ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1357

โม่เหลียนเฟิงพูดกับผู้บังคับบัญชาที่อยู่ข้างเขา "ไปรับ 'หยวนโหมว' มา!"

ไม่นาน ก็มีสิบสองคนถือกรงขนาดใหญ่ที่ทำจากทองคำเซียนปรากฏออกมา ทองคำนี้แข็งแกร่งมาก แม้แต่ต้าหลัวจินเซียนก็ไม่สามารถทำลายมันได้ง่ายๆ แล้วยังมีอักษรที่เขียนโดยต้วหลัวจินเซียนยังถูกเขียนไว้บนพื้นผิวของกรง

กรงสูงสามเมตร ยาวห้าเมตร กว้างสี่เมตร ข้างในมีชายสวมผ้าขี้ริ้วสีดำนั่งอยู่

พอบุคคลนี้ปรากฏตัว สีหน้าของซ่างกวนจี้เซิงก็เปลี่ยนทันที "โม่เหลียนเฟิง เจ้าพาหยวนโม่มาจริงๆสินะ! หลี่โม่คนนี้ถูกปีศาจเข้าครอบงำมานานกว่าสามพันปีแล้ว ไม่มีใครรักษาเขาได้เลย!"

เมื่อได้ยินว่าคนนี้คือหยวนโม่ ทุกคนในกลุ่มก็ตื่นเต้นละพูดคุยกัน

“หยวนโม่? คือคนที่บอกว่าช่วยชีวิตไม่ได้ใช่มั้ย? เขาถูกโลกแห่งเซียนปราบปราม และต่อมาเขาถูกส่งตัวไปที่หวงถิงเพื่อรับการรักษา แต่เซียนทางการแพทย์ทั้งหมดไม่สามารถทำอะไรได้ การเผยแพร่ครั้งนี้จะคงอยู่ตลอดไป สองพันปี!”

“เจ้าเมืองหวงถิงพาเขาออกไปและให้นายจางรักษาเขา นี่มันเกินไปแล้วนะ!”

“ใช่แล้ว นี่มันทำให้เรื่องยากขึ้น ฉันไม่อยากให้นายจางได้เป็นที่หนึ่ง”

แม้แต่ซวินหยวนจี้กู่ ก็รู้สึกว่าโม่เหลียนเฟิงหน้าไม่อายมาก เขาพูดออกมาอย่างชัดเจน "เหลียนเฟิง ไม่มีใครสามารถรักษาหยวนโม่มาได้สามพันปีแล้ว มันไม่ดีเลยที่จะพาเขาออกไปลอง"

โม่เหลียนเฟิงตัดสินใจที่จะหน้าด้านหน้าทน เพราะที่หนึ่งจะต้องไม่ปล่อยให้อู๋เป่ยเป็น!

เขาพูดอย่างจริงจัง "อาจารย์ จางเสี่ยวเป่ยเห็นด้วย ฉันไม่ได้บังคับเขา"

อู๋เป่ยมองไปที่ชายในกรงและรู้สึกว่าวิญญาณชั่วร้ายในร่างกายของเขารวมเข้ากับเขาแล้ว และทั้งสองก็อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข นี่ทำให้เขาสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น?

เขาพูดอย่างใจเย็น "ได้ ฉันจะลองดู"

เมื่อเห็นว่าอู๋เป่ยไม่ได้ค้านอะไร ทุกคนก็มองอย่างสงสัย เขาจะรักษาหยวนโม่ได้จริงไหม?

อู๋เป่ยมาที่กรงแล้วพูดว่า "ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องคนไข้รายนี้มากนัก"

ซ่างกวนจี้เซิงขึ้นมาแล้วพูด "สามพันปีที่แล้ว ชายคนนี้เป็นเซียนอันดับหนึ่งในโลกแห่งเซียน เขาอยู่ในอันดับที่เก้าในรายชื่อ อันดับที่สิบในรายชื่อราชาที่แท้จริง อันดับที่เจ็ดในรายชื่อราชาอมตะ และอันดับที่หกในขั้นเซียน แล้วหลังจากนั้นเขาก็กลายเป็นนักบุญ

อู๋เป่ยตกใจ "แข็งแกร่งสุดยอด?"

