ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1108

เหมือนกับก่อนหน้านี้ ทันทีที่ใช้ยันต์ตราประทับ ตัวอักษรและรูปแบบบนอนุสาวรีย์ค่อยๆหายไป

ตรัสรู้ยันต์ตราประทับจักรพรรดิปีศาจแล้ว เขาค่อนข้างเหนื่อยล้า จากนั้นก็พิงหลังไปที่หน้าอนุสาวรีย์ หลับตาแล้วพักผ่อน ช่วงสะลึมสะลือ เขารู้สึกเหมือนมีผีและเงาอยู่รอบตัว นอกจากนี้คนเหล่านี้ต่างกราบไหว้เขา

เขาลืมตาขึ้นทันที รอบๆมีแค่ลมพัดผ่าน เงาผีทั้งหมดหายไปแล้ว

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย พูด : “ยันต์ตราประทับเหล่านี้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ฉันตรัสรู้พวกมันแล้ว สร้างความอิจฉาแก่พระเจ้า”

เขาทำนายดวงทันที ทันทีที่คำทำนายออกมา เขาอึ้งไปเลย บ่นพึมพำ : “ดูจากท่าทาง สถานการณ์ของฉันตอนนี้แย่อย่างมาก ในเวลาอันใกล้นี้จะเกิดภัยพิบัตินองเลือด ถ้าหากฉันตรัสรู้ต่อไป จะครอบครองยันต์ตราประทับห้าแบบ ภัยพิบัตินองเลือดก็จะไม่เกิดขึ้น ตรงกันข้ามมันจะเป็นประโยชน์ต่อฉันอย่างมาก ทำไมล่ะ”

เพราะยังมีอีกสามแบบต้องตรัสรู้ ดังนั้นเขาจึงเริ่มทำการเลือก ในไม่ช้า เขาค้นพบอนุสาวรีย์ที่มียันต์ตราประทับดาบเขียนอยู่ สิ่งที่บันทึกเอาไว้ข้างบนคือยันต์ตราประทับดาบ ยันต์ตราประทับนี้ สามารถผสมผสานกับวิชาดาบของตนเอง สร้างเอฟเฟกต์เวทย์มนตร์ พลังอันยิ่งใหญ่

ในฐานะศิษย์ของพรรคฉู่ซานจิ้น เขาเคยฝึกคัมภีร์ดาบเทียนจี แน่นอนก็ถูกยันต์ตราประทับนี้ดึงดูดเช่นกัน เริ่มทำการตรัสรู้ทันที

ใช้เวลาไปหนึ่งวันครึ่ง เขาครอบครองยันต์ตราประทับดาบสำเร็จแล้ว

ยันต์ตราประทับอย่างที่สี่ เขาเลือกยันต์ตราประทับแห่งความว่างเปล่า ยันต์ตราประทับนี้ สามารถยืมพลังแห่งความว่างเปล่า ฆ่าศัตรู ยังสามารถใช้พลังแห่งความว่างเปล่าได้ หลบหนีเข้าไปในความว่างเปล่า โดยเฉพาะ ยันต์ตราประทับแห่งความว่างเปล่า เหมาะมากสำหรับการลอบสังหารคู่ต่อสู้

ยันต์ตราประทับนี้ ใช้เวลาสองวันในการฝึกฝน

อย่างที่ห้า ชื่อว่ายันต์ตราประทับแห่งสวรรค์ ยันต์ตราประทับนี้ เป็นการทำนายดวง ยันต์ตราประทับนี้ยากที่สุด ใช้เวลาสามวัน ค่อยตรัสรู้

แบบนี้ไปเรื่อยๆ อู๋เป่ยอยู่ที่หลังประตูบานที่เจ็ด เป็นเวลาสิบกว่าวันแล้ว ตอนที่เขาออกมา หวงเตียวคนนั้นยังคงเฝ้าอยู่ที่ประตู

