ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1507

ฟินิกซ์ไฟ ：“เลิกร้องสักที พ่อของฉันขาดเงิน ฉันต้องฆ่าแกก็เพราะทำตามหน้าที่”

ฝ่ามือหยกของเธอโบกสะบัดขึ้น ปรากฏเป็นเงาดาบนับพันเล่ม พลังอันยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นในชั่วพริบตานี้ แม้แต่ปีศาจหมาป่าเองก็ยังยากที่จะเอาชนะได้

อู๋เป่ยที่ได้จัดการกับศพแล้วก็หัวเราะออกมา：“ไม่เลวนี่ พลังเงาดาบของลูกนี่แข็งแกร่งกว่าผมเสียอีก”

ฟินิกซ์ไฟ：“คุณพ่อ เราไปหาเป้าหมายต่อไปกันเถอะ”

ทุกอย่างนี้มันเริ่มจากการที่สองพ่อลูกออกเดินทางเพื่อทำภารกิจ พวกเขาเริ่มจากภารกิจที่ง่ายๆแล้วค่อยๆไต่ขึ้นไปภารกิจที่ยาก เริ่มจากภารกิจระดับที่หกสิบ จากนั้นก็เป็นระดับหกสิบสอง หกสิบสี่ตามลำดับ ในภารกิจก่อนระดับที่เจ็ดสิบนั้น ตัวฟินิกซ์ไฟไม่ได้มีความกดดันใดๆ แต่เมื่อมาถึงภารกิจระดับที่เจ็ดสิบนั้นอู๋เป่ยก็เริ่มมีความกังวลขึ้นมา

โดยภารกิจนี้ จะต้องกำจัดจอมมารตนหนึ่ง จอมมารตนนี้ซ่อนตัวอยู่ในถ้ำของทะเลทรายโกบี มีเหล่าลูกน้องและกำลังพลมารนับหมื่นตนที่คอยอารักขาอยู่ หัวหน้าปีศาจตนนี้ยังได้รับการฝึกฝนของเต้าจวินอีก ดังนั้นไม่ต้องสงสัยถึงความยากลำบากในการจะเอาชนะเขาได้เลย

เมื่อทั้งสองได้มาถึงบริเวณถ้ำ ก็ถูกพบโดยเหล่ามารทันที กองทัพมารนับพันตนพุ่งออกมาจากในถ้ำ ตรงเข้ามาหวังจะฆ่าเขาทั้งสอง

อู๋เป่ยใช้วิชาจากคัมภีร์เว่ยเทียนตี้ แสงดาบที่เปล่งออกทั่วทุกสารทิศ สังหารเหล่ากองทัพมารนับพันจนหัวและร่างกระจายกันไปคนละทิศคนละทางได้ในชั่วพริบตา

เขาตะโกนขึ้นเสียงดัง ：“จอมมาร ออกมารับความตายเสีย！”

ทันใดนั้นก็มีกลุ่มควันสีดำลอยออกมาจากภายในถ้ำ แล้วปรากฏเป็นชายรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่ง ภายนอกของเขาเต็มไปด้วยเกล็ดสีดำทั้งตัว มีดวงตาที่คล้ายกับสัตว์เลื้อยคลานที่แปลกชอบกล จมูกก็มีความแหลมคล้ายปากของนกอินทรี บนศีรษะมีเขาสีดำแหลมยาวงอกขึ้นมา และด้านบนก็เต็มไปด้วยรอยสลักปีศาจที่มีความแปลกเป็นอย่างมาก

จอมมารคำรามออกมาเสียงดังด้วยความโกรธเกรี้ยว และพุ่งไปหาฟินิกซ์ไฟกับอู๋เป่ยด้วยความรวดเร็ว ฟินิกซ์ไฟลอยตัวขึ้น เธอรับดาบจากอู๋เป่ยและฟันดาบนับร้อยเล่มในชั่วพริบตา

“แต๊ง แต๊ง แต๊ง！”