ซ่างกวนจี้เซิงพยักหน้า "น่าเสียดายที่หลังจากที่เขากลายเป็นเซียนสุญญตา แล้วเขาก็ถูกปีศาจเข้าสิงทันที ต่อมาก็ได้รู้ว่าเขาถูกวิญญาณปีศาจที่ทรงพลังเข้าสิง ในเวลานั้นเซียนจินหลายท่าน มาช่วยเขาและเอาวิญญาณปีศาจออกไป”

พูดจบเขาก็พูดอีกว่า "คุณคิดว่ามันจะรักษาให้หายได้ไหม?“

อู๋เป่ยดูอาการสักพัก "รักษาให้หายขาดได้ แต่ว่าจะลำบากหน่อย"

ทุกคนตกใจที่เขาบอกว่ารักษาให้หายได้จริงๆ!

โม่ไท่หัวเราะ "เขาเป็นหยวนโม่! ไม่มีใครสามารถรักษาเขาได้หรอก คุณก็เช่นกัน!"

อู๋เป่ยไม่สนใจ แล้วหยิบเข็มเทียนหยวนออกมาสามด้าม เข็มเจาะสมองของหยวนโม่ชายผู้มีเคราปิดบังใบหน้าค่อยๆ เงยหน้าขึ้นและกางมือออก ทำให้เห็นใบหน้าที่หล่อและยังหนุ่ม

ดวงตาข้างหนึ่งของเขามืดราวกับหมึก และอีกข้างก็ชัดเจนราวกับดวงดาว

“คุณเป็นใคร ทำไมคุณถึงปลุกฉัน” เขาถาม น้ำเสียงของเขามีเสน่ห์ อ่อนโยน และสงบ

อู๋เป่ย "ผู้อาวุโส คุณกำลังต่อสู้กับวิญญาณตอนหลับอยู่มั้ย?"

ชายคนนั้นพยักหน้า: "ใช่ ฉันหลับ และมันหลับด้วย ขึ้นอยู่กับว่าใครคุมอีกฝ่ายได้"

อู๋เป่ย "ฉันสามารถช่วยผู้อาวุโสหยุดวิญญาณนี้ได้ และยังช่วยขัดเกลามันด้วย"

เขาสงบมากและพูด "ในช่วงสามพันปีที่ผ่านมา มีหนึ่งร้อยห้าสิบเจ็ดคนพูดแบบนี้กับฉัน และคุณคือหนึ่งร้อยห้าสิบแปด"

อู๋เป่ย "ฉันไม่เหมือนพวกเขา ฉันดีกว่าพวกเขา"

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็พูดว่า "เปิดประตูกรง ฉันอยากเข้าไป"

ทุกคนตกตะลึงและผู้เป็นเซียนทางการแพทย์พูด "ไม่อย่างแน่นอน! ความแข็งแกร่งของหยวนโม่นี้น่าทึ่งมาก เมื่อเขาคลั่งไคล้ มีเพียงต้าหลัวจินเซียน เท่านั้นที่สามารถหยุดเขาได้"

อู๋เป่ย "ไม่ต้องกังวล หลังจากที่ฉันเข้าไป คุณก็ปิดกรงได้เลย"

เมื่อได้ยินว่าเขากำลังจะเข้าไปในกรง ซ่างกวนหลิงเอ๋อร์ก็เริ่มกังวล "ซวินเป่ย ทำสิ่งนี้ไม่ได้นะ!"

อู๋เป่ยยิ้มและพูด " ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ได้ทำสิ่งที่ฉันไม่แน่ใจ"

ซ่างกวนจี้เซิงคิดแล้วพูด "โอเค ถ้าอย่างนั้นก็เปิดกรงเถอะ หากเกิดอุบัติเหตุขึ้น ฉันจะรับผลที่ตามมาทั้งหมด!"

เซียนแพทย์คนแรกพูดเช่นนั้น และคนอื่นๆ ก็ไม่ได้พูดอะไร

มีคนนำกุญแจสิบสองดอกมาเปิดทีละดอก จากนั้นจึงเปิดประตูกรง คนที่นั่งอยู่ในกรงไม่มีความตั้งใจที่จะคิดเรื่องนี้ อู๋เป่ยเดินเข้ามานั่งตรงข้ามเขา

ในเวลานี้ คนข้างนอกรีบปิดกรงและล็อคทันที

ในกรง อู๋เป่ยพูด "ตอนนี้คุณควรเชื่อฉันแล้ว?"

