ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1396

อู๋เป่ยเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง ยืนอยู่บนเต่ายักษ์ ดูเหมือนว่ากำลังเฝ้าดูเขาอยู่ เขาประหลาดใจมาก จึงก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เร็วราวสายฟ้า ก็มาอยู่ตรงหน้าหญิงสาวคนนั้นทันที

พวกเขาสบตากัน ใบหน้าที่สวยงามของหญิงสาวก็แดงก่ำ เธอโค้งคำนับและพูดว่า ：“ทำความเคารพคุณชาย”

อู๋เป่ย ：“แม่นาง ทำไมถึงมาอยู่กลางทะเลแห่งนี้?”

หญิงสาวกะพริบตา แล้วพูดว่า ：“คุณชาย บ้านฉันห่างจากที่นี่ไม่ไกล เพียงเพราะรู้สึกว่ามีคนมาผ่านวิบากกรรม จึงเรียกผู้เฒ่าเต่ามาดูพร้อมกัน”

อู๋เป่ยคิดในใจที่แท้ก็มาดูความตื่นเต้นนี่เอง เขาถามว่า ：“ไม่ทราบว่า บริเวณนี้มีดินแดนลี้ลับที่เปิดใหม่หรือเปล่า?”

เมื่อได้ยินคำว่าดินแดนลี้ลับ เต่ายักษ์ก็พูดว่า ：“คุณชายหมายถึง‘ดินแดนลี้ลับทะเลมายา’ใช่ไหม?”

อู๋เป่ย ：“อ๋อ ดินแดนลี้ลับทะเลมายา? อยู่บริเวณนี้เหรอ?”

เต่ายักษ์พูดว่า ：“ทางเข้าสู่ดินแดนลี้ลับทะเลมายานั้นเป็นภาพลวงตาที่อยู่ในใจของทุกคน โดยทั่วไปแล้วเข้าไปได้ยาก อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะเข้าไปในทะเลมายาได้ ก็เป็นเพียงการเข้าสู่ภาพลวงตา หลังจากออกมาแล้วก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลง และอาจจะติดอยู่ในนั้นไปตลอดชีวิต”

อู๋เป่ย ：“ในเมื่อเป็นภาพลวงตา ทำไมยังเรียกว่าดินแดนลี้ลับ และต่างก็แย่งชิงมัน?”

เต่ายักษ์ ：“นั่นเป็นเพราะว่า ภายในดินแดนลี้ลับทะเลมายา เก็บรักษากลุ่มมหาอำนาจที่มีเจตจำนงแห่งพลังจิตไว้ หากพบเจตจำนงของพวกเขา ก็จะได้รับมรดกตกทอดของพวกเขาด้วย”

อู๋เป่ย ：“อย่างนี้นี่เอง” ตอนนี้เขายังคงรอถังจื่อยี่คลอดลูก ดังนั้นจึงไม่มีเวลาเข้าไปในทะเลมายา เขาจึงล้มเลิกความคิดที่จะค้นหาทะเลมายาทันที

หลังจากพูดคุยกันสองสามคำ เขาก็กล่าวคำอำลา กลายเป็นสายฟ้าและหายไปในอากาศ

หญิงสาวพูดว่า ：“ลืมถามชื่อของเขาเลย”

ผู้เฒ่าเต่า ：“ไม่จำเป็นต้องถาม คนเก่งแบบเขา ในโลกมนุษย์มีเพียงไม่กี่คน แค่สืบถามก็จะรู้ว่าเขาคือใคร”

อู๋เป่ยรีบกลับไปที่บ้าน ระหว่างที่เดินทางผ่านเกาะหลี่ เขาก็แวะลงที่เกาะนั้น และมอบวัตถุดิบและยารักษาโรค เพื่อให้ลูกหลานตระกูลหลี่สามารถฝึกฝนกันได้เป็นอย่างดี