ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1414

นกเผิงตัวนี้แข็งแกร่งมาก มันเพิ่งจะบำเพ็ญตนมาเพียงหนึ่งหมื่นปี แต่กลับมีพลังเทียบเท่าเซียนผู้เที่ยงแท้ เป็นตัวตนที่ไร้ซึ่งผู้ต่อต้าน

ถึงขนาดที่ว่าพันธมิตรชนเผ่าก็ยังไม่กล้าที่จะไปยุ่งด้วยเลย เพราะนกเผิงนั้นแข็งแกร่งเกินไป！

ตู้ม！

หนึ่งคนหนึ่งนกพุ่งเข้าใส่กัน นกเผิงราวกับพุ่งชนภูเขาเหล็ก จนอวัยวะทั้งห้าสั่นสะท้าน จากนั้นก็ถูกหมัดสายฟ้าเข้าไปที่ศีรษะอย่างแรง

จนนกเผิงกรีดร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด จากนั้นหมุนตัวเพื่อที่จะหนี！มันเป็นนักล่าที่ทรงพลังมาก หากสู้ไม่ไหวก็แค่ต้องหนีไปให้ได้

แต่มันหนีไม่พ้นแล้ว อู๋เป่ยใช้มือข้างเดียวคว้าคอของนกเผิงเอาไว้ อีกมือหนึ่งโจมตีออกไปอย่างต่อเนื่อง

“ตู้มตู้มตู้ม”

ในทุกครั้งนั้นมีเสียงดังราวกับสายฟ้าฟาด ต่อเนื่องไปเจ็ดแปดครั้ง จากนั้นนกเผิงที่ทนความเจ็บปวดไม่ไหวก็ร้องขึ้น：“จักรพรรดิมนุษย์ไว้ชีวิตด้วย！ข้าน้อยผิดไปแล้ว！”

อู๋เป่ยยกตัวนกเผิงขึ้นมาจากนั้นพูดอย่างเย็นชา：“แกตั้งใจจะฆ่าฉัน ทำไมฉันต้องไว้ชีวิตแกด้วย？”

นกเผิงรีบพูดอย่างร้อนรน：“ฉันไม่มีความเกลียดชังหรือความแค้นใดๆ ฉันแค่ทำตามคำสั่งของบรรพบุรุษเทียนเผิงให้มาฆ่าจักรพรรดิมนุษย์”

อู๋เป่ย：“โอ้ ทำตามคำสั่งของบรรพบุรุษของแก？ทำไมเขาถึงต้องอยากฆ่าฉันด้วย？”

นกเผิงพูด：“จักรพรรดิมนุษย์ในทุกยุคสมัยที่เข้ามาล้วนแต่เป็นภัยคุกคามต่อสิ่งมีชีวิตที่นี่ บรรพบุรุษจึงต้องการกำจัดให้สิ้นซาก”

“ฉับ！”

แสงกระบี่วาบขึ้น นกเผิงก็ถูกตัดเป็นส่วนๆ แล้วค่อยๆตกลงจากท้องฟ้า