ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1508

อู๋เป่ยมองสำรวจสักพักก็พบว่าสูตรยานี้ไม่มีชื่อ อีกทั้งวัสดุยาที่ใช้ล้วนเป็นวัสดุยาจากนอกโลกทั้งหมด เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "พี่ใหญ่ฉือ ยาของท่านมีไว้เพื่อปกป้องหัวใจของเต๋าเหรอ?"

ฉือจงจวินยิ้มพลางพูดว่า: "นายเนี่ยเก่งไม่เบานะ เพียงแค่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่ายานี่มีไว้ทำอะไร ถูกต้อง ยาสูตรนี้กว่าฉันจะได้มานั้นไม่ง่ายเลย ยานี้เรียกว่ายาเต๋าซิน มีไว้หลอมหัวใจของเต๋า"

เต๋าซินเป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของพื้นฐานต้าหลัว แน่นอนว่าการที่จะทำยาเต๋าซินออกมาได้นั้นก็เป็นเรื่องที่ยากมากเช่นกัน

อู๋เป่ย: "แล้วพี่ใหญ่ฉือจำเป็นต้องใช้ยาเต๋าซินนี่ตอนไหนล่ะ?"

ฉือจงจวิน: "ภายในสามปีนี้"

อู๋เป่ย: “ วัตถุดิบเตรียมพร้อมหมดแล้วเหรอ?"

ฉือจงจวิน: "ยังขาดอยู่อีกนิดหน่อย ตอนนี้ฉันกำลังหาอยู่"

อู๋เป่ย: "หากภายในสามปีนี้ ผมกลายเป็ยเซียนแห่งสวรรค์ได้ก็สามารถลองดูได้"

ฉือจงจวินดีใจมาก: "เยี่ยมไปเลย! สหาย ฉันขอพูดตามตรงเลยนะ ในถึงแม้ว่าฉันจะเคยเจอกับนักเล่นแร่แปรธาตุมาเยอะ แต่พวกเขาต่างก็เอาแต่พูดว่าทำไม่ได้ มีแต่นายเนี่ยแกละที่บอกว่าสามารถลองดูได้"

โจวหยวนทง: "ถ้าน้องสามของฉันบอกว่าจะลองดู นั่นแสดงว่าเขามีความมั่นใจมากถึงร้อยละเก้าสิบ"

ฉือจงจวินหัวเราะ "ฮ่าๆ"เสียงดัง: "ได้รู้จักนายนี่ช่างเป็นโชคดีของฉันจริง ๆ เหล่าโจว ฉันอยากจะเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับสหายท่านนี้จริง ๆ!"

โจวหยวนทงกลอกตา: "นายอยากจะเป็นพี่น้องร่วมสาบาน น้องสามฉันตะยินยอมรึเปล่านั่นมันก็อีกเรื่อง"

ฉือจงจวินยิ้มพลางพูดว่า: "สหาย ฉันกับพี่ใหญ่ของนายเป็นมิตรภาพที่ยอมตายแทนกันได้ หากนายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับเขาได้ ย่อมสามารถเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับฉันได้เช่นกัน"

อู๋เป่ยพูดในใจ นี่มันตรรกะอะไรกันเนี่ย?

โจวหยวนทง: "เหล่าฉือ ในเมื่อเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน นายก็ต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของนาย"

ฉือจงจวินยิ้มพลางพูดว่า “นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว"

เขามองไปที่อู๋เป่ย ทำสีหน้าจริงจังแล้วพูดว่า: "สหาย ที่จริงฉันมาจากเขตโลกอื่น เผ่าเทพกำลังกวาดล้างที่นั่น คนที่มีอำนาจต่างก็ตายไปจนหมดและฉันก็เป็นหนึ่งในมรรคาจารย์ไม่กี่คนที่รอดมาได้"

อู๋เป่ยตกตะลึง: "พี่ใหญ่ฉือเป็นมรรคาจารย์!"

