ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1194

คนขับรถ: "ว่ากันว่าโลกกําลังเปลี่ยนแปลง และสหรัฐอเมริกาก็เปลี่ยนไปมากที่สุด ทุกวันนี้คนรวยได้ซื้อยาเพื่อความอมตะ บางคนยังสามารถซื้อยาที่ทําให้แข็งแกร่งขึ้น หลังจากแข็งแกร่งขึ้น พวกเขาก็กลายเป็นขุนนางและบางครั้งถึงขั้นเป็นเทพเจ้า

“สำหรับคนจนระดับล่างสุดเหล่านี้ในสหรัฐอเมริกาพวกเขาถือว่าไร้ค่า จุดหมายปลายทางที่ดีที่สุดของพวกเขาคือการตาย เพื่อให้พวกเขาสามารถสร้างพื้นที่ได้มากขึ้น”

ไม่นาน รถก็ขับไปยังลานที่สะอาดและหยุดอยู่หน้าบ้าน และสนามหญ้าด้านหน้าก็ถูกตัดแต่งอย่างเรียบร้อย

อู๋เป่ยลงจากรถ และมีคนขับถือของขวัญอยู่ด้านหลัง

เขาส่งข้อความ จากนั้นประตูก็เปิดออก และผู้หญิงอ้วนในวัยยี่สิบก็ออกมา เมื่อเธอเห็นอู๋เป่ย เธออดไม่ได้ที่จะตะลึงเล็กน้อย ด้วยความประทับใจจากเด็กชายร่างผอม อู๋เป่ยเปลี่ยนแปลงไปมาก และทั้งร่างกายเต็มไปด้วยอารมณ์ที่แตกต่างกัน

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "หวงหร่านคุณจําผมไม่ได้เหรอ"

หวงหร่านรีบไปกอดเขาอย่างอบอุ่น: "อู๋เป่ยตอนนี้คุณหล่อมาก ถ้าฉันรู้แบบนี้ ฉันน่าจะจีบคุณตั้งแต่แรก"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "ตอนแรกคุณเป็นลูกสาวของครอบครัวที่ร่ำรวย ผมถึงไม่กล้าจีบคุณ"

เธอเชิญอู๋เป่ยมาที่บ้าน และผังห้องแสดงให้เห็นว่านี่เป็นเหมือนบ้านทั่วไป ในบ้านมีเด็กผู้หญิงลูกครึ่งอายุราวๆสองขวบกว่ากําลังเล่นอยู่ในห้องนั่งเล่น เมื่อเธอเห็นอู๋เป่น ก็เรียกลุงๆ อย่างอ่อนหวาน

อู๋เป่ยหัวเราะและพูดว่า "ลูกสาวของคุณเหรอ? น่ารักมาก"

หวงหร่านยิ้มและพูดว่า "เธอชื่ออลิส"

อู๋เป่ย: "สามีของคุณอยู่ที่ไหน"

หวงหร่าน: "เขาจะกลับบ้านตอนเย็น งานค่อนข้างยุ่ง"

หลังจากคุยกันสักพัก หวงหร่านก็หยิบแบบฟอร์มออกมาและพูดว่า " อู๋เป่ยดูนี่สิ"

อู๋เป่ยได้ดู นี่คือแบบฟอร์มใบสมัครเข้าร่วมการทดลองวิจัยทางวิทยาศาสตร์ หลังจากการสมัครสำเร็จจะได้รับรางวัลเป็นเงินมูลค่าสองแสนดอนลาร์

เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย: "รางวัลเยอะมาก"

หวงหร่านพยักหน้า: "อู๋เป่ยคุณสนใจที่จะเข้าร่วมหรือไม่? ถ้าคุณสนใจ เขียนชื่อผู้แนะนำเป็นชื่อของฉันด้านบน เพราะวิธีนี้ฉันก็จะได้รับเงินหนึ่งแสนดอลลาร์ ไม่ต้องกังวลไป ฉันจะไม่รับเงิน

ไว้ทั้งหมด ฉันจะให้คุณครึ่งหนึ่ง นั่นคือห้าหมื่นดอลลาร์

ในที่สุดอู๋เป่ยก็รู้ว่าทําไมเพื่อนร่วมชั้นเก่าถึงเชิญเขามาที่บ้านของเธอ โดยปกติแล้ว เขาไม่สนใจที่จะเข้าร่วมการทดลองนี้จึงพูดว่า "หวงหร่าน ผมจะกลับจีนในอีกสองวันข้างหน้า เกรงว่าผมคงจะช่วยคุณไม่ได้แล้วล่ะ"

หวงหร่านหงุดหงิดมากจนอดไม่ได้ที่จะก้มศีรษะลง

อู๋เป่ยทนไม่ไหวและถามว่า "คุณเดือดร้อนอะไรไหม"