มองเห็นอู๋เป่ยอีกครั้ง ออร่ารอบตัวอู๋เป่ย ทำให้เขารู้สึกหายใจไม่ออก รีบโค้งคำนับลึกๆหนึ่งที : “คุณชายอู๋!”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ขอบคุณเพื่อนหวงที่เฝ้าประตูให้ผม”

หวงเตียวพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณชายอู๋เกรงใจแล้ว สามารถช่วยคุณชายทำงานได้ เป็นเกียรติของข้าน้อย”

อู๋เป่ยยิ้มเล็กน้อย ชี้ไปที่ระหว่างคิ้วของเขาหนึ่งที จากนั้นเขาก็ให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องของหนึ่งในสิบสองอนุสาวรีย์แรก แก่หวงเตียวพร้อมกับความคิดทางจิตวิญญาณของเขา

หวงเตียวรับข้อมูลเสร็จ เขารู้ทันทีว่านี่เป็นพรอันประเสริฐ เขารู้สึกขอบคุณ คุกเข่ากราบไหว้ทันที

“ขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณชาย!”

อู๋เป่ย : “ไปเถอะ มีการช่วยเหลือของผม คุณตรัสรู้ยันต์ตราประทับนั้นได้อย่างแน่นอน”

กลับมาที่ห้องหิน คนที่เคยรู้จักเหล่านั้น ไม่อยู่แม้แต่คนเดียวแล้ว เขาก็ไม่อยู่ต่อเช่นกัน ออกจากคุกทันที

ออกมาถึงบนพื้นดิน เขาตัดสินใจกลับบ้านก่อน

ที่บ้านปกติมาโดยตลอด การเปลี่ยนแปลงมากที่สุด มาจากหลิงฮ่วยและลูกท้อเซียน

เพราะมันเป็นดินแดนสมบัติทางฮวงจุ้ย รวบรวมพลังวิญญาณ บวกกับอู๋เป่ยมีดินศักดิ์สิทธิ์ หลิงฮ่วยและลูกท้อเซียนเติบโตเร็วอย่างมาก

ลูกท้อเซียนนั้น สูงสามเมตรกว่าแล้ว กิ่งและใบอุดมสมบูรณ์ ในฤดูกาลนี้ กิ่งก้านปกคลุมไปด้วยลูกท้อ นับดูแล้ว มีประมาณร้อยกว่าลูก

อู๋เป่ยไม่ได้กลับมา ลูกท้อเหล่านี้ไม่มีใครกล้าเด็ด มีเพียงซี๋เป่าเท่านั้นที่โลภ แอบกินไปหลายลูกแล้ว

มองเห็นสถานการณ์ของลูกท้อเซียน เขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “นี่นายกำลังจะแปลงร่างแล้วเหรอ”

การแปลงร่างเป็นเส้นทางที่ยากมากสำหรับวิญญาณพืช ทันทีที่แปลงร่างสำเร็จ มันเทียบเท่ากับระดับพลังยุทธ์ของกษัตริย์เที่ยงแท้ขั้นแรกเกิด หลังจากนั้น ก็จะก้าวเข้าสู่เส้นทางการบำเพ็ญ หันมาฝึกทักษะของมนุษย์

เสียงของท้อเซียนดังขึ้น : “นายท่าน ยังมีเวลาอีกระยะหนึ่งก่อนแปลงร่าง แต่ก็ใกล้แล้ว”

อู๋เป่ยพยักหน้า พูด : “ถึงเวลาฉันจะช่วยนายอย่างเต็มที่”

“ขอบคุณนายท่าน” ท้อเซียนพูด

เขามีความรู้สึกอย่างหนึ่ง เพียงแค่พันธนาการนี้ถูกปลดล็อค ระดับราชาแห่งมนุษย์ของเขาก็จะสมบูรณ์แบบแล้ว ต่อจากนี้ สามารถบุกทะลวงสู่ชั้นจักรพรรดิ!