ชายคนนั้นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเพราะอู๋เป่ยเป็นคนแรกที่กล้าเข้าไปในกรงเพื่อรักษาเขา

โม่เหลียนเฟิงตกใจมากและพูด "เป็นไปได้ยังไง!"

หัวหน้าซวินหวงก็ยืนด้วย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

เจียงเสิ่นจิงยื่นมือออกไปจับกรง และด้วยเสียง "ตาง" กรงก็เปิดออกทันที อันดับแรกเขาขอให้อู๋เป่ยออกไป จากนั้นจึงตามเขาออกไป

อู๋เป่ย "พี่เจียง คุณมีแผนอะไร?"

เจียงเสิ่นจิงพูด "ฉันอยากกลับบ้านก่อนแล้วไปพบครอบครัวของฉัน แล้วฉันจะไปหาคุณ"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูด "ไม่เป็นไร"

ซวินหยวนจี้กู่เข้ามาทันทีและคำนับอย่างลึกซึ้งต่อเจียงเสิ่นจิง "ผู้อาวุโส ตระกูลเจียงตอนนี้เป็นหนึ่งในเจ็ดตระกูดราชสำนักเซียน!"

เจียงเสิ่นจิงถาม "คุณเป็นใคร?"

ซวินหยวนพูดทันที "ซวินหยวนจี้กู่ เป็นหัวหน้าของสำนักซวินหยวน"

เจียงเสิ่นจิงไม่สนใจและพูดกับอู๋เป่ย "พี่ชาย ฉันจะไม่ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของคุณ ฉันจะมาหาคุณหลังจากที่ฉันแก้แค้นแล้ว"

เขาไม่ได้พูดอะไรมาก แค่ก้าวขึ้นไปในอากาศ แล้วก็หายไป ทันทีที่เขาหายตัวไป พื้นที่โดยรอบก็ฟุ้งไปหมด

การแสดงออกของซวินหยวนจี้กู่ เปลี่ยนไปมาก เขาอุทาน"แข็งแกร่งมาก!"

ซ่างกวนจี้เซิง "คนที่อยู่ในรายชื่อเชียนแห่งความว่างเปล่าจะไม่แข็งแกร่งได้อย่างไร เขาเคยเป็นนักบุญ และความแข็งแกร่งของเขาเพียงพอที่จะฆ่าต้าหลัวในระดับแรก!"

ซวินหยวนจี้กู่หัวเราะ "ฮ่าฮ่าฮ่า" และพูดกับอู๋เป่ย "จางเสี่ยวเป่ยทำได้ดีมาก ตอนนี้ฉันขอประกาศว่าคุณเป็นคนแรก!"

นักบุญแห่งตระกูลเทียนผินเรียกว่า "พี่ชาย" ตอนนี้ใครกล้าดูถูกอู๋เป่ย? ซวินหยวนจี้กู่ก็ไม่กล้า!

ซิวนหยวนพูด "มารับรางวัล!"

รางวัลแรกคือสมบัติที่สำนักซวินหวงเก็บไว้มานานมาก ดอกบัวเขียวแห่งความโกลาหล! ดอกบัวเขียวแห่งความโกลาหลนี้ถูกผนึกไว้ในคริสตัลขนาดใหญ่ ทุกคนสามารถสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่ไม่ธรรมดาผ่านคริสตัล

เมื่อเขาเห็นพลังซิงเหลียน ตาของอู๋เป่ย ก็เปล่งประกาย

อันที่สองคือถุงเงินซึ่งมีเหรียญมังกรศักดิ์สิทธิ์ สามพันล้านเหรียญ!

แน่นอนว่าอู๋เป่นจะเป็นศิษย์หลักของนิกายซวินหวงต่อจากนี้ และจะมีโอกาสขึ้นบัลลังก์ของเจ้าแห่งหวงถิงในอนาคต!

เมื่อเห็นว่าแผนของเขาเสียไปแล้ว ใบหน้าของโม่เหลียนเฟิงก็ดูแปลกมาก แล้วสิ่งที่กระทบเขายิ่งกว่านั้นยังมาไม่ถึง แล้วซวินหยวนจี้กู่ ก็พูด "ฉันประกาศว่านับจากนี้ไปซ่างกวนจี้เซิง จะเป็นปรมาจารย์ของหวงถิง! และเสนอให้เขากลายเป็นผู้อาวุโสที่หกของนิกายของเรา!"