ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1358

โม่เหลียนเฟิงตกใจ "คุณพี่เขย! ให้เขาเป็นเจ้าแห่งศาลหวงงั้นเหรอ? แล้วฉันล่ะ?"

ซวินหยวนจี้กู่เหลือบมองพี่เขยท่านนั้นแล้วพูดอย่างใจเย็น "นายยังคงอยู่ในสาขา"

"แต่..." โม่เหลียนเฟิงอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ซวินหยวนจี้กู่จ้องมาด้วยสายตาเย็นชาทำให้เขาปิดปากแล้วค่อยๆ ก้มศีรษะลง

ซวินหยวนจี้กู่ยิ้มและพูดกับอู๋เป่ยว่า "คุณสามารถไปที่ทะเลซวนหวงได้ตลอดเวลา ด้วยคุณสมบัติของคุณ คุณจะได้รับบางสิ่งบางอย่างกลับมาอย่างแน่นอน"

อู๋เป่ย : "ขอบคุณมากนายน้อยหัวหน้าพรรค!"

หลังจากการประชุมวิถีทางการแพทย์สิ้นสุดลง อู๋เป่ยและคนอื่นๆ ก็กลับไปที่บ้านของซ่างกวน

ซ่างกวนหลิงเอ๋อร์ : "พ่อคะ ทำไมจู่ๆ ท่านหัวหน้าพรรคถึงเปลี่ยนท่าที ก่อนหน้านี้เขาไม่สนใจซวนเป่ยเลยสักนิดและเห็นได้ชัดว่ามีอคติกับโม่เหลียนเฟิงอีกต่างหาก"

ซ่างกวนจี้เซิงยิ้มแล้วพูดว่า "เพราะว่าหยวนโหมวยังไงล่ะ"

ซ่างกวนหลิงเอ๋อร์ : "เป็นเพราะเขางั้นเหรอ?"

ซ่างกวนจี้เซิง : "การกลับมาของเทียนเฉียวคนแรกในโลกแห่งเซียนจะทำให้เกิดคลื่นลูกใหญ่ในโลกแห่งเซียนขึ้นอย่างแน่นอน! ด้วยทรัพยากรของตระกูลเจียงบวกกับวิญญาณปีศาจบรรพกาลที่ผ่านการดูดซับและกลั่นกรอง ไม่นานเมื่อใช้ไปเจียงเสิ่นจิงก็จะบุกทะลวงผ่านได้อีกครั้ง เมื่อถึงเวลานั้นเขาก็จะเป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่แห่งอู๋เป่ย”

ซ่างกวนหลิงเอ๋อร์พยักหน้าแล้วกล่าว "นั่นก็จริง เจียงเสิ่นจิงนั้นน่ากลัวเกินไป ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องซวนเป่ยจะต้องพิจารณาถึงเรื่องที่เขาจะกลับมาแก้แค้นก่อนเป็นอย่างแรก"

อู๋เป่ย : "ฉันไม่พึ่งพาใครทั้งนั้น ในอนาคตความสำเร็จของฉันจะสูงกว่าเจียงเสิ่นจิงซะอีก"

เขาไม่ได้คุยโวไปเรื่อย ในอาณาจักรเดียวกันนั่นความสำเร็จของเขาสูงกว่าเจียงเสินจิงมากทีเดียว

ซ่างกวนจี้เซิงหัวเราะ "ฮ่าฮ่า" "นั่นเป็นเรื่องธรรมดา! ซวนเป่ย คุณมีแผนจะเข้าสู่ทะเลซวนหวงเมื่อไหร่กัน"

อู๋เป่ย : "ตอนนี้ฉันยังไม่รีบ รอให้ฉันบรรลุวิญญาณแรกเกิดก่อน ไปตอนนั้นก็คงไม่สายไป"

ซ่างกวนจี้เซิง : "ก็ดี"

อู๋เป่ย : "คุณลุง การประชุมวิถีทางการแพทย์จบลงแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะ"

ซ่างกวนจี้เซิง : "เอาสิ ดูแลตัวเองด้วย หลิงเอ๋อร์และฉันจะรอวันที่คุณกลับมา!"