จอมมารที่โดนดาบฟันอย่างต่อเนื่องทำให้เกล็ดตามตัวของเขาถูกคมดาบฟันออกไปเกือบครึ่ง เนื้อหนังบางส่วนถูกฟันเหวอะหวะจนเห็นกระดูก

จอมมารทุกข์ทรมานอย่างมาก ทันใดนั้นมันก็จับเข้าที่ไหล่ของฟินิกซ์ไฟ และเมื่อมือของมันได้สัมผัสกับตัวฟินิกซ์ไฟ ก็ราวกับโดนไฟช็อตยังไงอย่างงั้น ร่างกายแข็งทื่อในชั่วพริบตา ในดวงตาเผยถึงความกลัวออกมา

“ตายเสียเถอะ”

“พู！”

แสงดาบสว่างไสว ฟินิกซ์ไฟฟันหัวของจอมมารด้วยท่าทีสบายๆ

อู๋เป่ยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ ：“ฟินิกซ์ พลังของจอมมารตนนี้ไม่ได้อ่อนแอเลย แต่ทำไมเมื่อครู่ถึงไม่โต้กลับ？”

ฟินิกซ์ไฟยิ้ม：“พลังของฉันถูกควบคุมโดยมัน ถ้ามันไม่สัมผัสฉัน ลูกก็จะไม่เป็นอะไร แต่ถ้ามันสัมผัสลูกก็คงแย่”

ในขณะที่อู๋เป่ยกำลังเตรียมตัวที่จะไปทำภารกิจต่อไป จู่ๆยันต์หยกบนตัวเขาก็เปล่งแสงออกมา บ่งบอกว่าที่ซิ่งหลงเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาจึงรีบพาฟินิกซ์ไฟกลับไปทันที

เมื่อมาถึงบริเวณตำหนักดาบคุนหลุน ก็พบเข้ากับมังกรสายฟ้าตัวหนึ่งที่กำลังอาละวาดอยู่บนฟ้า มันพ่นลูกบอลสายฟ้าโจมตีเมืองซิ่งหลงอย่างไม่หยุดหย่อน แต่โชคดีที่เมืองซิ่งหลงมีกองกำลังที่เขาส่งมาเฝ้าดูแลอยู่ มีเทพคุนอู๋ผู้ยิ่งใหญ่คอยปกปักรักษา อีกทั้งกองกำลังของตำหนักดาบคุนหลุนยังแผ่อาณาเขตมาถึงบริเวณนี้ ดังนั้นลูกบอลสายฟ้านี้จึงไม่สามารถทำอันตรายใดๆแก่ประชาชนในเมืองได้

อู๋เป่ยโกรธเป็นอย่างมาก จึงชักดาบออกมาฟันเข้าไปที่กลางลำตัวของมังกรสายฟ้า ตัวของมังกรขาดออกเป็นสองท่อน แต่แล้วมันก็กลับมาเชื่อมกันอีกครั้ง และยังคงพ่นลูกบอลสายฟ้าออกมาโจมตีเมืองซิ่งหลงอย่างต่อเนื่อง

ฟินิกซ์ไฟกล่าว ：“ท่านพ่อ มีคนแอบควบคุมมังกรสายฟ้าตัวนี้อยู่”

อู๋เป่ยกวาดสายตาสอดส่อง และก็ได้พบว่าไม่ไกลออกไปมาก มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังพนมมือและในมือนั้นก็มีมังกรน้อยว่ายไปมา ท่วงท่าเหมือนกับมังกรสายฟ้าไม่มีผิด

“ตาย！”

เขาชักดาบออกมาหวังที่จะฟันเข้าไปที่ชายหนุ่มคนนั้น แต่ชายหนุ่มคนนั้นไหวตัวทัน และใช้ยันต์หลบหนีไปอย่างรวดเร็ว แสงดาบของอู๋เป่ยจึงคว้าน้ำเหลว แต่ก็เป็นไปตามที่คาด มังกรสายฟ้าที่อยู่บนฟ้าได้หายไปแล้ว

อู๋เป่ยถามออกมาด้วยความโกรธ：“เป็นฝีมือของใครกัน？”

