ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1513

อู๋เป่ยกลับมาที่จวนหลิ่วอย่างเงียบๆ ดูดซับพลังงานของจักรพรรดิที่เก็บไว้ในถ้ำสวรรค์ต่อไป พลังปีศาจของพลังจักรพรรดิเหล่านี้ ล้วนแล้วถูกร่างอวตารปีศาจดูดซับหมดแล้ว ส่วนที่เหลือ ถูกร่างเดิมดูดซับทั้งหมด

ตัวเขาก็คือผู้เที่ยงแท้โบราณ และเป็นจักรพรรดิมนุษย์ เรียกได้ว่าเข้ากับพลังจักรพรรดิได้อย่างลงตัว แต่ใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่ เขาพบว่าร่างกายของเขาอิ่มและไม่สามารถดูดซับได้อีกต่อไป

“ดูเหมือนว่า ต้องการดูดซับพลังจักรพรรดิทั้งหมด จำเป็นต้องใช้วิชาที่อยู่บนศิราจารึกสวรรค์ควบคู่ไปด้วย ฉันจำเป็นต้องไปศึกษาศิราจารึกสวรรค์ให้เร็วที่สุด!”

หลังจากฟ้าสว่างขึ้น หลิ่วเหยียนมาหาแล้ว พูด : “เสี่ยวเป่ย ไปจวนเซี่ยหวังไหม”

อู๋เป่ย : “พี่เหยียน ผมขอไปดูศิราจารึกสวรรค์ก่อนได้ไหม”

หลิ่วเหยียนลังเลอยู่พักหนึ่ง ถาม : “นายคุยเรื่องนี้กับพ่อของฉันหรือยัง”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ผมคุยกับอาจารย์เมื่อวานแล้ว อาจารย์บอกให้ผมตัดสินใจด้วยตัวเองเลย ผมรู้สึกว่าพรสวรรค์ของตัวเองไม่ได้ด้อยกว่าเทียนเจียวเหล่านั้น ถ้าหากไม่ได้ไปตรัสรู้ด้วยตัวเองหนึ่งครั้ง รู้สึกเสียใจอยู่เสมอ”

หลิ่วเหยียนถอนหายใจหนึ่งที : “งั้นก็ได้ พี่จะพานายไป”

ศิราจารึกสวรรค์ทั้งสองอยู่แยกจากกัน ก้อนที่หนึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกสุดของแดนเซียนเก้าสายฟ้า ก้อนที่สองตั้งอยู่ทางใต้สุดของแดนเซียนเก้าสายฟ้า ก้อนแรกที่อู๋เป่ยต้องการไป ก็คือศิราจารึกสวรรค์ทางตะวันตกสุดของแดนเซียนเก้าสายฟ้า

ศิราจารึกสวรรค์ก้อนนี้ มันถูกเปลี่ยนแปลงโดยแก่นแท้ของจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้ ไม่ว่าใครก็สามารถตรัสรู้มันได้ ไม่มีการจำกัด มังตั้งอยู่บนยอดเขาสูงใหญ่

บนยอดเขา เป็นพื้นที่ราบและโล่งแห่งหนึ่ง ในเวลานี้ มีผู้คนนับหมื่นคนกำลังจ้องไปที่ศิราจารึกสวรรค์อย่างหมกหมุ่น ศึกษาความลึกลับของมัน

ตอนที่อู๋เป่ยมองเห็นศิราจารึกสวรรค์ พบว่ามันสูงประมาณหนึ่งหมื่นเมตร กว้างสามพันเมตร สลักข้อความโบราณไว้ข้างบนเต็มไปหมด ตัวอักษรเหล่านี้ คนที่อยู่ในสถานที่ อาจจะไม่รู้จักแม้แต่ตัวเดียวเลยด้วยซ้ำ แต่นี่ไม่ได้ขัดขวางพวกเขาจากการทำงานอย่างหนักเพื่อตรัสรู้

ส่งอู๋เป่ยมาถึงที่นี่ หลิ่วเหยียนก็กลับไปแล้ว เพราะว่าเธอรู้ว่าตัวเองไม่สามารถตรัสรู้ความลึกลับบนศิราจารึกสวรรค์