แต่พันธนาการเพียงแค่คลายออกเท่านั้น ระยะทางการทำลายมัน จำเป็นต้องใช้เวลาอีกสักระยะหนึ่ง สำหรับต้องใช้เวลานานแค่ไหน เขาก็ไม่รู้เหมือนกัน สามารถทำได้แค่เดินไปทีละก้าว

หลายวันที่ผ่านมา การฝึกฝนของซี๋เป่าก้าวหน้าอย่างมาก ตอนนี้เขาสูงหนึ่งร้อยห้าสิบเซนติเมตรแล้ว เหมือนกับเด็กอายุสิบเอ็ดสิบสอง

ฝึกฝนวิถีอาคม พลังของซี๋เป่าปัจจุบัน เทียบเท่ากับกษัตริย์เที่ยงแท้แล้ว หลายวันที่อู๋เป่ยอยู่บ้าน ให้เขาลงไปปิดกั้นตัวเองที่ห้องใต้ดิน ทะลวงไม่ได้ก็ห้ามออกมาเล่นข้างนอก

ซี๋เป่าไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน กลัวแค่พ่ออู๋เป่ยคนเดียวเท่านั้น ทำได้แค่ปิดกั้นตัวเองอย่างเชื่อฟัง การปิดกั้นตัวเองครั้งนี้ ทันทีที่เขาทะลวง พลังจะเทียบเท่ากับเซียนกษัตริย์อมตะ

หลายวันที่ผ่านมา อู๋เป่ยจ่ายหนี้ทั้งหมดที่เขาติดในตำราสมบัติเทียนเจียวหมดแล้ว นอกจากนี้ยังทำเงินได้เก้าหมื่นห้าพันเงินเป่า

วันนี้ หลี่เส้าตงมาแล้ว พูด : “ซวินเป่ย วันมะรืนคือการประชุมตระกูลหลี่ พวกเราเตรียมตัวสักหน่อย”

อู๋เป่ยเพิ่งนึกออก พูด : “เร็วขนาดนี้เลยเหรอ”

หลี่เส้าตง : “อืม เวลาเลื่อนเข้ามาแล้ว ทางพวกเรา เดิมทีมีนายและพี่ใหญ่ไปเข้าร่วม แต่ว่าตอนนี้พี่ใหญ่ไม่อยู่ ความหมายของปู่ของนายคือ ให้ฉันไปกับนายด้วยกัน”

อู๋เป่ยพูด : “อารองไปเหมาะที่สุด”

อาหลานสองคนมาถึงห้องหนังสือ พูดถึงการประชุมของตระกูล

การประชุมของตระกูลครั้งนี้ จะจัดขึ้นที่เมืองไห่เฉิง เวลางาน ในเวลานั้น บุคคลสำคัญของตระกูลหลี่ผู้มีชื่อเสียง จากทั่วโลกจะเข้าร่วม

จำนวนผู้เข้าร่วม กล่าวกันว่ามากกว่าห้าพันคน และห้าพันคนนี้ จะแบ่งออกเป็นสามระดับ ชั้นนอกสุดคือผู้เข้าร่วมธรรมดา ชั้นกลาง พวกเขาถูกเรียกว่าสมาชิกคนสำคัญของตระกูลหลี่ มีสถานะทางสังคมที่สูงขึ้น หรือเป็นผู้ฝึกฝนที่มีพลังระดับนึงของตระกูลหลี่ ชั้นในสุด เป็นกลุ่มคนที่ยืนอยู่บนยอดปิรามิด พวกเขาส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ฝึกฝนเช่นกัน ท้ายที่สุด ผู้ที่สามารถนำตระกูลหลี่ไปสู่ความรุ่งโรจน์ในอนาคตได้เท่านั้นที่สามารถเป็นผู้ฝึกฝนได้

คุยกันสักพักหนึ่ง หลี่เส้าตงพูด : “ซวินเป่ย่ ได้ยินมาว่าครั้งนี้มีบุคคลสำคัญมาไม่น้อย ยังรวมถึงคนเซียนจากโลกแห่งเซียนด้วย”

อู๋เป่ยแปลกใจอย่างมาก : “อ้อ มีคนจากโลกแห่งเซียนด้วยเหรอ”