ที่เหลืออีกสองคนตกใจจนใบหน้าซีดขาว หนึ่งในผู้หญิงผมสีเงินที่สวยงามพูดอย่างสั่นเทา : “เร็วเกินไปแล้ว มองหน้าไม่เห็นเลยด้วยซ้ำ”
ชายอีกคนในชุดคลุมสีม่วงคิดอยู่ครู่หนึ่ง พูด : “ก่อนหน้านี้แสงหลบหนีของพวกเราเกือบจะชนโดนสองคนนั้น หรือว่าเขามาแก้แค้นพวกเราเหรอ”
ชายในชุดคลุมสีฟ้าพูดด้วยความโกรธ : “คนผู้นี้ใจกล้าอย่างมาก ถ้าหากถูกตามล่า เขาต้องตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!”
สิ้นสุดเสียง แสงสายฟ้าระเบิดขึ้น อู๋เป่ยอุ้มติงเอ่อร์มาปรากฏต่อหน้าทั้งสามคน เขาพูดอย่างไม่แยแส : “เหรอ ทำให้ฉันตายทั้งเป็นเหรอ แกลองดูสิ”
ชายในชุดคลุมสีฟ้าตกใจจนใบหน้าซีดขาวไปเลย อ้าปากค้าง แต่กลับพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว เขาไม่ใช่คนโง่ มองผ่านแสงหลบหนีของอู๋เป่ย เขาก็รู้ได้ทันทีว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่าย
เพียงแต่เขาหน้าด้านพอ รีบพูด : “เพื่อน พวกเราเป็นฝ่ายผิดเองในเมื่อกี้ ไม่สามารถเก็บแสงหลบหนีได้ทันเวลา รบกวนพวกคุณแล้ว ต้องขออภัยด้วย!”
อู๋เป่ยไร้สีหน้า พูด : “ถ้าหากไม่ใช่ว่าฉันหลบทัน แสงหลบหนีเพียงพอที่จะทำร้ายฉันและลูกชาย”
ชายในชุดคลุมสีฟ้า : “ความผิดพลาดที่ไม่ได้ตั้งใจ โปรดยกโทษให้ด้วย”
อู๋เป่ย : “ทำไม เมื่อกี้บอกว่าต้องการทำให้ฉันตายทั้งเป็นไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้ถึงเปลี่ยนเป็นคำขอโทษแล้วล่ะ”
สีหน้าของผู้ชายไม่เปลี่ยน พูด : “เมื่อกี้เป็นเพราะว่าปากของผมเร็วไปหน่อย ไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก”
อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “เดิมทีฉันอยากใช้แสงหลบหนีบดขยี้พวกแก คิดไม่ถึงเลยว่าจะมียันต์คุ้มภัยระดับต้าหลัว พูดมา พวกแกเป็นใคร”
ชายในชุดคลุมสีม่วงคนนั้นรีบพูด : “เพื่อนท่านนี้ พวกเราเป็นลูกศิษย์ของสำนักหวงจี๋ กำลังจะไปเยือนจักรพรรดิของแค้วนหลงกั๋ว ถวายสมบัติชิ้นหนึ่ง”
อู๋เป่ยไม่เคยได้ยินสำนักหวงจี๋ เขาพูดอย่างไม่แยแส : “อ้อ พวกแกจะเอาสมบัติอะไรไปถวายเหรอ เอามาให้ฉันดูหน่อยสิ”
คนหลายคนมองหน้ากัน ชายในชุดคลุมสีฟ้าพูด : “เพื่อน ลูกศิษย์สองคนของสำนักหวงจี๋เพิ่งเข้าร่วมตงเทียนเซินทู่ ได้โปรดอย่าทำเกินไป”
“เพี๊ยะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...