เขาเอาเศษยาอายุวัฒนะออกมา โยนให้แรคคูนกระดูก ดวงตาของแรคคูนกระดูกเป็นประกาย เลียริมฝีปากหนึ่งที กลืนเศษยาอายุวัฒนะเข้าไปเลย ทันใดนั้น มันรู้สึกได้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง ปั่นป่วนอยู่ในร่างกายของมัน
มันรู้ว่ากำลังจะทะลวงแล้ว ดังนั้นจึงกระโดดขึ้นมาทันที ไปหาสถานที่บำเพ็ญแล้ว
ปรุงยาอายุวัฒนะเสร็จ อู๋เป่ยและถังปิงอวิ๋นกลับไปที่ถ้ำภูเขา
ออกไปข้างนอกหลายวัน คิดไม่ถึงเลยว่าคนกลุ่มนี้ยังคงรออยู่ข้างใน ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังรออู๋เป่ยและถังปิงอวิ๋นกลับมา
เมื่อเห็นทั้งสองคนกลับมา คังอี้เฉิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “ศิษย์พี่อู๋ ศิษย์น้อง พวกคุณกลับมาแล้ว”
รอไปหลายวัน ดูเหมือนว่าเขาไม่มีความโกรธใดๆ ตรงกันข้าม กลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เกรงใจอย่างมาก
ถังปิงอวิ๋นรู้สึกผิดเล็กน้อย : “ศิษย์พี่ใหญ่ ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้พวกคุณรอนานแล้ว”
คังอี้เฉิง : “ไม่เป็นไร เพียงแค่ในถ้ำหมื่นปีศาจอันตรายอย่างมาก ศิษย์พี่เป็นห่วงเท่านั้นเอง”
เขาสั่งให้หลัวหยินโหวและคนอื่นๆเตรียมอาหารทันที บอกว่าต้องการดื่มกับอู๋เป่ยสองสามแก้ว
เหล้าสามแก้วและไวน์สองแก้วลงท้อง คังอี้เฉิงพูด : “ศิษย์พี่เป็นศิษย์หลักของตำหนักฮุนเทียนของตงเทียนเซินทู่ สถานะสูงกว่าพวกเราหลายคนอย่างมาก ต่อจากนี้พวกเราไปขอความช่วยเหลือจากศิษย์ หวังว่าศิษย์พี่จะไม่ปฏิเสธพวกเรา”
อู๋เป่ยพูด : “พวกคุณล้วนแล้วเป็นเพื่อนของปิงอวิ๋น ต่อจากนี้มีเรื่องอะไรก็มาหาผมได้เลย เพียงแค่เป็นเรื่องที่สามารถช่วยได้ ผมช่วยอย่างเต็มที่แน่นอน”
คังอี้เฉิงดีใจอย่างมาก : “งั้นก็ขอบคุณศิษย์พี่แล้ว”
ในเวลานี้ หลัวหยินโหวคนนั้นพูด : “ศิษย์พี่ใหญ่ พวกเราจะไปตำหนักเทพปีศาจตอนไหนเหรอ”
คังอี้เฉิงได้ยินตำหนักเทพปีศาจห้าคำ สีหน้าเปลี่ยนทันที พูด : “ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอ แม้ว่าตำหนักเทพปีศาจจะมีโอกาสมากมายก็ตาม แต่ที่นั่นอันตรายเกินไปแล้ว พวกเราไม่เหยียบเข้าไปอย่างแน่นอน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...