อู๋เป่ยหัวเราะฮ่าฮ่า พูด : “วิชาหลิงเสินนี้น่าอัศจรรย์จริงๆ”
หลี่ซู่ : “นายท่าน วิชานี้ร้ายกาจอย่างมาก ต่อสู้กับคนในอนาคต จะไม่ไร้เทียมทานไปหน่อยเหรอ”
อู๋เป่ยส่ายหน้า : “เป็นไปได้ยังไง วิชาหลิงเสินนี้ เพียงแค่สร้างความประหลาดใจเท่านั้น เผชิญหน้ากับคนที่มีพลังเท่ากันเหล่านั้น หรือคนที่อ่อนแอกว่า ตัวอย่างเช่นเซียนสวรรค์คนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าฉัน วิชาหลิงเสินของฉันก็ไม่มีผลเหมือนกัน”
หลี่ซู่ : “แค่นี้ก็ร้ายกาจมากแล้ว”
จู่ๆอู๋เป่ยถาม : “หลี่ซู่ เธอคิดว่าหลี่อวี๋เป็นยังไง”
หลี่ซู่ค่อนข้างสงบและมีน้ำใจ พูด : “แม้ว่าเขาจะแปลงร่างจากปลาเป็นมังกร แต่ฉันก็สามารถรับได้”
อู๋เป่ยหัวเราะออกมา : “ก็ได้ กลับไปฉันจะจัดงานแต่งให้กับพวกเธอ เธอมีลูกห้าคนแล้ว มีพ่อมาช่วยดูแลอีกคนหนึ่ง ความกังวลก็น้อยลงหน่อย”
หลี่ซู่โค้งคำนับหนึ่งที : “ขอบคุณนายท่านที่เมตตา”
อู๋เป่ยไม่มีทางทำอะไรไปเรื่อยแน่นอน เขาพบว่าหลี่อวี๋และหลี่ซู่ต่างมีความรักให้ซึ่งกันและกันนานแล้ว แล้วทำไมไม่จี้จุดให้ถูกต้อง ทำให้พวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย หลังจากนั้นให้กำเนิดมังกรเจียวอีกสองสามตัว แบบนี้ไม่สมบูรณ์แบบกว่าเหรอ
ท้องฟ้าสว่างแล้ว ยีน่าเดินเข้ามา พูด : “คุณผู้ชาย ฉันจำเป็นต้องออกจากที่นี่สักพักหนึ่ง”
อู๋เป่ยรู้ดี ยีน่าก็มีครอบครัวของตัวเองเหมือนกัน เธออยู่ข้างกายตัวเองมานานขนาดนี้ ก็ควรกลับไปเยี่ยมคนในครอบครัวเหมือนกัน
เขาพยักหน้า พูด : “ยีน่า ช่วงเวลาที่ผ่านมาเธอทำงานอย่างหนักเพื่อพวกเราแล้ว”
ยีน่า : “ไม่ เป็นยีน่าต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณผู้ชาย คุณผู้ชายสอนยีน่าฝึกฝน ทำให้ฉันแข็งแกร่งขึ้น”
อู๋เป่ยหยิบบัตรธนาคารให้เธอหนึ่งใบ พูด : “บ้านของเธออยู่ในยุโรปตะวันออก ข้างในนี้มีหนึ่งพันล้านยูโร ไม่เยอะ แต่เพียงพอที่จะทำให้ครอบครัวของเธอมีชีวิตที่เจริญรุ่งเรือง เธอก็สามารถรับพวกเขามาเหยียนหลง และสามารถให้พวกเขาอยู่ที่นี่ได้”
ยีน่ารับบัตร พูด : “ขอบคุณคุณผู้ชาย ฉันจะกลับมาให้เร็วที่สุด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...