ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1205

บอกลาอวิ๋นซีเสร็จ อู๋เป่ยกลับไปที่สำนักดาบเทียนตี้อีกครั้ง

เจ้าสำนักหลัวเทียนเชียงกำลังปิดกั้นตัวเอง และว่านหงเว่ยตายแล้ว ดังนั้นสำนักดาบเทียนตี้ในตอนนี้ ในฐานะลูกศิษย์ของเจ้าสำนัก อู๋เป่ยมีอำนาจสูงสุด ดังนั้นทุกคนต้องฟังคำสั่งของเขา

เขามาที่ตำหนักชิงเหลียนก่อน ก่อนหน้านี้มู่ซินหลานได้รับคำสั่งจากเขา ไปประจำตำแหน่งที่สำนักนอกเขาสู่แล้ว คนที่ดูแลอยู่ในเวลานี้คือหลินชิงเหยาและหลิงปี้เหยาสองพี่น้อง

หลังจากนั้นเขาเรียกลูกศิษย์หญิงกลุ่มหนึ่งที่ค่อนข้างไว้ใจมาหา พูด : “ผมจะสอนวิชาดาบเทียนตี้ให้พวกคุณในตอนนี้ วิชาดาบเทียนตี้นี้ถือได้ว่าเป็นระดับจักรพรรดิ พลังเหนือกว่าเทคนิคดาบชิงเหลียนอย่างมาก พวกคุณต้องตั้งใจฝึกฝน เพียงแค่พวกคุณมีความก้าวหน้า ผมมีความมั่นใจว่าสามารถทำให้พวกคุณกลายเป็นลูกศิษย์ที่แท้จริงของสำนักดาบเทียนตี้ได้”

ทุกคนดีใจอย่างมาก ต่างพูดว่าตกลงทีละคน

สอนวิชาดาบให้ทุกคนเสร็จ อู๋เป่ยค่อยเดินทางไปสำนักดาบฮาวเทียน เจ้าสำนักของสำนักดาบฮาวเทียน ถูกขังอยู่ในโลกแห่งเซียน เพราะว่ามีความสัมพันธ์ที่ดีกับศิษย์ชั้นยอด ปัจจุบันหงหลิงถือได้ว่าเป็นผู้นำของที่นี่ พูดหนึ่งแล้วไม่มีสอง

และที่เขามาในครั้งนี้ อันที่จริงต้องการพบอาจารย์ของตัวเอง เฉียวปู้เซียน

ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยมาสำนักดาบฮาวเทียน ดังนั้นทันทีที่ปรากฏตัว ลูกศิษย์ของสำนักดาบทุกคนต่างตื่นตระหนก จึงมีคนไปเรียกหงหลิงมา

หงหลิงมองเห็นอู๋เป่ย พูด : “ยินดีต้อนรับคุณชายจาง เสียมารยาทแล้ว”

ทั้งสองคนแกล้งทำเป็น เดินไปถึงที่อยู่อาศัยของหงหลิง เขาค่อยพูด : “หงหลิง อาจารย์ออกจากการปิดกั้นตัวเองหรือยัง”

หงหลิง : “ยังเลย น่าจะใกล้แล้ว”

อู๋เป่ย : “เมื่อกี้ ตลอดทางที่มา ผมเพิ่งสังเกตว่าสภาพแวดล้อมของสำนักดาบฮาวเทียนไม่เลว”

หงหลิง : “แน่นอนอยู่แล้ว อันที่จริงสำนักดาบฮาวเทียนและฮาวเทียนเหมินเกี่ยวข้องกัน”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “เกี่ยวข้องกับฮาวเทียนเหมินเหรอ”

หงหลิงพยักหน้า : “เจ้าสำนักเคยบอกฉันว่า ผู้อาวุโสภูเขาสู่คนนั้นที่ก่อตั้งสำนักดาบฮาวเทียนในตอนนั้น เคยได้รับการสืบทอดมาจากฮาวเทียนเหมิน ดังนั้นจึงตั้งชื่อเป็นสำนักดาบฮาวเทียน ภายในสำนักดาบฮาวเทียนแห่งนี้ ก็มีของบางส่วนของฮาวเทียนเหมินเช่นกัน”