ฉือจงจวินถอนหายใจ: "แม้ว่าฉันจะเป็นมรรคาจารย์ แต่โลกที่ไม่เหมือนกันก็มีส่วนของต้าเต้าที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้นเมื่อมาอยู่ที่นี่ ฉันทำได้เพียงแค่เก็บตัว แปลงร่างและฝึกพลังยุทธ์ที่นี่ใหม่"

โจวหยวนทง: "ชาติที่แล้ว เหล่าฉือช่วยชีวิตฉันไว้ครั้งนึง ฉันเองก็เคยช่วยชีวิตเขาไว้ครั้งนึงเหมือนกัน"

จู่ๆ อู๋เป่ยก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาถามว่า: "พี่ใหญ่ฉือ ต้าเต้าของเขตโลกทั้งสองไม่เหมือนกัน งั้นก็แสดงว่ามันยืนยันกันและกันได้น่ะสิ"

ฉือจงจวินพูดพลางยิ้ม: "เพียงแค่แวบเดียวสหายก็มองจนทะลุปรุโปร่งแล้ว ใช่แล้ว ฉันกำลังทำเรื่องนี้อยู่ ตอนนี้ที่ฉันแปลงกายก็เพื่อที่จะบรรลุเทียนเต้าของโลกนี้"

โจวหยวนทง: "มันไม่ง่ายขนาดนั้นน่ะสิ! การบรรลุเทียนเต้าของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันและมันไม่ง่ายเลยที่จะยืนยัน"

ฉือจงจวิน: "แต่มันก็เป็นวิธีที่เราพอจะทำได้"

ในตอนที่ทั้งคู่คุยกัน อู๋เป่ยก็เข้าใจโลกที่ฉือจงจวินอยู่และ ในขณะเดียวกัน ในเวลาเดียวกันเขาก็ได้รู้ถึงสภาพแวดล้อมอันโหดร้ายที่ผู้บำเพ็ญโลกนั้นอยู่

ฉือจงจวิน: "สหาย ไว้นายบรรลุเทียนเต้าเมื่อไหร่ ฉันจะสอนการเข้าใจรู้ของเทียนเต้าให้"

จู่ๆ อู๋เป่ยก็นึกเรื่องบางเรื่องขึ้นมาได้ เขาถามว่า: "พี่ใหญ่ ในยุคของมรรคาจารย์เทียนหยวนกับมรรคาจารย์เต้าซวน มีบกข้อบกพร่องเกี่ยวกับเทียนเต้าใช่ไหม?"

โจวหยวนทง: "คนสองคนนี้เป็นคนแรก ๆ ที่เป็นผู้ยืนยัน ในตอนนั้นพวกเขาทั้งสองคน เข้าใจเทียนเต้าอย่างสมบูรณ์"

หัวใจของอู๋เป่ยสั่นไหว: "ถ้าอย่างนั้น หากได้รับการสืบทอดจากมรรคาจารย์ทั้งสองท่านนี้ ก็จะทำให้สามารถเข้าใจเทียนเต้าได้อย่างสมบูรณ์แบบ"

จักรพรรดิผู้เที่ยงแท้โบราณเป็นจักรพรรดิในยุคผู้เที่ยงแท้โบราณ เป็นจักรพรรดิที่แท้จริงที่แข็งแกร่งที่สุด การที่เจ้าแห่งสายฟ้าสามารถทำให้จักรพรรดิผู้เที่ยงแท้โบราณบาดเจ็บหนักได้นั่นก็หมายความว่าพลังของเขาต้องน่ากลัวเป็นอย่างมากแน่นอน เมืองเหลยเป็นอาวุธสำคัญของเจ้าแห่งสายฟ้า เพราะงั้นลำพังแค่ผู่ฮัวเทียนจุน เกรงว่าไม่อาจอาจจะสามารถทำอะไรมากได้

ฉือจงจวินพูดว่า: "ว่ากันว่าสาเหตุที่ทำให้จักรพรรดิผู้เที่ยงแท้โบราณฆ่าเจ้าแห่งสายฟ้า นั่นก็คือเขาต้องการเมืองเหลย แต่น่าเสียดายที่เขาทำไม่สำเร็จ"

อู๋เป่ย: "ในเมื่อเมืองเหลยมีความสำคัญมาก ทำไมเผ่าเทพไม่เอามันไปล่ะ?"