ร่างอันงดงามของหลิงเว่ยบินลงมาจากตำหนักดาบ และกล่าวขึ้น：“ศิษย์น้อง มังกรสายฟ้าตัวนั้นน่าจะเป็นหนึ่งในยันต์ของแดนเซียนเก้าสายฟ้า ยันต์มังกรสายฟ้า”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง ：“แดนเซียนเก้าสายฟ้าอีกแล้วหรือ！”

ซ่างกวนหลิงเอ๋อร์ใช้ชีวิตที่นี่มาโดยตลอด บิดาของเธอถูกสังหาร วันวันเธอจึงเอาแต่ซึม ในยามนี้ เมื่อได้ยินว่าอู๋เป่ยจะไปที่แดนเซียนเก้าสายฟ้า เธอจึงรีบเข้ามาถาม ：“ท่านพี่ ท่านแน่ใจแล้วหรือ？”

อู๋เป่ย：“เพื่อชำระแค้นให้พ่อตา ไม่ว่ายังไงพี่ก็จะไป พี่ไปครั้งนี้เพื่อไปสืบเสาะสถานการร์ที่นั่นก่อน และหาโอกาสแก้แค้น！”

ซ่างกวนหลิงเอ๋อร์：“ท่านพี่ ถ้าเกิดอะไรขึ้น ต้องรีบกลับมาก่อนนะ ห้ามไปเสี่ยงอันตรายเด็ดขาด”

อู๋เป่ยตอบกลับ：“เข้าใจแล้ว”

อู๋เป่ยสงบจิตสงบใจอยู่ภายในบ้านหลายวันติดกัน จนหลังจากนั้นสามวัน เขาถึงได้รับข่าวคราวจากโจวหยวนทง และรีบไปทันที

ภายในบ้านของโจวหยวนทงในตอนนี้ มีชายที่งดงามนั่งอยู่ในห้องโถง ชายคนนี้มีการฝึกฝนไปถึงระดับสูง ถือเป็นเซียนระดับสามอย่างแท้จริง

โจวหยวนทงยิ้มและกล่าวขึ้น：“น้องสาม ฉันจะแนะนำให้แกรู้จัก คนนี้คือฉือจงจวิน เพื่อนตายของฉัน ฉือจงจวินรู้จักกับคนใหญ่คนโตที่แดนเซียนเก้าสายฟ้าอยู่ไม่น้อยเลย ถ้ามีเขาพาแกไป เชื่อถือได้แน่นอน”

ฉือจงจวินใช้สายตาพิจารณาอู๋เป่ยอยู่ครู่ แล้วยิ้มออกมาพร้อมกับกล่าวขึ้น：“เพื่อนโจว คนนี้นี่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ”

โจวหยวนทงกล่าว：“ใช่แล้ว น้องชายของฉันคนนี้ มีคุณสมบัติเพียบพร้อมดีหาได้มีใครเทียบได้เลยล่ะ แล้วก็ไม่ใช่ว่านายกำลังสนใจสกัดยาอยู่หรือ เรื่องนี้ถามน้องสามได้เลย”

ฉือจงจวิน：“น้องชาย ตอนนี้ตัวตนของฉันคือฉือจงจวิน นี่เป็นการพบกันครั้งแรกของพวกเรา อีกหน่อยพวกเราก็คือเพื่อนกันแล้ว”

อู๋เป่ยตอบกลับ：“พี่ฉือ รบกวนพี่แล้ว”

ฉือจงจวินตอบกลับ：“ไม่ต้องเกรงใจหรอก ฉันเองก็มีเรื่องที่อยากจะให้ช่วยเหมือนกัน ฉันอยากที่จะสกัดยาชนิดหนึ่งออกมา น้องชายพอจะช่วยได้หรือไม่？”

อู๋เป่ย：“ไม่รู้ว่าพี่ฉือต้องการสกัดยาอะไร？”

ฉือจงจวิน：“นี่คือวิธีการสกัด น้องลองเอาไปดู” ในขณะที่เขาพูด ก็ยื่นแผ่นหยกที่มีวิธีการสกัดยาส่งไปให้ดู