เมื่อได้ยินคําถามของเขาหวงหร่านก็พูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน: "เมื่อหกเดือนก่อนพ่อของเด็กติดยาเสพติด และเงินเก็บของครอบครัวถูกใช้ไปหมด และเขายังคงเป็นหนี้ธนาคารอีกห้าแสนดอลลาร์ ครอบครัวของฉันกําลังจะล้มละลาย ฉันไม่มีทางอื่นจริงๆ ฉันขอโทษ ฉันไม่ควรขอให้คุณมา ฉันขอโทษที่รบกวนคุณ

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว: "นี่ไม่ใช่วิธีหาทางออก แม้ว่าคุณจะทําเงินได้สองล้านดอลลาร์ คุณก็จะพ่ายแพ้ต่อเขา"

หวงหร่านสาวสวยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ไม่เพียงแต่อ้วนเท่านั้น แต่ยังดูเหมือนผู้หญิงอายุ 30 ปี อ่อนแรงแรงทั้งร่างกายและจิตใจ

หวงหร่านร้องไห้ "แต่ฉันควรทําอย่างไรดี? ลูกก็ยังเด็กมาก คงทำใจได้ถ้าจะไม่มีพ่อ ถ้าไม่ใช่เพราะเด็กๆ ฉันคงตายไปนานแล้ว

ทันใดนั้นหน้าประตูก็มีเสียงรถ แล้วก็เสียงฝีเท้าหนักๆ ชายชาวยุโรป อเมริกันหน้าเทาเข้ามาและเห็นหวงหร่านนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นกับอู๋เป่ย เขาก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที

"บ้า! ชั้นต่ำ คุณนัดพบกับเขาใช่ไหม? ขณะที่พูด เขาก็เข้ามาดึงผมของหวงหร่านแล้วกระแทกโต๊ะอย่างแรง

ทันใดนั้น ชายคนนั้นก็หยุด และอู๋เป่ยก็กดไหล่ของเขา เมื่อกดแบบนี้ กระดูกของชายคนนั้นก็ดังขึ้น สีหน้าของเขาเจ็บปวด เขาคุกเข่าข้างหนึ่งและพูดไม่ได้ด้วย

อู๋เป่ยพูดเบาๆ ว่า "ถ้าคุณตีภรรยาของคุณแบบนี้ ผมจะฆ่าคุณ"

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็เอื้อมมือไปตบชายคนนั้นสองสามครั้ง และเขาก็ไออย่างรุนแรงทันที หลังจากไอ เขาเริ่มอาเจียนจนไม่มีแรง

คนขับถอนหายใจ: "ผมได้ยินมาว่านายทุนใหญ่เหล่านั้นได้ไปสวรรค์แล้ว"

"สวรรค์?" อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

คนขับรถ: "ใช่ มันคือสวรรค์"

อู๋เป่ยครุ่นคิด จู่ๆ เขาก็พูดกับคนขับว่า "กลับไป"

คนขับตกตะลึง และเลี้ยวรถ

อู๋เป่ยขอให้คนขับจอดรถที่ประตูร้านขายยา ทุกครั้งที่ผู้คนมาซื้อยา อู๋เป่ยจะใช้วิธีการตบอีกฝ่ายสองสามครั้ง

คนเหล่านี้รู้สึกรําคาญเล็กน้อยและต้องการทำร้ายอู๋เป่ย แต่พวกเขาทั้งหมดถูกเขาตบออกไป

ซุปเปอร์มาเก็ตกําลังเฟื่องฟู ทุกนาทีมีคนเข้ามาตลอด ด้วยวิธีนี้ อู๋เป่ยยืนเป็นเวลาห้าชั่วโมงและช่วยให้ผู้คนหลายพันคนเลิกติดยา

เมื่อคนเหล่านี้ติดสารเสพติด พวกเขาจะชักเกรงไปทั่วร่างกาย ซึ่งเจ็บปวดมาก

คนขับชื่นชมมากและพูดว่า "คุณครับ คุณเป็นพ่อพระจริงๆ ถ้าเป็นผม ผมคงไม่สนใจพวกเขา"

อู๋เป่ย: "ผมเป็นหมอ ถ้าผมเห็น ผมไม่สามารถเพิกเฉยได้"

ทันใดนั้น รถตํารวจก็เข้ามาและเจ้าหน้าที่ตํารวจกลุ่มหนึ่งก็ลงมาจากรถ พวกเขาชี้ปืนไปที่อู๋เป่ย นายตำรวจคนหนึ่งพูดเสียงดังว่า "ยกมือขึ้น!"

อู๋เป่ยถามว่า "ผมก่ออาชญากรรมอะไร"

นายตำรวจพูดว่า "ขัดขวางคําสั่งของซูเปอร์มาร์เก็ตและทําร้ายผู้อื่นอย่างผิดกฎหมาย ตอนนี้คุณถูกจับแล้ว!"

อู๋เป่ยตำรวจพูด ว่า "ช่างเป็นโลกที่ไร้สาระจริงๆ" เมื่อเขาโบกมือ เจ้าหน้าที่ตํารวจทุกคนคุกเข่าลงบนพื้น ตัวสั่นและมีฟองที่ปาก