ฉือจงจวิน: "ภายในดินแดนเก้าสายฟ้า มีพลังของจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้โบราณอยู่ ทำให้เผ่าเทพไม่กล้าเข้าไป อีกทั้งต่อให้เผ่าเทพเข้าไปแล้ว ก็ไม่สามารถปรับเมืองเหลยได้"

หลังจากเข้าใจสถานการณ์ของดินแดนเก้าสายฟ้า อู๋เป่ยก็อยากจะไปที่นั่นมากกว่าเดิมเสียอีก ในฐานะผู้เที่ยงแท้โบราณ เขาอยากที่จะไปตามหาร่องรอยของจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้โบราณสักหน่อย เดินตามรอยเท้าของบรรพบุรุษและสำรวจความลับที่ซ่อนอยู่ของผู้เที่ยงแท้โบราณ

โจวหยวนทง: "พี่ใหญ่ พี่วางแผนว่าจะพาน้องสามไปที่นั่นยังไง?"

ฉือจงจวิน: "ฉันมีเพื่อนหลายคนที่ดินแดนเก้าสายฟ้า ไว้ถึงตอนนั้นฉันจะให้น้องสามปลอมเป็นญาติของฉัน แล้วก็จะอ้างว่าฉันยุ่งอยู่กับการฝึกฝนไม่มีเวลาดูแลเขา ก็เลยอยากให้เขามาฝึกฝนที่ดินแดนเก้าสายฟ้า”

โจวหยวนทง: "โลกนี้มีพื้นที่ตั้งเยอะตั้งแยะ แต่กลับจะไปที่ดินแดนเก้าสายฟ้าเพื่อฝึกฝน? ต้องหาเหตุผลสิว่าทำไมถึงต้องไป"

อู๋เป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ถ้างั้นก็บอกว่าแยกจากพ่อแม่มาหลายปีแล้วก็บอกไปอีกว่าพ่อแม่ของผมอยู่ที่ดินแดนเก้าสายฟ้า การที่ผมที่เมืองนี้ก็เพื่อที่จะตามหาพ่อแม่ที่จะจากกันมาหลายปี ”

ฉือจงจวินพยักหน้า: "ได้ เอาตามนี้แหละ เพื่อนของฉันในดินแดนเก้าสายฟ้าก็เป็นคนที่ค่อนข้างมีอำนาจเช่นกัน ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนามราชาสวรรค์สายฟ้าสีชาด"

อู๋เป่ยนึกถึงราชาสวรรค์สายฟ้าสีม่วง เขาถามว่า: "ชื่อเรียกสายฟ้าสีม่วงกับสายฟ้าสีชาดนี่เกิดจากอะไรเหรอ?"

ฉือจงจวินยิ้ม ก่อนจะพูดว่า: "เกิดจากในดินแดนเก้าสายฟ้ามีพลังงานสายฟ้าอยู่ 9 ชนิด สีที่ไม่เหมือนกันก็จะดูดซับพลังงานสายฟ้าที่ไม่เหมือนกัน ผู้ที่ฝึกตนจนถึงระดับหนึ่งแล้วมักจะใส่หมวกที่เรีกว่าสายฟ้าสีม่วงหรือไม่ก็สายฟ้าสีแดง"

อู๋เป่ย: “อย่างนี้นี่เอง งั้นสายฟ้าผู่ฮัวเทียนจุนดูดซับพลังงานสายฟ้าแบบไหนกัน?"