ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1499

สรุปบท บทที่ 1499 กลับมาที่จงไห่: ยอดคุณหมอตาวิเศษ

สรุปเนื้อหา บทที่ 1499 กลับมาที่จงไห่ – ยอดคุณหมอตาวิเศษ โดย เสี่ยวเยา

บท บทที่ 1499 กลับมาที่จงไห่ ของ ยอดคุณหมอตาวิเศษ ในหมวดนิยายความสามารถแปลก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เสี่ยวเยา อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

อู๋เป่ยเหลือบมองหนึ่งที รู้สึกว่าดาบเล่มนี้ไม่สมบูรณ์แบบ ดูเหมือนว่าจะได้รับบาดเจ็บจากการลอบสังหาร

เขาพูดอย่างไม่แยแส : “ผมและคุณไม่มีความแค้นต่อกัน ทำไมคุณต้องปล่อยดาบทำร้ายคนด้วย”

ผู้หญิงพูด : “คุณเป็นคนลงมือกับพรรคพวกของฉันก่อน!”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “เป็นเพราะว่าผมพูดความจริง พรรคพวกของคุณเลยต้องการลงมือกับผมเหรอ”

ผู้หญิงพูดด้วยความโกรธ : “หรือว่าคุณไม่ได้พูดเลอะเทอะเหรอ บรรพบุรุษเลือดทมิฬแข็งแกร่งอย่างมาก จะตายได้อย่างไร!”

อู๋เป่ย : “บรรพบุรุษเลือดทมิฬตายไม่ได้เหรอ ตามที่คุณพูดแบบนี้ เขาควรจะมีชีวิตอยู่จนถึงวันสิ้นโลก แม้จะผ่านหายนะแห่งยุคสมัยก็ไม่สามารถตายได้เหรอ”

ผู้หญิงถูกถามจนหมดคำพูด พูดด้วยความโกรธ : “คุณเป็นคนโอหัง เนื่องจากคุณบอกว่าบรรพบุรุษเลือดทมิฬถูกคนฆ่าแล้ว ได้ งั้นคุณบอกฉันมา ใครเป็นคนฆ่าเขา!”

อู๋เป่ย : “ถ้าหากคุณถามเรื่องอื่น ผมไม่รู้จริงๆ แต่ถ้าหากคุณถามว่าบรรพบุรุษเลือดทมิฬตายยังไง ฉันรู้จริงๆ”

ผู้หญิง : “ใช่ไหม หรือว่านายเป็นคนฆ่าเหรอ”

อู๋เป่ย : “อืม แม้ว่าคุณจะเป็นคนโง่ แต่เรื่องนี้เดาถูกแล้ว”

ผู้หญิงอึ้งไปเลย ต่อจากนั้นหัวเราะอย่างเย็นชา : “คุณไม่ใช่แม้แต่เซียนสวรรค์ จะสามารถฆ่าบรรพบุรุษเลือดทมิฬได้ยังไง”

อู๋เป่ย : “คูณไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร” พูดจบ เขาเขย่าแขนหนึ่งที สิ่งที่เรียกว่าดาบเซียนก็แตกออกเป็นหลายชิ้น

ผู้หญิงตกใจอย่างมาก : “คุณกล้าทำลายดาบเซียนของฉันเหรอ!” ระหว่างที่พูด ตบมือหยกไปทางอู๋เป่ยหนึ่งที

อู๋เป่ยไม่อยากลงมือกับเธอ ปลดปล่อยพลังถ้ำสวรรค์ออกมา แรงโน้มถ่วงโดยรอบเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันหนึ่งหมื่นเท่า ผู้หญิงส่งเสียงกรีดร้อง แม้แต่พรรคพวกของเธอก็กระแทกกับพื้นอย่างแรง

“ตุ้ม!”

คนกลุ่มนี้กระแทกกับพื้นทั้งหมด ในปากเต็มไปด้วยดิน ผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ลุกไม่ขึ้นเป็นเวลานาน

อู๋เป่ยร่อนลงบนพื้นที่ไม่ไกล พูดด้วยรอยยิ้ม : “พวกคุณเป็นอะไรเหรอ”

พูดจบ ผู้ชายคนนี้ง้างมือหนึ่งที แสงยันต์หนึ่งบินออกมา ดูเหมือนว่าเป็นการส่งข้อความอะไรบางอย่าง

ส่งยันต์ข้อความออกไป ผู้ชายใช้สายตาของการมองคนตายมองมาทางอู๋เป่ยพูด : “รอให้ศิษย์พี่ใหญ่ของพวกเรามาถึง ต่อให้อาจารย์ของแกมาก็ช่วยแกไม่ได้แล้ว!”

อาจารย์ของอู๋เป่ยเป็นถึงเพียวเมี่ยวเต้าจวิน กล้าพูดคำพูดแบบนี้ แน่นอนว่าเขามีคนที่พึ่งพาได้อยู่แล้ว

ผู้หญิงคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย พูด : “ศิษย์พี่ เป็นเรื่องเข้าใจผิดเท่านั้น จำเป็นต้องเคลื่อนไหวใหญ่ขนาดนี้ด้วยเหรอ นิสัยของศิษย์พี่ใหญ่ไม่ดี ถ้าหากเขากับตำหนักคุนหลุนเกิดความขัดแย้งจริงๆ ไม่เป็นผลดีต่อทั้งสองฝ่าย”

ผู้ชายฮึหนึ่งที : “ศิษย์น้อง กลัวอะไร ศิษย์พี่ใหญ่เคยฆ่าเต้าจวินผู้แข็งแกร่งมาแล้ว มีเขาอยู่ พวกเราไม่กลัวใครทั้งนั้น”

หลังจากอู๋เป่ยได้ยินก็ประหลาดใจเช่นกัน เคยฆ่าเต้าจวิน อีกฝ่ายเป็นใคร

ในเวลานี้ มีแสงหลบหนีหลายแสงบินขึ้นมา พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้ฝึกฝนของหลินฉวน ชายชราคนหนึ่งรีบพูด : “เพื่อนๆ บรรพบุรุษเลือดทมิฬคนนั้นถูกเจ้าสำนักหลี่สังหารจริงๆ พวกเราทุกคนเห็นด้วยตาของตัวเอง”

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ไม่เพียงแต่ผู้หญิงที่ตะลึงเท่านั้น ผู้ชายที่ส่งข้อความยันต์เรียกกำลังเสริมคนนั้นก็ตกใจเช่นกัน เขาฆ่าบรรพบุรุษเลือดทมิฬแล้วเหรอ!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