อู๋เป่ย : “ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง”

หลังจากนั้น เขาเอาวิชาดาบเทียนตี้เวอร์ชั่นใหม่สอนให้หงหลิง หงหลิงต้องการครองตำแหน่งของสำนักดาบเทียนตี้ในอนาคต จำเป็นต้องเพิ่มระดับพลังยุทธ์

ระหว่างที่กำลังสอนวิชาดาบให้หงหลิง หลิวอี้เฟิงมาด้วยความเร่งรีบ หลังจากเห็นอู๋เป่ย เขารีบพูด : “คุณชาย ถ้ำสวรรค์หลิงเป่าของวิหารเซียนกระบี่ ลูกศิษย์ของเซียนกระบี่คนเก่ามาเยือน ดูจากท่าทางของเขา ต้องการประลองกับพวกเราสักตั้ง ตอนนี้เจ้าสำนักปิดกั้นตัวเอง ผู้อาวุโสทุกท่านรู้สึกว่า ควรเชิญคุณชายไปดูแลสถานการณ์โดยรวม”

วิหารเซียนกระบี่เหรอ

อู๋เป่ยจำได้ว่า ตอนนั้นมีคุณชายซิงอะไรนั่นก็คือคนของวิหารเซียนกระบี่ นอกจากนี้ยังเป็นเพราะว่าส่งผู้หญิงบางส่วนไปที่ถ้ำสวรรค์หลิงเป่า ด้วยเหตุนี้ทำให้ทั้งสองฝ่ายเกือบจะขัดแย้งกัน

เขาพูด : “ได้ ผมจะไปเผชิญหน้าพวกเขา”

หน้าประตูใหญ่ของสำนักดาบเทียนตี้ ชายวัยกลางคนยืนเอามือไพล่หลัง ด้านหลังของเขามีลูกศิษย์สิบกว่าคน หนึ่งในนั้นมีคุณชายซิงท่านนั้นด้วย

ในเวลานี้ ผู้อาวุโสหลายท่านของสำนักดาบเทียนตี้ยืนอยู่ที่หน้าประตู โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าสำนักหรืออู๋เป่ย ดังนั้นคนกลุ่มนี้จึงไม่สามารถเข้าไปในสำนักดาบเทียนตี้ได้

ทันทีที่อู๋เป่ยปรากฏตัว ก็รู้ว่าชายวัยกลางคนอาจเป็นเซียนกระบี่ร่วมสมัย

หลิวอี้เฟิงพูดเสียงสูง : “คนผู้นี้เป็นศิษย์ชั้นยอดของสำนักดาบเทียนตี้ของพวกเรา คุณชายจางเสี่ยวเป่ย!”

ชายวัยกลางคนหัวเราะออกมา ผสานมือทำความเคารพูด : “วิหารเซียนกระบี่ ชันหลานนู่โบ เข้าพบคุณชายจาง”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ที่แท้เป็นเซียนกระบี่จากวิหารเซียนกระบี่นี่เอง ไม่รู้ว่ามาที่สำนักดาบเทียนตี้ของพวกเรามีธุระอะไร”

ชันหลานนู่โบพูด : “ได้ยินชื่อเสียงวิชาดาบของสำนักดาบเทียนตี้มานานแล้ว เป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลกแห่งเซียน ผมมาเพราะชื่อเสียงนี้ ก็เพื่อขอคำชี้แนะจากผู้สูงส่ง!”