หลังจากกล่าวคำอำลากับซ่างกวนจี้เซิงและลูกสาวของเขาแล้ว อู๋เป่ยก็ออกจากโลกซวนหวงแล้วมุ่งหน้าไปญี่ปุ่นเพื่อไปหามังกรเหลืองน้อย หงส์เพลิงน้อยที่กินเก่งขนาดนั้น หลายวันมานี้ไม่มีอะไรตกถึงท้องคงจะหิวโหยน่าดู

เมื่อมาถึงยังเกาะ หงส์เพลิงน้อยและตั๋วตั่วกำลังเล่นกันอยู่บนชายหาด โดยมีผู้บำเพ็ญคนแปลกหน้าสี่คนอยู่ข้างๆ

เมื่ออู๋เป่ยเห็นผู้บำเพ็ญกลุ่มนี้ เขาพบว่าระดับพลังยุทธ์ของพวกเขาช่างน่าอัศจรรย์ พวกเขาเป็นเซียนสุญญตาทั้งสี่! และยังเป็นเซียนสุญญตาที่ทรงพลังมากเสียด้วย!

หงส์เพลิงน้อยและตั๋วตั่วรีบวิ่งเข้าหาทันทีที่เห็นอู๋เป่ย หงส์เพลิงน้อยกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "พ่อจ๋า หนูหิวแล้ว"

อู๋เป่ย "หิวแล้วเหรอ? ดูสิว่าฉันเอาอะไรมาฝาก"

เขาหยิบลูกคริสตัลน้ำขนาดใหญ่ข้างในมีพลังชิงเหลียนปิดผนึกอยู่

เมื่อเห็นชิงเหลียนนี้ หงส์เพลิงน้อยก็ตาลุกวาวแล้วก็ตะโกนว่า "ช่างเป็นดอกไม้ที่สวยงามจริงๆ หนูกินมันได้ไหมคะ"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า: "นี่คือพลังชิงเหลียน ลูกมีสายเลือดฟีนิกซ์จึงสามารถกินมันได้อย่างแน่นอน"

ขณะที่เขาพูด เขาก็ตบมันด้วยฝ่ามือและคริสตัลน้ำก็แตกเป็นชิ้นๆ ส่งแสงระยิบระยับไปบนท้องฟ้าและรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวก็สั่นสะเทือนทั่วทั้งจักรวาล

"แครก!"

หงส์เพลิงน้อยกัดกิ่งก้านของชิงเหลียนในครั้งเดียว แล้วชิงเหลียนที่เปล่งประกายก็สลายไปทันที

“แครก แครก!”

หงส์เพลิงน้อยกินชิงเหลียงหมดภายในไม่กี่คำ เธอเบิกตากว้างแล้วถามต่อว่า "มันอร่อย มันอร่อยมากเลยคุณพ่อ มีอีกไหมคะ?"

อู๋เป่ยกลอกตา : "กินเท่าที่จำเป็น ถ้าลูกกินแบบนี้จะทำให้พ่อจนได้นะ"

เซียนสวรรค์ทั้งสี่ต่างพากันตะลึง พลังชิงเหลียน? นั่นคงไม่ใช่พลังสมบัติในตำนานใช่ไหม? ให้เธอกินแบบนี้เลยเหรอ?

จากนั้นอู๋เป่ยก็ถามว่า "พวกคุณเป็นใครกัน"

หนึ่งในเซียนสวรรค์พูดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว "ท่านผู้เฒ่า พวกเราเป็นข้ารับใช้ของคุณหนู"

อู๋เป่ยชี้ไปที่หงส์เพลิงน้อย "คุณหมายถึงหงส์เพลิงน้อยงั้นเหรอ?"

