อู๋เป่ยมองสำรวจสักพักก็พบว่าสูตรยานี้ไม่มีชื่อ อีกทั้งวัสดุยาที่ใช้ล้วนเป็นวัสดุยาจากนอกโลกทั้งหมด เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "พี่ใหญ่ฉือ ยาของท่านมีไว้เพื่อปกป้องหัวใจของเต๋าเหรอ?"
ฉือจงจวินยิ้มพลางพูดว่า: "นายเนี่ยเก่งไม่เบานะ เพียงแค่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่ายานี่มีไว้ทำอะไร ถูกต้อง ยาสูตรนี้กว่าฉันจะได้มานั้นไม่ง่ายเลย ยานี้เรียกว่ายาเต๋าซิน มีไว้หลอมหัวใจของเต๋า"
เต๋าซินเป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของพื้นฐานต้าหลัว แน่นอนว่าการที่จะทำยาเต๋าซินออกมาได้นั้นก็เป็นเรื่องที่ยากมากเช่นกัน
อู๋เป่ย: "แล้วพี่ใหญ่ฉือจำเป็นต้องใช้ยาเต๋าซินนี่ตอนไหนล่ะ?"
ฉือจงจวิน: "ภายในสามปีนี้"
อู๋เป่ย: “ วัตถุดิบเตรียมพร้อมหมดแล้วเหรอ?"
ฉือจงจวิน: "ยังขาดอยู่อีกนิดหน่อย ตอนนี้ฉันกำลังหาอยู่"
อู๋เป่ย: "หากภายในสามปีนี้ ผมกลายเป็ยเซียนแห่งสวรรค์ได้ก็สามารถลองดูได้"
ฉือจงจวินดีใจมาก: "เยี่ยมไปเลย! สหาย ฉันขอพูดตามตรงเลยนะ ในถึงแม้ว่าฉันจะเคยเจอกับนักเล่นแร่แปรธาตุมาเยอะ แต่พวกเขาต่างก็เอาแต่พูดว่าทำไม่ได้ มีแต่นายเนี่ยแกละที่บอกว่าสามารถลองดูได้"
โจวหยวนทง: "ถ้าน้องสามของฉันบอกว่าจะลองดู นั่นแสดงว่าเขามีความมั่นใจมากถึงร้อยละเก้าสิบ"
ฉือจงจวินหัวเราะ "ฮ่าๆ"เสียงดัง: "ได้รู้จักนายนี่ช่างเป็นโชคดีของฉันจริง ๆ เหล่าโจว ฉันอยากจะเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับสหายท่านนี้จริง ๆ!"
โจวหยวนทงกลอกตา: "นายอยากจะเป็นพี่น้องร่วมสาบาน น้องสามฉันตะยินยอมรึเปล่านั่นมันก็อีกเรื่อง"
ฉือจงจวินยิ้มพลางพูดว่า: "สหาย ฉันกับพี่ใหญ่ของนายเป็นมิตรภาพที่ยอมตายแทนกันได้ หากนายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับเขาได้ ย่อมสามารถเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับฉันได้เช่นกัน"
อู๋เป่ยพูดในใจ นี่มันตรรกะอะไรกันเนี่ย?
โจวหยวนทง: "เหล่าฉือ ในเมื่อเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน นายก็ต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของนาย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...