“บังอาจ!” ข้างหลัง มีเสียงที่ดุร้ายของชายชราดังขึ้น “แกเป็นแค่นิกายเล็กๆของโลกเบื้องล่าง ก็กล้ามาท้าประลองที่สำนักดาบเทียนตี้เหรอ ใครมอบความกล้านี้ให้กับแก”

อู๋เป่ยโบกมือหนึ่งที พูด : “ผู้มาเป็นแขก ในเมื่ออีกฝ่ายต้องการขอคำชี้แนะ อย่างนั้นผมก็จะสั่งสอนเขาดีๆแล้วกัน”

อู๋เป่ยพูด : “กระบี่บินสิบเล่มของเขา ล้วนแล้วเป็นอาวุธระดับเทพ แสงดาบทั่วไปเอาชนะไม่ได้”

ระหว่างที่พูด มือขวาของเขากำหมัดแน่น แสงดาบบนท้องฟ้ากลับมาที่มืออีกครั้ง ก่อตัวเป็นดาบหนักยาวหลายเมตรเล่มหนึ่ง เขายกดาบขึ้นแล้วบินไปข้างหน้า ฟันลงไปอย่างแรง

ชันหลานนู่โบตกใจอย่างมาก มือทั้งสองข้างถือดาบศักดิ์สิทธิ์ป้องกันไว้ที่หัว

“ติง!”

การโจมตีครั้งนี้ ร่างกายครึ่งหนึ่งของชันหลานนู่โบล้วนแล้วจมเข้าไปในดิน กระอักเลือดออกมา แต่ดาบศักดิ์สิทธิ์ในมือของเขาทำจากวัสดุที่ไม่รู้จัก และมันก็ไม่ได้รับความเสียหายเลย กระทั่งสามารถสะท้อนดาบปรารถนาอันแหลมคมกลับมาได้ ทำให้อู๋เป่ยอึดอัดอย่างมาก

เขายกดาบขึ้น เตรียมโจมตีครั้งที่สอง จึงถามไปว่า : “เซียนกระบี่ชันหลาน เป็นยังไง คุณยังสามารถรับการโจมตีของผมได้อีกกี่ครั้ง”

ภายในใจของชันหลานนู่โบยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว พลังของอู๋เป่ยเหนือกว่าเขาอย่างมาก เขารีบพูด : “ผู้น้อยยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว!”

อู๋เป่ยเก็บดาบ จ้องมองดาบในมือของเขา พูดด้วยรอยยิ้ม : “ดาบเล่มนี้ของคุณมีความหมาย ระหว่างพลังงานกับสสาร”

ชันหลานนู่โบรีบเก็บดาบ พูด : “ขอบคุณคุณชายที่ออมมือให้ ดาบศักดิ์สิทธิ์เล่มนี้ เป็นหนึ่งในสี่ดาบของวิหารเซียนกระบี่ หลายวันก่อนผมเพิ่งควบคุมมันได้”

หัวใจของอู๋เป่ยเต้นแรง : “อ้อ คุณสามารถควบคุมมันได้ด้วยเหรอ”

ชันหลานนู่โบ : “พูดตามตรง ที่ผู้น้อยมาที่นี่ เพียงเพื่อมอบดาบเล่มนี้ให้กับผู้ที่ถูกลิขิต”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง สิ่งที่เรียกว่าการแสดงความสุภาพโดยไม่ทำอะไรเลยถือเป็นการล่วงประเวณีหรือการขโมย ชันหลานนู่โบมีแผนอะไรกันแน่

ชันหลานนู่โบดูเหมือนจะเข้าใจความคิดของอู๋เป่ย เขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณชายจาง ผมมาส่งดาบ หวังว่าสำนักดาบเทียนตี้จะสามารถช่วยวิหารเซียนกระบี่ได้!”

พูดจบ คิดไม่ถึงเลยว่าชันหลานนู่โบคนนี้จะคุกเข่าลงบนพื้น หน้าตาโศกเศร้า

อู๋เป่ยรีบพยุงเขาลุกขึ้น พูด : “เซียนกระบี่มีอะไรก็พูดมาตรงๆ ไม่ต้องมากพิธีขนาดนี้”