ถูกฟาดและหมุนไปในอากาศ หลังจากนั้นทุบมาที่อู๋เป่ย

อู๋เป่ยยืนอยู่กับที่ไม่ขยับ โคลนจากพื้นดินลอยขึ้นมา หินกลายเป็นมือใหญ่ข้างหนึ่ง ปะทะกับค้อนโซ่นั้นอย่างแรง ดังสนั่นหวั่นไหว หินมือใหญ่จับค้อนโซ่เอาไว้ ออกแรงบีบหนึ่งที

“ตุ้ม!”

ค้อนโซ่ถูกบีบจนแตกเป็นเสี่ยงๆ กระจายไปทั่วพื้นดิน มือใหญ่กำหมัดแน่น ง้างขึ้นแล้วโจมตีลงไป ทุบเงาผียักษ์อย่างแรง

“บูม!”

ครั้งแรก ร่างกายของผียักษ์ถูกทุบจนจมเข้าไปในดินครึ่งหนึ่ง

“บูม!”

หมัดที่สอง แขนที่ผียักษ์ใช้ป้องกันแตกกระจาย มือใหญ่จับมันขึ้นมาโดยตรง โยนเข้าไปในหม้อใต้พิภพ

หม้อสั่นสะท้าน มียาอายุวัฒนะวิญญาณแรกเกิดบินออกมาหลายสิบเม็ด และยังมียาอายุวัฒนะแห่งชีวิตนับหมื่นเม็ด!

“แกต้องการเป็นศัตรูกับนรกภูมิเหรอ” เสียงหนึ่งดังขึ้น หมอกผีที่อยู่รอบๆ สั่นสะเทือน จากนั้นมีชายชราคนหนึ่งเดินออกมา

ชายชราคนนี้ ข้างหลังตัวมีแสงสีดำปกคลุม แสงสีดำมีเสียงผีนับล้านกำลังโหยหวน คนธรรมดาเพียงแค่ได้ยิน ก็จะถูกฆ่าตายทันที เซียนสวรรค์ได้ยินเสียงนี้ ก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว พูด : “คนเหล่านี้ ฉันปกป้องแน่นอน!”

ชายชราหัวเราะอย่างชั่วร้าย : “ในเมื่อแกอยากตาย อย่างนั้นฉันก็จะฆ่าแกแล้วกัน!”

มือขวาของเขาชี้ออกมาหนึ่งที แสงสีดำพร้อมแสงสีทองจางๆพุ่งออกมาจากแขนเสื้อ บินมาทางอู๋เป่ย แสงสว่างจ้านี้ ผนึกเวทย์ปีศาจที่ทรงพลังอย่างยิ่งจำนวนสามพันตัว!

แสงสีดำตกลงมาที่อู๋เป่ยโดยตรง เวทย์ปีศาจสามพันตัว กลายเป็นกองทัพเวทย์ปีศาจ พุ่งเข้าหาวิญญาณดาบของเขาโดยตรง

แม้ว่าวิญญาณดาบของอู๋เป่ยจะแข็งแกร่ง แต่ภายใต้การโจมตีของกองเทพเวทย์ปีศาจสามพันตัวนี้ พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง สูญเสียตัวเองไปในทันที

เพียงแต่ เขาไม่กังวลแม้แต่นิดเดียว กระทั่งไม่มีการแสดงอาการต่อต้านแม้แต่นิดเดียว ปล่อยให้พวกมันควบคุมร่างกาย

เพียงแค่เวทย์ปีศาจควบคุมร่างกาย หยิ่งผยองมากขึ้นทันที พวกมันกำลังหัวเราะ ยึดครองช่องวิญญาณของอู๋เป่ย ควบคุมร่างกายของเขา

มองเห็นอู๋เป่ยจู่ๆก็แข็งทื่อไปเลย ไม่ขยับแม้แต่นิดเดียว ความตะลึงบนใบหน้าของจั่วหลิงเฟิงหายไป ถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขอย่างมาก พูด : “สามารถเอาชนะคนที่อยู่ตรงหน้าแล้วยังไง เพียงแค่ถูกเวทย์ปีศาจยึดร่าง เขาก็จบแล้ว!”

เย่ชิงหวู่ทนไม่ไหว พูด : “ท้ายที่สุดแล้วเขาเป็นพี่ชายของอู๋เหมย พวกเราคิดหาวิธีช่วยหน่อยดีกว่า”

โตวหลานพูดอย่างไม่แยแส : “คนแบบนี้สมควรตาย มีอะไรน่าเสียดาย จะช่วย เธอไปช่วยคนเดียวเลย ยังไงสะฉันก็ไม่มีทางช่วย”

เย่ชิงหวู่ถอนหายใจเบาๆหนึ่งที ขยับร่างกาย ไปอยู่ต่อหน้าอู๋เป่ย มือขาวสั่นเบาๆหนึ่งที แสงสีฟ้าตกลงมาที่ตัวเขา นี่คือวิชาลับเฉพาะของเธอ สามารถทำให้จิตใจของคนมีสติ ไม่ถูกรบกวนจากปีศาจภายนอก

จั่วหลิงเฟิงพูดจากที่ไกล : “เย่ชิงหวู่ ฉันว่าเธออย่าไปเสียพลังเวทย์ดีกว่า ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้แล้ว!”