ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1391

เห็นได้ชัดว่าปลาแสร้งทำเป็นโง่ ดวงตาของมันตรง และดูเหมือนว่ามันจะตกใจหวาดกลัว

อู๋เป่ยจงใจพูดกับถังจื่อยี่ว่า : “จื่อยี่ อีกเดี๋ยวผมจะทำซุปปลาให้คุณ ซุปที่ทำจากปลามีชีวิตนั้นอร่อยมาก”

ถังจื่อยี่ยิ้มและพูดว่า : “ตกลง ฉันเองก็อยากกินซุปปลาด้วย”

ดวงตาของปลากลอกไปมา และพ่นฟองสีสันสดใสออกมา มีใบหน้ามนุษย์อยู่ในฟองนั้น และมันก็พูดกับ อู๋เป่ย : “เนื้อของฉันไม่อร่อย อย่ากินฉันเลย”

อู๋เป่ยใช้มือของเขา ฟองสบู่ก็ระเบิด และปลาก็พ่นออกมาอีกอันหนึ่ง ใบหน้าในฟองนั้นพูดว่า : “พูดตามตรง ชาติที่แล้วฉันเป็นมรรคาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่จริง ๆ”

อู๋เป่ย : “คุณเป็นมรรคาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับตกสู่บาปนี้ น่าสงสารจริง ๆ ”

อีกฝ่าย : “ไม่มีอะไรต้องน่าสงสาร ทุกอย่างอยู่ที่ฉันเลือกเอง”

อู๋เป่ยตกตะลึง : “คุณเลือกเอง? ”

ใบหน้าในฟองพูดว่า : “ช่างเถอะ ฉันจะอธิบายให้ละเอียดมากขึ้นเมื่อมีโอกาส คุณช่วยจ่ายยาให้ฉันหน่อยได้ไหม ตอนนี้ฉันอ่อนแอมาก”

อู๋เป่ยหยิบยาเม็ดออกมาโยนเข้าปากของมัน แล้วโยนกลับลงไปในทะเลสาบ

ปลาตัวนี้หลังจากกินยาเม็ดหนึ่ง แกว่งไปมาสองสามครั้ง และเติบโตเป็นปลามังกรแดงยาวตัวหนึ่ง ความยาวประมาณยี่สิบเซนติเมตร

อู๋เป่ยประหลาดใจมาก : “แค่กินยาเม็ดเดียวก็เติบโตขนาดนี้เลยเหรอ ? ”

ปลาตัวนั้นโผล่ขึ้นมาจากน้ำ คราวนี้มันไม่ได้พ่นฟอง แต่มันกลับเอ่ยปากพูดตรง ๆ : “ฉันอยากจะใช้เส้นทางที่แตกต่างออกไปในการปฏิบัติพลังยุทธ์”

อู๋เป่ย : “โอ้ แล้วคุณกลายเป็นปลาเหรอ ? ”

อีกฝ่าย : “ไม่ ในตอนแรก ฉันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว”

อู๋เป่ยตกตะลึง : “สิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ? และตอนนี้มันกลายเป็นปลาแล้วงั้นเหรอ ? ”