เซียนสวรรค์เหลือบมองหงส์เพลิงน้อยที่ซึ่งไม่สนใจเขาเลยแล้วพูดว่า "ใช่ พวกเรารู้สึกว่าคุณหนูมีอนาคตที่สดใส ดังนั้นเราจึงเต็มใจที่จะเป็นทาสรับใช้ของเธอ"

อู๋เป่ยสะดุ้ง: "ระดับมรรคาจารย์อย่างนั้นเหรอ ใครกันที่ฆ่ามรรคาจารย์ได้!"

หงส์เพลิงน้อย : "ไม่มีอะไรน่าแปลกหรอกค่ะพ่อ เราได้ของกินมาแล้ว กลับกันเถอะค่ะ"

อู๋เป่ยตอบ "ได้ พ่อจะพาลูกกลับบ้านไปพบกับคนในครอบครัว"

เมื่อเขาพูดว่าบ้าน เขาหมายถึงซิ่งหลง

หงส์เพลิงน้อยมีความสุขมาก : "ดีเลยค่ะพ่อ หนูอยากเจอคุณย่าและพี่สะใภ้"

คุณยายก็คือจางลี่ พี่สะใภ้จึงเป็นอู๋เหมย

เมื่อกลับไปที่ซิ่งหลง อู๋เป่ยก็พาหงส์เพลิงน้อยไปพบกับจางลี่ อู๋เหมย ถังจื่อยี่และคนอื่นๆ ทุกคนเอ็นดูสาวน้อยที่ทั้งสวยและน่ารักคนนี้

เมื่อมอบหงส์เพลิงน้อยให้กับจางลี่ดูแลแล้ว อู๋เป่ยก็พาเทพคุนอู๋ผู้ยิ่งใหญ่ไปที่ประเทศอินทรีทองคำ

ประเทศอินทรีทองคำ ลัทธิเทพปีศาจ

คนในลัทธิเทพปีศาจเพิ่งสร้างแท่นบูชาเสร็จและกำลังเตรียมเลือกวันต้อนรับการจุติของเทพปีศาจสามตา

จนถึงตอนนี้อู๋เป่ยก็ปรากฏตัวขึ้น เมื่อเห็นเทพสังหารผู้นี้ คนในลัทธิเทพปีศาจต่างตกตะลึง แล้วท่านประมุขก็ออกมาแล้วพูดว่า "เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ต้อนรับท่านเซียน ต้องขออภัยที่ต้องปล่อยให้รอ!"

อู๋เป่ย : "เทพปีศาจของพวกคุณมาถึงแล้วเหรอ?"

ท่านประมุขตอบกลับอย่างไว : "กำลังเตรียมพร้อมการต้อนรับครับ"

อู๋เป่ย : "อืม" : "ร่างอวตารของเทพปีศาจนี้จะต้องมีพลังยุทธ์ระดับเซียนสวรรค์ด้วยใช่ไหม?"

ท่านประมุข: "ใช่แล้วครับ ต้องแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเซียนเทพ"

อู๋เป่ย : "งั้นมาเริ่มกันเถอะ"

ทุกคนมองหน้ากันด้วยความสับสน ในใจก็คิดว่าเขาไม่กลัวถูกเทพปีศาจสั่งสอนงั้นเหรอ? ปกติแล้วพวกเขาไม่ได้ถามคำถามประเภทนี้ออกไปเพียงแค่จดไว้ในใจเท่านั้น

กระบวนการทำพิธีอบรมนั้นซับซ้อนมาก รวมถึงการฆ่าสัตว์ การร่ายคาถา และการเต้นรำ หลังจากประกอบพิธีไปสามหรือสี่ชั่วโมง แท่นบูชาก็สว่างขึ้น แสงสีดำตกลงมาจากท้องฟ้าและตกลงบนมนุษย์กระดาษที่อยู่ตรงกลางแท่นบูชา

แสงสีดำหนาขึ้นเรื่อยๆ และมนุษย์กระดาษก็ค่อยๆ ลอยขึ้น สิบนาทีต่อมามนุษย์กระดาษก็กลายเป็นคนมีชีวิตขึ้นมา ดวงตาของเขาเปิดขึ้นอย่างช้าๆ และรอยยิ้มที่ชั่วร้ายที่สุดปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา