ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 122

จูฉวนอิงยิ้มพูด " มือสยบมังกรนี้เป็นวิชาศิลปะชั้นสูงของวัดต้าฉาน อยู่ในลำดับที่เก้า เป็นวิชาที่ฝึกยากมาก ผมฝึกมาแล้วกว่าเจ็ดปีก็ยังได้แค่กระบวนท่าเริ่มต้นเท่านั้น"

ความสนใจของอู๋เป่ยอยู่ที่มือสยบมังกร จึงกินข้าวแบบขอไปที แล้วก็ขอให้จูฉวนอิงสอนวิชาตนทันที

มือสยบมังกรนี้มีทั้งหมดยี่สิบกระบวนท่า จูฉวนอิงรู้จักทุกกระบวนท่าเป็นอย่างดี แต่ว่าฝึกมาแล้วกว่าเจ็ดปีเขายังคงใช้เป็นแค่สิบกระบวนท่าแรก กระบวนท่าสิบท่าหลังเขาไม่มีกำลังในการแสดงพลังของมันออกมา

อู๋เป่ยฟังเขาอธิบายครึ่งเช้าก็สามารถเข้าใจและจดจำกระบวนท่ามือสยบมังกรทั้งยี่สิบท่าได้ เขาพบว่ามือสยบมังกรกับกรงเล็บมังกรทองของเขาใช้ร่วมกันแล้วจะทำให้พลังเพิ่มเป็นทวีคูณ

เขาเริ่มฝึกกระบวนท่าที่หนึ่ง ใช้เวลาเพียงชั่วโมงกว่าก็ฝึกสำเร็จ ทำให้จูฉวนอิงตกตะลึงอย่างมาก เพราะว่าเมื่อก่อนตอนที่เขาเริ่มฝีกกระบวนที่หนึ่งนั้นเขาใช้เวลาเดือนกว่า แต่อู๋เป่ยใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมงกว่าเท่านั้น

ตอนบ่าย เขาบอกให้กลุ่มของจูชิงเหยียนพักอยู่ที่โรงแรม แล้วก็พาหงหลิงไปอ่าวไป๋หลงเที่ยวหนึ่ง ให้เสี่ยวเสินดูดกลืนพลังปราณ

ในระหว่างทาง เขายังได้ซื้อหุ้นผ่านมือถือเพิ่มอีกส่วนหนึ่งด้วย

รอจนเสี่ยวเสินกินพลังปราณจนเสร็จ เขาก็ทำการรักษาเฉินหลิงซวงต่อ เมื่อวานเฉินหลิงซวงได้รับการรักษาเกี่ยวกับการปัสสาวะ ไม่เพียงปัสสาวะสะดวกเท่านั้น นิ้วเท้าก็ฟื้นฟูความรู้สึกกลับมาหลายนิ้วด้วย

หลังจากการฝังเข็ม พลังตาพิเศษของอู๋เป่ยสูญเสียไปมาก เขานั่งพักอยู่กับที่ครึ่งชั่วโมงถึงได้ลืมตาขึ้นมา

นัยน์ตาที่สวยและเต็มด้วยความสดใสของเฉินหลิงซวงกระพริบ พูด "คุณหมออู๋ ลำบากคุณแล้วล่ะ"

วันนี้ เว่ยชิงอิ่งไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย มีแค่พยาบาลหญิงคนเดียวเท่านั้น

อู๋เป่ยตอบ " คุณหนูเฉินไม่ต้องเกรงใจหรอก เดี๋ยวเย็นนี้ผมจะมาอีกรอบ"

เฉินหลิงซวง " คุณหมออู๋ ฉันรู้สึกว่าเมื่อกี้คุณเหนื่อยมาก ฉันรู้สึกเกรงใจมากๆ"

เธอพูดกับพยาบาลหญิงว่า " พี่สาวหวัง พี่ช่วยเอากล่องไม้สีแดงมาให้หน่อย"

พี่พยาบาลหวังอุ้มกล่องไม้สีแดงมา เฉินหลิงซวงรับมาวางไว้ที่ตักของตนแล้วก็เปิดออก ข้างในเป็นคางคกหยกตัวหนึ่ง มีสามขา เผยให้เห็นครึ่งหนึ่ง

เห็นคางคกหยก อู๋เป่ยใจเต้นแรงเหมือนจะเป็นบ้า ร้องด้วยความตกตะลึง "คางคกหยกสามขา"

คางคกหยกสามขานี้เป็นส่วนปรุ่งยาที่ล้ำค่ามาก มูลค่าของมันมีสูงกว่าโสมชั้นยอดเสียอีก เธอได้มาจากไหนกันแน่

เฉินหลิงซวงยิ้มเล็กน้อย พูด "คุณหมออู๋ เห็นสีหน้าของคุณแล้ว คุณน่าจะรู้จักสิ่งนี้สินะ"

อู๋เป่ยพยักหน้า " มันคือคางคกหยกสามขา เป็นส่วนผสมยาที่ล้ำค่ามาก คุณหนูเฉิน คุณได้มากได้ยังไง"

เฉินหลิงซวงยิ้มเล็กน้อย " คางคกหยกนี้ เขาบอกว่ามันคือของล้ำค่า แต่ก็ไม่รู้ว่าใช้ยังไง"

อู๋เป่ย" มันก็จริง เพราะคางคกหยกสามขานี้เป็นยานำของการปรุงยา คนธรรมดากินไม่ได้"

เฉินหลิงซวงทำคอตก" ตอนนั้นพ่อของฉันต้องการปกป้องคางคกหยกนี้ถูกคนร้ายตีจนตาย ตอนนี้คิดดูอีกที มันไม่คุ้มค่าเสียเลย"

เธอเอากล่องใส่ในมือของอู๋เป่ย " คุณหมออู๋ คางคกหยกนี้ฉันมอบให้คุณ"

อู๋เป่ยตกใจ รีบพูดต่อ" ไม่ได้ ของนี้มันล้ำค่าเกินไป ผมรับไว้ไม่ได้จริงๆ"

เฉินหลิงซวงทำหน้าเจื่อน " คุณหมออู๋มีบุญคุณต่อฉันหลายครั้งมาก อีกอย่างฉันก็กลัวว่าเก็บของล้ำค่าไว้กับตัวจะนำภัยมาหาน่ะ สู้ให้คนที่ต้องการไม่ดีกว่าเหรอ"

อู๋เป่ยลังเลชั่วครู่ ตอนนี้เขารับค่ารักษามาแล้ว ถ้ายังรับคางคกหยกนี้อีก มันจะดูไร้น้ำใจเกินไป

ครุ่นคิดสักครู่ เขาตอบ" ก็ได้ คางคกหยกสามขานี้ผมขอให้ราคาห้าสิบล้าน เดี๋ยวตอนบ่ายๆ จะส่งเช็คเงินสดมาให้"

เฉินหลิงซวงรีบตอบอย่างทันความ" คุณหมออู๋ อย่าทำแบบนี้เลย ฉันตั้งใจจะมอบคางคกหยกนี้ให้คุณจริงๆ นะ"