ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1482

อู๋เป่ยนั้นได้ทำการลงมือโต้ตอบคนแรก เขานั้นได้เผยร่างที่แท้จริงออกมา กลายเป็นครุฑกางปีกบิน นี่เป็นวิ่งที่เทียนตี้กลายร่างออกมาได้ สามรถเปลี่ยนแปลงได้ทุกสิ่ง

นกตัวใหญ่นี้ได้หยุดลงแล้วเหินบินขึ้นไปไกลๆ แล้วบินตกลงมาที่ริมทะเลสาบ ในขณะนั้น เขานั้นได้เห็นหญิงสาวผู้บำเพ็ญคนนึงกรีดร้อง หมุนร่างกายด้วยความเร็วและมีการโจมตีในระยะไม่ไกล พื้นที่ตรงนั้นเต้มไปด้วยหินที่แหลมคม หากล้มฟาดลงไปเลือดต้องนองท่วมหัวแน่นอน

เขานั้นได้กระพือปีทั้งสองข้างบินไปหาหญิงสาวผู้บำเพ็ญโดยใช้กรงเล็บคว้าไปที่เข็มขัดของเธอ จากนั้นก็ได้ร่อนลงไปที่ริมทะเลสาบ ทันทีที่เขานั้นได้ร่อนลงสู้พื้นเขานั้นก็ได้กลายร่างกลีบไปเป็นร่างเดิม

สาวใช้นั้นได้ตกใจมาก เธอนั้นก็รีบเข้ามากล่าวทักทายอู๋เป่ย:ขอบคุณคุณชายหลี่ที่มาช่วยไว้"

อู๋เป่ยตอนที่อยู่ในพิธีบุญเหยาฉือนั้นเขาได้มีชื่อเสียงอย่างมาก ไม่แปลกที่แม่ชีท่านนี้รู้จักเขา สาวใช้คนนี้นั้นสวย สูง สวมชุดยาวสีขาว เสียงของเธอนั้นได้ยินแล้วช่างอ่อนโยนและอ่อนหวานมากๆ

อู๋เป่ย:"ไม่จำเป็นต้องเกรงใจหรอก"

เมื่อพูดเสร็จ ก็ได้มีชายผู้บำเพ็ญคนหนึ่งร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า และตกกระแทกกับทรายในระยะใกล้ๆ แม้ว่าพื้นของที่นี่จะค่อนข้างนุ่ม แต่ก็รู้สึกเวียนหัว เวลาผ่านไปก็ยังไม่สามารถลุกขึ้นได้

อู๋เป่ยถาม"ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

ชายผู้บำเพ็ญก็พยายามที่จะลุกขึ้นมา เขานั้นได้เห็นหญิงสาวผู้บำเพ็ญ ก็ได้พูดออกมา:"ศิษย์น้อง คุณไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม?"

หญิงสาวผู้บำเพ็ญส่ายหัว:"ศิษย์พี่ คุณชายอู่ได้ช่วยฉันไว้ ไม่อย่างนั้นฉันน่าจะแย่กว่าคุณอีก"

ชายผู้บำเพ็ญได้จ้องมองไปที่อู๋เป่ยอย่างไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไหร่แล้วถามว่า:" ท่านไม่ได้แต๊ะอั๋งศิษย์น้องผมใช่ไหม?"

อู๋เป่ยพูดตอบนิ่งๆว่า:"ไม่ได้แต๊ะอั๋งแล้วยังไง ถ้าแต๊ะอั๋งแล้วจะยังไง?"

ชายผู้บำเพ็ญยิ้มอย่างเย็นชา:"ถ้าหากท่านกล้าแตะต้องศิษย์น้องของผมล่ะก็ ผมเฟิงเชียนเริ่นจะไม่มีวันปล่อยท่านไปแน่นอน!"

กับคนแบบนี้อู๋เป่ยนั้นขี้เกียจจะสนใจ ได้เริ่มสำรวจโลกดึกดำบรรพ์ เขานั้นได้พบว่า ที่โลกดึกดำบรรพ์นี้มีความแตกต่างจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง จึงได้ส่งผลให้ผู้บำเพ็ญทุกคนที่พึ่งเข้ามานั้นไม่สามารถปรับตัวได้ พวกเขาไม่สามารถควบคุมการบินได้ และในที่สุดทุกคนก็ตกหล่นลงมาที่พื้นอย่างแรง